UITGEBREIDE TENTOONSTELLING VAN DE LIJKWADE VAN TURIJN
24/03/2011 10:00
FSSPX
UITGEBREIDE TENTOONSTELLING VAN DE LIJKWADE VAN TURIJN
Een uitgebreid gedocumenteerde tentoonstelling van een perfecte replica van de Lijkwade van Turijn en talrijke archeologische voorwerpen i.v.m. de marteldood van Jezus Christus, worden voor de eerste maal in ons land zo uitgebreid getoond.
De koolstofproef van 1988 die de valsheid zou bewezen hebben is nu onbetrouwbaar gebleken. Wat zegt de wetenschap erover?
Documentaire films op aanvraag: tel. 016-46 13 37
Plaats : Maranatha Kapel vzw, Oude Geldenaaksebaan 2, 3360 Bierbeek
Afrit E 40 : n° 23 a
Datum : vanaf 10 april t/m 8 mei 2011 (uitgezonderd 21-22-23 april)
Weekdagen :
- voormiddag van 10 tot 12 u
- namiddag van 14 tot 17 uur en van 20u30 tot 21u30
Zondagen: van 14 tot 16.30 uur
Toegang: vrije bijdrage - groepen op afspraak
Het gaat om één van de meest bijzondere relikwieën in het christendom.
De Lijkwade is een eeuwenoud linnen doek. Op het doek is de afbeelding te zien van een gefolterde, gekruisigde man.
De Lijkwade van Turijn is 4,36 meter x 1,10 meter groot. Op de lijkwade is een foto-negatieve afbeelding te zien van de voor- en achterzijde van een naakte man, die zijn handen gekruist houdt boven zijn onderbuik. De man is gespierd, heeft een baard en een snor en lang haar. Er zitten bloedvlekken op het doek ter hoogte van een pols, de zijde, de schedel en de rug en de benen. De man is minimaal 1 meter 75 lang. De bloedvlekken tonen sporen van een romeinse kruisiging, van doornen op het hoofd en een geseling over het gehele lichaam. De neus lijkt gebroken.
De eerste berichten over een mogelijke lijkwade van Jezus Christus zijn eeuwenoud.
Het kleed zou volgens Ian Wilson mogelijk dezelfde zijn als het kleed van Edessa (nu Urfa in Turkije). Dit kleed werd ergens in de zesde eeuw in Edessa gevonden en erop zou het gezicht van Jezus zijn afgebeeld. Een mandylion dus. Het beeld wordt vereerd als "a-chiero-poietos" ofwel "niet door mensenhanden gemaakt". Het is onduidelijk wanneer dit kleed in Edessa kwam. Ian Wilson vermoedt dat dit kort na de begrafenis van Jezus moet zijn geweest.
Op 15 augustus 944 werd het kleed overgebracht naar Constantinopel. Toen in 1204 Constantinopel door kruisvaarders werd heroverd, werden veel schatten naar Rome en West-Europa overgebracht. Van het kleed van Edessa wordt echter niets meer vernomen. Een theorie is, dat kruisvaarders het kleed (dus dezelfde als de Lijkwade) hebben meegenomen naar het westen. Eén van de kopers was koning Lodewijk van Frankrijk. Op zijn reliekeninventaris staat 'een heilig doek in een kist gestoken'. Dit heilige doek schonk Lodewijk aan Geoffrey de Cherney, uit dankbaarheid dat zijn grootvader de koning bijstond op zijn kruistocht.
De geschiedenis rondom de Lijkwade is vanaf de 14e eeuw een redelijk vaststaand verhaal. In 1357 exposeert Geoffrey II de Charny de relikwie in Frankrijk. Het is de eerste openbare vertoning van het doek. De laatste nazaat van het geslacht De Charny, Margaretha, verkoopt in 1453 het doek aan hertog Lodewijk van Savoye. De Lijkwade blijft tot 1983 in handen van deze familie. Er wordt een kapel gebouwd waar de Lijkwade in wordt bewaard. Bij een brand in 1532 raken delen van de Lijkwade geschonden. De kapel wordt nadien door paus Paulus II tot kerk verheven.
In 1578 wordt het doek naar de Johannes de Doper-basiliek in Turijn overgebracht. In het algemeen verdwijnt de wade uit de publiciteit.
Als Italië onder Umberto I van Savoye in 1898 het vijftigjarig koningsschap viert, wordt de Lijkwade publiekelijk vertoont. De eerste foto's worden dan gemaakt. In 1931 is een volgende tentoonstelling tijdens het huwelijk van kroonprins Umberto II met de Belgische prinses Marie-José.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt het doek geherbergd in een Zuid-Italiaans klooster.
De jaren zeventig zijn de eerste jaren van wetenschappelijk onderzoek. In 1997 bedreigt brand opnieuw het doek, maar dankzij de brandweer wordt de Lijkwade gered. In 2002 wordt het doek opnieuw tentoongesteld.
Sindonologie
Sindonologen zijn wetenschappers die zich bezig houden met de echtheid van de Lijkwade (Sindon is Grieks voor kleed).
De gekruisigde is met doornen gekroond geweest : de bloedsporen tonen duidelijk de hoofdwonden. De overeenkomst tussen deze gekruisigde en Jezus Christus is treffend omdat hij de enige gekruisigde die doornen op het hoofd kreeg gedrukt volgens de evangeliën. Bovendien toont de lijkwade een brede zijdewonde : Jezus' hart werd eveneens volgens de evangeliën door een romeinse lans doorboord.
Vanaf 1969 worden wetenschappelijke onderzoeken gedaan naar de echtheid, zoals in 1973 en in 1978. Als Umberto II in 1983 overlijdt, erft het Vaticaan de Lijkwade.
Enige van de hamvragen zijn:
- hoe is de afbeelding ontstaan? Zulk een techniek is tot heden nergens bekend: er werd niet op de vezels geschilderd: de kleuren zitten in de vezels zelf.
- hoe zou het om een middeleeuwse vervalsing gaan vermits de afbeelding in perspektief staat en in zwart-wit foto-negatief : zulk perspektief schilderwerk en foto-techniek bestonden nog niet in de 14e eeuw.
- hoe is het mogelijk dat er in het bloed dat van de vele wonden afkomstig is, geen molecule huid te vinden is?
- hoe is het mogelijk dat een doek van die leeftijd zich nog in zulke goede staat bevindt?
Uit de onderzoeken komen verschillende ideeën. De kopieën die van de lijkwade circuleren verzekeren een herkomst minimaal in de vijfde eeuw. De wijze van kruisiging wijst op pre-4e eeuw. Twee muntafdrukken geven het jaar 29 na Christus aan. Uit de STURP-analyse in 1978 komt naar voren dat er menselijk bloed is gevonden en graspollen die uit de 1e eeuw stammen en uit de regio Israel.
Ter hoogte van de knieën vindt men stof dat overeenkomt met de aarde van de Damascuspoort in Jeruzalem. In het doek vindt de Zwitser Dr. Frey pollen uit Palestina, Turkije en Frankrijk: de reis die de lijkwade van ginds naar Frankrijk zou afgelegd hebben.
Met computerprogramma's haalt men een driedimensioneel beeld uit de lijkwade.
Koolstofproef: Lijkwade een vervalsing uit de Middeleeuwen?
De C-14 methode wordt in 1988 verricht door drie onderzoeksinstituten: de universiteit van Arizona, die van Oxford en het Zwitserse Instituut voor Technologie. Zij komen tot een datering van 1260-1390 als ontstaansperiode.
Kritiek op de koolstofproef
Er ontstaat kritiek op het onderzoek, want de onderzochte vezels zaten in de buurt van de brandvlekken veroorzaakt door de brand uit 1532. En als linnen wordt blootgesteld aan vuur wordt het C14 (waar het onderzoek op berustte) en C13 erg sterk verhoogd. De uitkomst van het onderzoek is dus erg onzeker omdat de brand uit 1532 de C14 erg sterk verhoogd zou hebben.
Ook zouden bacteriën een laagje bioplastic achterlaten en dat heeft in andere gevallen tot onjuiste datering geleidt. In 1993 werden bij microscopisch onderzoek vele bacteriën op het doek aangetroffen. Daarop concludeerde men dat de C-14 methode een mengeling van linnen, bioplastic en bacteriën onderzocht en niet de wade zelf.
Er is ook een test gedaan waarbij 2 verschillende laboratoria hetzelfde product onderzochten waarbij er 800 jaar verschil tussen zat tussen de uitkomsten.
Er zitten gaten in de lijkwade die zouden wijzen op een brand, maar in 1516 was er een kopie van gemaakt en zaten er al gaten in: ze bleken hetzelfde te zijn als een manuscript uit Hongarije uit 1192.
Daarmee zijn we er niet. Er zijn nog vele andere theorieën over het ontstaan van het doek:
* Voorstanders menen dat er energie vrijkwam op het moment van de opstanding van Jezus Christus. De energie veroorzaakte de afbeelding op de lijkwade.
* De Franse bioloog Vignon meent dat de lijkwade is ontstaan als gevolg van een chemische reactie tussen lichaamsstoffen en zalven als mirre, aloë en olijfolie.
* Onderzoekers wijzen op de Maillaird-reactie - een natuurlijke chemische reactie die optreedt tussen gassen van een lichaam en een carbohydraatlaagje op een linnen doek, met verkleuringen als gevolg.
* Anderen vergelijken de Lijkwade met de Zweetdoek van Oviedo. Beide zouden zoveel overeenkomsten bevatten dat het wel om hetzelfde gezicht moet gaan.
De Kerk staat de verering van het reliek toe. De Lijkwade van Turijn is van belang als voorstelling van Jezus.
Voor eventuele hyperlinks en bijlagen:
Zie het origineel