Plan Nederland

In Haiti: Een lied voor schone handen in Camp Corail


01 december 2010

Heidi Reed, communicatiemanager Plan Haïti, doet verslag

29 november 2010

`Met een Canadese televisieploeg bezoeken we Camp Corail buiten Port-au-Prince, een van de grootste opvangkampen voor de daklozen na de aardbeving. In partnerschap met de overheid, de Verenigde Naties en andere hulporganisaties is Plan hier verantwoordelijk voor alle activiteiten op het gebied van gezondheidszorg. We rijden het kamp binnen dat sinds het voorjaar van 2010 het thuis is van ruim 10.000 mensen en parkeren vlakbij de nieuwe behandelingsunit voor cholerapatiënten. Als we uitstappen drommen kinderen om ons heen en trekken ons aan de mouw in de hoop dat we snoepjes voor ze hebben.'

`We horen in de verte het ritmische geluid van bouwactiviteiten. Bouwactiviteiten? Ik durf bijna niet te kijken, maar mijn Plan-collega Jo-Anne Garnier-Lafontant zegt dat het echt waar is. Hier worden nieuwe huizen gebouwd voor alle mensen die in de hitte al zo lang in klamme tenten leven!

Goed nieuws uit Haïti bereikt de buitenwereld nauwelijks, maar hier voltrekt zich werkelijk een verandering ten goede!'

`Ergens verderop in het kamp horen we kinderen zingen. We volgen het geluid van hun heldere stemmetjes naar een van de reusachtige tenten die Plan na de aardbeving ter beschikking heeft gesteld. In de tent treffen we een groep van ongeveer 30 kleine kinderen. Ze zitten rond felgekleurde tafels met het logo van Plan erop. Ik onderdruk een glimlach. Dit is dus wat in Plan-jargon een ECCD-centrum heet: een centrum voor Early Childhood Care for Development.

De droge afkorting vloekt bijna bij de levende werkelijkheid van deze levenslustige, schattige kleuters. Ze lachen veel, barsten af en toe ineens in tranen uit als ze ergens van schrikken, zijn heel snel weer getroost en kijken naar de wereld met grote verbaasde ogen. Ze zijn net bezig met kleien. Een klein meisje gaat helemaal op in haar creatie: een knoestige armband van felgele klei.

Een jongetje ontdekt aan mijn riem de fles ontsmettingsgel - mijn bescherming tegen de cholerabacterie - en vraagt of hij een beetje mag. Ik doe een paar druppels in zijn handje. En ineens sta ik in een cirkel van uitgestoken kinderhanden. Ze willen allemaal. En hoe klein ze ook zijn, ze weten precies wat ze ermee moeten doen: handen wassen, handen wassen!

De tent vult zich met het geluid van hun gekwetter en gelach. Dan begint een meisje te zingen en de andere kinderen vallen in. Een lied voor schone handen in Camp Corail in tijd van de cholera.' ""

Contact
Plan Nederland
Postbus 75454
1070 AL Amsterdam
info@plannederland.nl
020 549 55 20