CIDI - Centrum Informatie en Documentatie Israël
Palestine Papers: klopt het geschetste beeld?
ma 24-01-2011
De Palestine Papers, deze week gepubliceerd door de Guardian en Al
Jazeera, lijken een beeld te schetsen van een zelfverzekerd Israel en
buigende Palestijnse onderhandelaars, die voor een eigen staat
ongekende concessies wilden doen. Klopt dat beeld, en zijn de Papers
betrouwbaar?
Hieronder het commentaar van CIDI-directeur op de Palestine Papers, een
voorproefje uit de Israel Nieuwsbrief, die donderdag op de mat valt bij
Vrienden van CIDI.
CIDI-commentaar: Palestine Papers
Uit de `Palestine Papers', de Midden-Oosten versie van Wikileaks, lijkt
een beeld naar voren te komen van een zelfverzekerd Israel en buigende
Palestijnse onderhandelaars, die voor een eigen staat zelfs bereid
zouden zijn hun moeder te verkopen. De Palestijnen zouden ongekende
concessies hebben willen doen. Klopt dat beeld wel?
Dat hangt in de eerste plaats af, of Al Jazeera en the Guardian alle
documenten over de vredesonderhandelingen hebben vrijgegeven.
Palestijnse zegslieden suggereren dat er een selectie is gemaakt en dat
kan een verkeerde indruk geven. Bovendien zijn de `Palestine Papers'
gepubliceerd tegen een achtergrond van een opstandig Midden-Oosten,
gestimuleerd door de machtswisseling in Tunesië. Zou de publicatie door
beide media niet tevens een versluierde aansporing aan het Palestijnse
volk zijn de oude leiders aan de kant te zetten? In elk geval hebben
Abbas cs. op dit moment helemaal niet de sullige uitstraling die de
`Papers' suggereren. De Palestijnse eis dat Israel met bouwen in de
nederzettingen moet stoppen, stagneert samen met het bouwen zelf, het
vredesproces. Het Palestijnse streven om, zonder vrede met Israel,
erkenning van de staat Palestina te zoeken, veroorzaakt hoofdbrekens
bij de Israelische regering.
Uit de `Palestine Papers' komt ook een heel ander beeld naar voren,
namelijk van leiders die zich bewust zijn van hun grote historische
verantwoordelijkheid en koortsachtig op zoek zijn naar vrede. Leiders
die zich realiseren dat het verleden, waarin de andere partij werd
genegeerd, alleen maar oorlog, ellende en onderdrukking heeft gebracht.
Rust, tevredenheid en welzijn kunnen niet tot stand komen als je
vasthoudt aan het onbuigzame standpunt dat Israel dient te verdwijnen,
zoals Hamas voorstaat, of meent dat heel Judea en Samaria eeuwig aan
het Joodse volk behoort, zoals vele kolonisten geloven. Er zijn
compromissen nodig en daarom is het goed in de `Palestine Papers' te
lezen dat de Palestijnse onderhandelaars bereid waren het `recht' op
terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen en hun nazaten te beperken
tot 100.000 personen. Het was eveneens hoopvol te zien dat premier Ehud
Olmert, die als burgemeester van Jeruzalem nog van de daken schreeuwde
dat die stad Joods en ondeelbaar is, bereid was de Arabische wijken van
de stad bij de staat Palestina te voegen en Jeruzalem daarmee ook de
Palestijnse hoofdstad te maken.
Het is ontzettend jammer dat de vredesonderhandelingen stagneerden na
de Israelische inval in Gaza en de Amerikaanse en Israelische
regeringswisselingen. Als iets uit de `Palestine Papers' blijkt is het
dat vrede mogelijk is. Dat geeft hoop.
R.N.