Vrije Universiteit Amsterdam

Lymfeontwikkeling en haemodynamiek van foetussen met een normale en verdikte nekplooi


* Startdatum: 16-02-2011


* Tijd: 15.45


* Locatie: Aula


* Titel: Increased nuchal translucency. Lymphatic development and blood flow alterations in fetuses with nuchal edema


* Spreker: Y.M. de Mooij


* Promotor: prof.dr. J.M.G. van Vugt prof.dr. A.C. Gittenberger-de Groot


* Onderdeel: VU medisch centrum


* Wetenschapsgebied: Medisch


* Evenementtype: Promotie

Foetussen met een verdikte neplooi hebben vergrote lymfezakken. Dit is een van de conclusies uit het promotieonderzoek van Yolanda de Mooij.

De `nuchal translucency' (NT), ook wel nekplooi genoemd, is een met vocht gevulde ruimte in de nekregio van de foetus, die in het eerste trimester van de zwangerschap echoscopisch kan worden waargenomen. Een verdikte NT duidt op chromosoomafwijkingen, anatomische afwijkingen, vooral aan het hart, en genetische syndromen. Een verklaring voor het ontstaan van deze verdikte NT ontbrak maarrecent onderzoek liet echter aanwijzingen zien dat een verstoorde endotheelontwikkeling hieraan ten grondslag ligt.

De Mooij bestudeerde met haar collega's de lymfeontwikkeling en haemodynamiek van foetussen met een normale en verdikte NT met behulp van echoscopie en morfologisch onderzoek. Haar onderzoek bevestigt dat foetussen met NT vergrote lymfezakken hebben en zij vond daarnaast mild vergrote lymfezakken in een klein deel van de foetussen met een normale NT. Zij concludeert dat er een spectrum is in lymfeontwikkeling dat varieert van een fysiologische ontwikkeling met aanwezigheid van milde vergrote lymfezakken tot een vertraagde of verstoorde lymfeontwikkeling met aanwezigheid van grote lymfezakken.

Verder laat De Mooij een relatie zien tussen verdikte NT, lymfezakverwijding en een veranderd stroomprofiel van de vena jugularis en ductus venosus. Het feit dat er geen verschillen werden gevonden in intracardiale snelheden suggereert dat hartfalen de verdikte NT niet kan verklaren. Met behulp van morfologisch onderzoek vond zij in zowel chromosomaal normale als chromosomaal afwijkende foetussen met een verdikte NT een verstoorde lymfatische endotheeldifferentiatie. Mooij geeft nader bewijs voor de hypothese van een verstoorde lymfeontwikkeling in foetussen met een verdikte NT. Verder laat zij zien dat hartfalen de verdikte NT niet kan verklaren.

Het proefschrift is te downloaden via VU-dare

© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam