Unicef


UNICEF geeft oplossingen voor uitbannen meisjesbesnijdenis

UNICEF's onderzoekcentrum Innocenti beschrijft in een vandaag verschenen rapport manieren om de houding van gemeenschappen ten op zichte van meisjesbesnijdenis te veranderen.

18 November 2010, Florence
UNICEF geeft oplossingen voor uitbannen meisjesbesnijdenis

Elk jaar worden miljoenen meisjes besneden. Een besnijdenis kan een meisje ernstige, levenslange gezondheidsproblemen bezorgen en UNICEF spant zich daarom in voor het uitbannen van deze schadelijke traditie.

Het exacte aantal meisjes dat per jaar een besnijdenis ondergaat, is niet bekend. Schattingen variëren van 70 tot 140 miljoen. Besnijdenissen komen voor in Afrika (ongeveer drie miljoen meisjes), in een aantal landen in Azië en het Midden-Oosten en (in mindere mate) binnen immigrantengemeenschappen in Europa, Australië, Canada, Nieuw-Zeeland en de Verenige Staten.

Uitsluiting en afkeuring

Het besnijden van meisjes wordt door hun families als noodzakelijk gezien. Zonder deze ingreep kan een meisje niet trouwen en staat haar toekomst op het spel. Afzien van een besnijdenis kan leiden tot uitsluiting en afkeuring, van het meisje in kwestie en van haar hele familie. Veel gemeenschappen denken bovendien - ten onrechte - dat het besnijden van meisjes een religieuze plicht is. Als de sociale normen veranderen en het 'not done' wordt om je dochter te laten besnijden, zullen ouders deze opvatting naar verwachting snel overnemen.

Benadruk het positieve

Het beëindigen van deze eeuwenoude traditie lukt uiteraard niet zomaar. In een vandaag verschenen rapport van Innocenti, het onderzoekscentrum van UNICEF, staat dat dit alleen lukt als de mensen in de landen en gemeenschappen waarin meisjesbesnijdenissen voorkomen, niet het gevoel hebben dat ze door buitenstaanders hierom worden veroordeeld. Het gaat erom de positieve aspecten van hun cultuur te benadrukken en te versterken. Als hun vertrouwen wordt gewonnen door bijvoorbeeld te zorgen voor voorzieningen die hun levensomstandigheden verbeteren, krijgen ze het gevoel dat verandering niet bedreigend hoeft te zijn, maar juist veel goeds kan voortbrengen.

Het veranderen van een diep ingesleten gewoonte lukt daarnaast alleen als gerespecteerde leden van de gemeenschap hierin een voortrekkersrol vervullen en sociale netwerken en andere gemeenschapsinstellingen worden ingeschakeld. Hervormingen in wetgeving en beleid en steun van de media maken dit veranderingsproces mogelijk en versterken het.

Veelbelovende strategieën

"Er is niet één antwoord, niet één manier, niet één snelle oplossing," zegt Gordon Alexander, interimdirecteur van het Innocenti Research Centre, "maar er is wel vooruitgang." Innocenti heeft in het rapport een aantal veelbelovende strategieën beschreven voor het uitbannen van meisjesbesnijdenissen in Egypte, Ethiopië, Kenia, Senegal en Sudan. De vooruitgang is vooral in Senegal geboekt; hier is het aantal meisjesbesnijdenissen afgenomen. In Egypte, Ethiopië en Sudan is dat helaas niet het geval. Toch bespeuren de onderzoekers van Innocenti wel een belangrijke en hoopgevende verandering in de houding van individuele burgers ten opzichte van het besnijden van meisjes. Zij betwijfelen het nut van deze traditie en zouden - als de omstandigheden anders zouden zijn - niet willen dat hun dochters, vrouwen, zusters en nichtjes worden besneden. De conclusie van Innocenti luidt dat verandering in de sociale omgeving het meest effectieve wapen is in de strijd tegen meisjesbesnijdenissen.