Uitgeverij Bert Bakker
Joris van Casteren krijgt vier sterren in de Volkskrant
Joris van Casteren - Het zusje van de bruid De roman Het zusje van de
bruid van Joris van Casteren krijgt vier sterren in de Volkskrant. Er
wordt een vergelijking getrokken met Keats' ballade uit 1820, La belle
dame sans merci.
`In een doorweekt hemd zat ze op haar knieën voor de wc, slierten haar
plakten aan haar gezicht. Ze had een fles in haar hand. Ze kotste en
nam een slok. Haar hoofd sloeg voorover tegen de wc-pot, er rolde iets
over de grond. Het was een tand, haar linkerhoektand. Ik pakte de tand
en deed hem in mijn mond. Iemand had mij ooit verteld dat tanden terug
geplaatst kunnen worden als je ze meteen in je mond doet.'
Na een reeks mislukte liefdes met onder meer een gravin en een oudere
getrouwde vrouw, ontmoet Joris van Casteren op een bruiloft een vrouw
die hem intrigeert. Zij is de jongste dochter van een Shell-directeur,
en even briljant als zelfdestructief. Ze verkoopt haar huis in Londen
om zich met Van Casteren in een kapitaal pand aan een Amsterdamse
gracht te vestigen. Terwijl hij zich verdiept in de merkwaardige
geschiedenis van het huis en de levens van vroegere bewoners, richt zij
zich drinkend, snuivend en spuitend te gronde.
Het zusje van de bruid is het geanonimiseerde verslag van een
krankzinnige periode uit het leven van schrijver Joris van Casteren,
waarin hij getuige was van de grondige zelfvernietiging van de jonge
vrouw met wie hij samenwoonde. In zijn eigenzinnige, alom bejubelde
mengvorm van reportage, autobiografie en geschiedschrijving
reconstrueert Van Casteren de huiveringwekkende relatie tussen twee
jonge mensen die elkaar nooit zullen weten te bereiken. Het is een
fascinerend portret van een gedoemde liefde aan het begin van de
eenentwintigste eeuw.
Joris van Casteren (1976) is schrijver en journalist. Voor zijn
juichend ontvangen boek Lelystad werd hij genomineerd voor de
AKO Literatuurprijs 2009 en de M.J. Brusseprijs 2010.