Vrije Universiteit Amsterdam

Een model voor humane nicotinereceptoren


* Startdatum: 16-12-2010


* Tijd: 09.45


* Locatie: Aula


* Titel: The acetylcholine binding protein as a template for the ligand binding domains of the homologous nicotinic receptors


* Spreker: A. Akdemir


* Promotor: prof.dr. R. Leurs prof.dr. A.B. Smit


* Onderdeel: Faculteit der Exacte Wetenschappen


* Wetenschapsgebied: Exacte wetenschappen


* Evenementtype: Promotie

Atilla Akdemir levert met zijn promotieonderzoek nieuwe inzichten verworven in het ontwikkelen van medicijnen die aangrijpen op eiwitten die in het centrale zenuwstelsel voorkomen en betrokken zijn bij verschillende fysiologische processen.

Humane nicotinereceptoren (nAChRs) zijn eiwitten die in het centrale zenuwstelsel voorkomen en betrokken zijn bij verschillende fysiologische processen. Ze vormen een belangrijk aangrijpingspunt voor de ontwikkeling van medicijnen tegen verschillende neurologische aandoeningen (bijvoorbeeld alzheimer en parkinson) en sommige vormen van kanker. Door het ontbreken van nauwkeurige informatie over de receptorstructuur is het moeilijk om op een rationele manier nieuwe stoffen te ontwerpen die werken via nAChRs.

Een aantal jaren geleden is er een eiwit (AChBP) geïdentificeerd dat overeenkomsten vertoont met het nAChR-domein dat geneesmiddelen kan binden. AChBP is in tegenstelling tot de nAChRs ook geschikt voor röntgendiffractieanalyses, waardoor er informatie over de driedimensionale structuur kan worden verkregen. Deze informatie is cruciaal voor het rationeel ontwerpen van selectieve geneesmiddelen die aangrijpen op de nAChRs.

Akdemir keek met behulp van farmacologische experimenten en computersimulaties eerst naar de overeenkomsten en verschillen op moleculair niveau tussen de nAChRs en de AChBPs. Vervolgens maakte hij een computermodel van de bindingsholte voor medicijnachtige moleculen. Dit model gebruikte hij om verschillende molecuuldatabases te screenen op mogelijke verbindingen die kunnen binden aan de nAChRs. Deze stoffen testte Akdemir daarna op de nAChRs om de farmacologische activiteit te bepalen. De veelbelovende stoffen kristalliseerde hij met AChBPs en bepaalde met röntgendiffractieanalyses wat de werkelijke interactie van deze stoffen met de bindingsholte is.

© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam