IKON

A A N K O N D I G I N G
IKON-televisie
zondag 21 november 2010
Nederland 2
11.00 - 11.30 uur: HET VERMOEDEN
Annemiek Schrijver ontmoet gasten uit diverse religieuze tradities en praat met hen over hun leven en drijfveren en over hun persoonlijke 'heilige tekst'.

Gast: Bright O. Richards

Acteur en theatermaker Bright O. Richards (1969) ontvluchtte zeventien jaar geleden zijn door burgeroorlog geteisterde vaderland Liberia. Richards speelt op dit moment in het door hemzelf geregisseerde stuk As I Left My Father's House.

'As I Left My Father's House' is een hartverscheurend vluchtverhaal dat op waarheid is gebaseerd. Het haakt aan bij de hedendaagse vluchtverhalen van migranten, maar ook bij de vluchtverhalen van de aartsvaders van de drie 'religies van het boek': Abraham, Jezus en Mohammed. Ook zij verlieten hun land door vijandigheid, agressie, armoede of oorlog en gingen een onbekende weg op vol onzekerheid en gevaar. Teksten geïnspireerd op de bijbel, de koran en de tenach lopen samen op met persoonlijke levensverhalen van hedendaagse vluchtelingen.

Richards vertelt met passie over wat hem drijft: 'Het gaat mij niet alleen om het theater zelf maar om het bezig zijn met een maatschappelijk issue.' Bij de productie van het theaterstuk werd hij gedreven door de verwondering over het feit dat mensen elkaar veroordelen en zelfs haten, terwijl zij elkaar niet eens kennen. Het stuk roept niet alleen op tot dialoog, maar komt ook door dialoog met de zaal tot stand: 'Ik zie dat ons huidige theater steeds meer op film gaat lijken. Mensen zitten in de zaal, kijken en gaan weer weg. Er is geen contact tussen het publiek en de acteurs. Tegelijkertijd weet ik dat migranten dat theater niet opzoeken, maar wel wekelijks in hun kerk of moskee bijeenkomen. Daar hebben zij een stem. In veel niet-westerse culturen is publieksparticipatie normaal, voelt het als 'thuis'. 'As I left my father's house' maak ik daarom samen met het publiek, de religieuze groepen. Ik laat ze invloed uitoefenen op het script, de repetities bijwonen. Ik wil dat 'hun' ku nstenaars meedoen in het stuk.'

In Het Vermoeden praat Bright Richards met Annemiek Schrijver over zijn dierbare woorden uit Ezechiël 37 waarin het gaat over het tot leven komen van dorre beenderen. Deze tekst staat voor hoop - er is hoop waar geen hoop meer lijkt te zijn. Op deze laatste zondag van het kerkelijk jaar waarop in veel kerken de overledenen van dit jaar worden herdacht wil Richards de doden een stem geven: 'Want - en dat is heel Afrikaans - het leven begint bij de dood. Een bekend Afrikaans gezegde luidt: wij baren kinderen, opdat kinderen ons baren.'

Presentatie: Annemiek Schrijver; redactie: Martje van der Heijden, Ella Weisbrod; productie: Yvonne Clement; regie: Wilberry Jakobs; eindredactie: Ida Overdijk