Gemeente Duiven


'Mama, ik zie een leeuw!' op het stationsplein in Duiven


----------
Bij de ingebruikneming van de nieuwe stationsomgeving (eind 2011) wordt ook een kunstwerk geplaatst. Het college heeft het ontwerp 'Mama, ik zie een leeuw!' van de Spacecowboys uit Deventer gekozen uit drie schetsontwerpen die gemaakt zijn voor deze locatie.

Proces
Op 29 september 2010 hebben drie kunstenaars tijdens een openbaar toegankelijke vergadering van de Regionale Kunstadviescommissie De Liemers een ontwerp gepresenteerd voor een kunstwerk op de toekomstige stationslocatie. De drie kunstenaars waren vGtO (Terry van Gurp en René Oudenhoven) uit Arnhem, Carel Lanters uit Arnhem en de Spacecowboys (Albert Dedden / Paul Keizer) uit Deventer. De kunstenaars hadden gereageerd op een advertentie die wij geplaatst hadden in een vakblad voor kunstenaars (begin 2010) en waren gekozen uit 52 geïnteresseerde kunstenaars.

In 2009 is voor de stationsomgeving ook een kunstopdracht uitgeschreven, maar de Regionale Kunstadviescommissie vond geen van de schetsontwerpen geschikt om uit te voeren.

'Mama, ik zie een leeuw!'
In de opdracht aan de kunstenaars waren enkele uitgangspunten geformuleerd die wij belangrijk vonden bij de beoordeling van de schetsontwerpen. Op de locatie is ruimte voor een toegepast/autonoom element in de openbare ruimte. Zowel de noord- als de zuidzijde van het station hebben beide een plein. De kunstopdracht moet een verbindend element zijn tussen beide zijden. Over het plein aan de noordzijde loopt een doorgaande weg, de Visserlaan. Van noord naar zuid (over het spoor) loopt over het plein een belangrijke fietsroute. In het ontwerp van de openbare ruimte wordt het plein een verblijfsgebied voor iedereen en de automobilist is te gast: dit wordt ook wel de 'shared-space gedachte' genoemd. De kunstenaars kregen de mogelijkheid om mee te denken in de inrichting van het plein.

De Spacecowboys zien in het ontwerp van de openbare ruimte dat het station twee pleinen krijgt en dat beide pleinen rust uitstralen. Door de trappartijen krijgt het geheel stedelijke allure. In het voorstel 'Mama, ik zie een leeuw!' reageren de kunstenaars hierop door op het plein een klassiek pleinfiguur te plaatsen: de leeuw. De gedachte hierbij is dat bij een statig plein, poort of entree de figuur van een leeuw past. Hij is als een wachter, die je uitnodigend ontvangt als je aankomt en je nakijkt als je vertrekt. De leeuw past in de 'shared-space gedachte' omdat hij in de hoek van het plein geplaatst wordt. De mannetjesleeuw ligt ontspannen te loungen op het plein, leunend met zijn kop op een bank. Ondanks dat is het een trotse en zelfbewuste pose en ligt hij te pronken met zijn schoonheid en koninklijke uitstraling. Toch zijn er elementen van gevaar: op zijn lome poezelige poten is nog steeds de aanzet van enorme klauwen zichtbaar en zijn staart is niet voor niets lichtjes omhoog gericht als teken van opmerkzaamheid. De Spacecowboys zien hierin de taal van het plein, de taal die hoort bij 'shared space' waarbij je rekening houdt met elkaar. De leeuw is van gegoten brons; een rijk en tijd­loos materiaal, dat zorgt voor een monumentaal beeld. Door het patineren van de bronzen huid krijgt het beeld een doorleefde groenige uitstraling.

Er is ook een tweede figuur aanwezig. Deze bevindt zich aan de zuidzijde van het spoor. Daar komt, zittend op een bankje, een grijs gekleurd aluminium beeld van een jong hert. Beide beelden worden in elkaars blikveld geplaatst. Daarmee ontstaat niet alleen een zichtlijn, maar ook een daadwerkelijke verbinding tussen de beide pleindelen aan weerszijden van het spoor. De relatie tussen een leeuw en een hert is van nature spannend, maar het zorgt er ook voor dat er een verbinding tussen beide pleinen ontstaat. In een verkeerssituatie is ook altijd de factor gevaar aanwezig: zeker ook in dit geval bij het spoor. De kop van de leeuw is tezamen met de bank ongeveer 1.70 meter hoog en ongeveer 3.70 meter lang. Het hertje is ongeveer 1.25 meter hoog en zit op een bank, het geheel wordt ongeveer 1.65 meter hoog.

» informatie herinrichting van het stationsgebied