Media Werkgroep

Verslag MWG The Next Generation

Het was een typische middag zoals een van de sprekers uiteindelijk concludeerde, in een volle MTV studio. Met medewerking van Valerio Zeno en een dertigtal scholieren werd er gediscussieerd over deze next generation.

Jeroen Boschma, schrijver van De Generatie Einstein begon zijn introductie met de mededeling dat hij geen idee meer heeft wat zijn baan nu is. Vroeger heette hij marketeer, maar nu heeft hij geen idee wat er allemaal gebeurd. De generatie Einstein is in control. De bekende voorbeelden van Facebook en Twitter, beide bedacht door studenten, werden aangehaald.
Nieuwsgierig blijft Jeroen wel. Het is een tijd om te experimenteren en durven om op je bek te gaan. De essentie is dat we niet meer op een traditionele manier naar doelgroepen moeten kijken maar moeten proberen daadwerkelijk contact met hen te maken, het moeten fans van je merk worden (Apple!).
De bedrijven die het goed doen hebben volgens Jeroen allemaal de traditionele afdelingen opgeblazen en werken met multidisciplinaire teams.

Valerio poneerde de stelling adverteerders moeten niet adverteren in social media en daar gingen de jongeren op los. Ze kijken niet naar weblogs maar zijn zeer visueel ingesteld. Het liefst veel plaatjes en weinig tekst en pop-ups zijn irritant. De branded content van Axe op Hyves werd door een scholier nog aardig gevonden. Geen van de jongeren gebruikt Twitter.
Lotte Stegeman nam alvast een voorschot op haar bijdrage en wees op het feit dat het ontzettend belangrijk is hoe we jongeren aanspreken. Jongeren zijn allergisch als je probeert hun jongerentaal over te nemen en je moet goed naar ze luisteren. Hier waren de jongeren het roerend mee eens.
Lotte is hoofdredacteur van 7Days en Kidsweek junior. Zij is niet pessimistisch over de jongerenkrant en ziet de oplage zelfs iets stijgen. Onzeker is hoe in de toekomst nieuws verspreid gaat worden. Opvallend was dat de papieren krant nauwelijks door de aanwezige jongeren wordt gelezen en zij hier ook niet de voorkeur aan geven, terwijl volgens Lotte jongeren niet van de papieren krant af willen. De discussie verplaatste zich van papier naar de digitale vormen en de rol van user generated content. De jongeren zijn er niet enthousiast over en volgens enkele bezoekers gaat het vooral om relevantie.

Tijd voor de 3e gastspreker, Paul Sikkema. De eerste vaststelling van Paul is het feit dat de bovengrens van jongeren opschuift. Vroeger was jong echt jong en nu schuift dat soms op naar 40 jaar. Er zijn veel misverstanden over (de problemen van) jongeren maar eigenlijk valt dat best wel mee. Ook qua media gebruiken zij veel mediumtypes. Adverteerders zijn echter vaak bezig met media die al lang achterhaald zijn, als voorbeeld noemt hij de reguliere website. De jongeren van nu willen op een eigen digitale plek blijven en niet naar externe sites. Daarnaast vertonen adverteerders kuddegedrag op de social media, de een volgt de ander.
Pittig werd de discussie toen er geluiden uit de zaal kwamen dat er eigenlijk niets is veranderd. Het gaat nog steeds om relevantie en jongeren gebruiken nog steeds diverse media, al zijn dat er wel veel meer geworden. Dan ben je nu officieel overleden reageerde Jeroen, als je denkt dat er niets veranderd. Waarom zitten bedrijven dan nu met de handen in het haar? Vroeger ging het vooral om de vorm (het hoe), nu gaat het om inhoud (het wat), eerlijk, authenticiteit en relevantie. Ook de intentie is heel belangrijk (het waarom). Je moet proberen in de ziel vriendschappen aan te gaan. Dit geldt overigens niet alleen voor jongeren vonden diverse bezoekers.
Paul maakte de afsluiter van deze typische discussie zoals hij het noemde. Het stelt vast dat de markt moeite heeft om zich in te stellen op jongeren. Er wordt vaak gezonden in plaats van een dialoog aan te gaan. Er wordt teveel nagedacht over de boodschap, ze zijn te geconstrueerd. Ze sluiten dan ook vaak weinig aan bij de beleving van de doelgroep. En ze vertonen vaak kuddegedrag.
Tijdens de afsluitende borrel werd nog vele boeiende discussies gevoerd over een onderwerp dat ons blijft bezig houden.