Waterschap Aa en Maas

water mogen

Aa en Maas wijst gebieden aan die onder water mogen

Hevige regenbuien. Hoogwatergolven die vanuit België en Frankrijk tot bij ons in Brabant binnenrollen. Dit scenario komt steeds vaker voor en brengt het waterschap in opperste staat van paraatheid. Met het oog op de klimaatverandering vindt Aa en Maas het pure noodzaak om meer gebieden te ontwikkelen die onder water mogen lopen. Waar? Hoeveel? Wat kost het?

Vorige week pompten gemalen 24 uur per dag op volle kracht water naar de Maas. Beken waren tot de rand gevuld om water af te voeren. Om ervoor te zorgen dat bewoonde gebieden niet onder water liepen trok Aa en Maas een aantal stuwen op en liet een grote hoeveelheid water naar gebieden stromen waar relatief weinig schade kon optreden: Diesdonk tussen Asten en Helmond en Starkiet in Someren. Dit soort waterbergingsgebieden wil Aa en Maas in Oost-Brabant nog meer ontwikkelen.

Water stroomt van hoog naar laag en zoekt altijd de weg van de minste weerstand. Onder andere op basis hiervan heeft het waterschap in kaart gebracht welke laaggelegen gebieden in Oost-Brabant te maken kunnen krijgen met wateroverlast. Erik Oomen, Beleidsadviseur bij Aa en Maas: "Voor de frequentie van overstromen geldt een norm, die in 2016 van kracht wordt. Grasland mag dan 1 keer in de 10 jaar overstromen, akkerland 1 keer in de 25 jaar, hoogwaardige teelt 1 keer in de 50 jaar en stedelijk gebied 1 keer per 100 jaar. In de beekdalen maakt het grondgebruik niet uit. Hier geldt altijd een norm van 1 keer in de 10 jaar."

Om bewoonde gebieden veilig te stellen is Aa en Maas nu al bezig met het aanleggen van zes waterbergingsgebieden. Erik Oomen: "Om ook in landbouwgebied de normen te halen zijn circa 50 gebieden gereserveerd voor waterberging. Voor 2015 beoordelen we welke van die reserveringsgebieden daadwerkelijk nodig zijn voor waterberging."

Water bergen in agrarisch gebied en in de natuur Als het waterschap een waterbergingsgebied op het oog heeft, gaat een onderzoek van start. Bekeken wordt welke wateroverlast het bergingsgebied moet oplossen, hoeveel berging daarvoor nodig is en hoeveel water er in het potentiele bergingsgebied past. Die uitkomsten bespreekt het waterschap met gemeenten, provincie en landbouw- en natuurorganisaties. Vervolgens maakt het waterschap afspraken over de inrichting van het waterbergingsgebied met eigenaren en gebruikers van deze terreinen en met omwonenden en belangenorganisaties. De terreinen behouden overigens wél hun oorspronkelijke functie: agrarisch of natuurgebied.

De inrichting van het gebied
Na het vaststellen van de plannen en een officiële `go' richt het waterschap de waterbergingsgebieden in. Denk hierbij aan de realisatie van een kade om het gebied heen of een stuw waarmee het water het gebied in wordt gestuurd. Gemiddeld kost de inrichting EUR 25.000, - per ha. Dat is een landelijk gemiddelde. Maar Aa en Maas realiseert de waterbergingsgebieden meestal tegen lagere kosten.

Voorbeelden van waterbergingsgebieden in ontwikkeling

Howabo in 's-Hertogenbosch
is een deels agrarisch en deels natuurlijk gebied dat onder water mag lopen. De oppervlakte bedraagt 750 ha,zo'n vijftienhonderd voetbalvelden, tussen Vlijmen en 's-Hertogenbosch. Het is een zeer groot waterbergingsproject waar straks zo'n 5 miljoen m3 water in kan. Dit zijn 500 miljoen volle emmers! Het gebied ligt ten zuiden en ten noorden van de snelweg 's-Hertogenbosch - Waalwijk. Er moet dus een verbinding onder de snelweg door worden gemaakt.

Masterplan Aa Veghel fase 2:
Het gaat hier om 62 ha boerenland, dus zo'n 124 voetbalvelden, in het buitengebied van Veghel.

Groene Peelvallei en Bakelse Beemden:
Het betreft hier ruim 200 ha boerenland en natuurgebied tussen Helmond en Bakel.

Diesdonk:
Waterschap Aa en Maas is momenteel druk bezig met het inrichten van 139 ha agrarische gronden tussen Helmond en Asten. Vorig weekend werd Diesdonk al ingezet als waterbergingsgebied. Maar als Diesdonk echt helemaal klaar is kan het waterschap hier nog veel meer water bergen. Hiervoor moet nog een nieuwe stuw komen en het waterschap legt kades aan om overstroming op ongewenste plaatsen, zoals boerderijen en doorgaande wegen, te voorkomen.

En dan overstroomt het ingerichte gebied....
Als een gebied overstroomt kan het tijdelijk niet worden gebruikt, door bijvoorbeeld de agrariër. Afhankelijk van de hoeveelheid neerslag duurt het gemiddeld een paar dagen voordat het water weg is en de grond weer is hersteld. Als vegetatie, gewassen en bodemstructuur zijn aangetast door de waterberging, ontvangt de gebruiker van het gebied schadevergoeding van het waterschap.

Kaartje waterbergingsgebieden (pdf)