CIDI - Centrum Informatie en Documentatie Israël
Jaarlijkse Scriptieprijs CIDI naar twee studenten RU Groningen
vr 04-03-2011
Voorafgegaan door een lezing van columnist Sylvain Ephimenco werd de
uitreiking van de jaarlijkse CIDI scriptieprijs dit jaar gehouden in
Amsterdam. Op donderdagavond 3 maart werd de prijs van 2500 uitgereikt
aan twee voormalige studentes van de Rijksuniversiteit Groningen.
De jury oordeelde dat de scripties van Kiki Santing en Sigal Liberman,
hoewel totaal verschillend, even goed waren. Santings scriptie werd
geschreven voor de studie Arabische taal en cultuur en keek naar de
verschillen en overeenkomsten van de in Israel verboden politieke
partij Kach en Gush Emunim. Dit werd bekeken naar aanleiding van een
boek met lofredes op de Joodse extremist Baruch Goldstein, een
prominent lid van Kach, die in 1994 in Hebron een moordpartij
aanrichtte toen hij tijdens het gebed 29 moslims doodschoot. Hij werd
hierbij zelf gedood en wordt verheerlijkt door andere Joodse
extremisten. Santing concludeerde dat hoewel Gush Emunim gematigder is,
er toch een gedeeltelijke overlap is in de wijze waarop beide partijen
over Goldstein en zijn daden spreken.
Liberman schreef over migratie en veiligheid in Israel, waarbij haar
focus lag op de twee grootste illegale immigratiestromen uit Sudan en
Eritrea. Zij onderzocht wat de aanwezigheid van deze groep migranten
betekent voor Israels intern en internationaal veiligheidsbeleid,
vanuit de gedachte dat een negatieve perceptie van de migranten,
fricties kan veroorzaken tussen het gastland en het land van herkomst.
De lezing van Ephimenco die de avond inluidde, ging in op de huidige
situatie in de Arabische wereld. Hij vond het nog veel te vroeg om te
zeggen of de revoluties in de Arabische landen geslaagd zijn en hij
sprak zich uit tegen degenen in Nederland die vinden dat dit al een
uitgemaakte zaak is. Hij waarschuwde dat op de Arabische Lente wel eens
een vroege winter kon volgen.
Ephimenco hekelde ook de naïviteit van mensen die beweren dat de Moslim
Broederschap in Egypte helemaal niet zo gevaarlijk is en dat het nu
bewezen zou zijn dat extremisten helemaal de macht niet willen grijpen
in de Arabische landen. Hij trok de vergelijking met de Iraanse
revolutie van 1979, waarbij hij zelf ook te vroeg juichte over de
successen van de bevolking. Deze keer is hij voorzichtiger. `Want, een
gewaarschuwd mens telt voor twee.'