Vrije Universiteit Amsterdam
Klinische consequenties van immunogeniciteit
* Startdatum: 18-05-2011
* Tijd: 13.45
* Locatie: Aula
* Titel: Clinical implications of immunogenicity
* Spreker: G.M. Bartelds
* Promotor: prof.dr. B.A.C. Dijkmans prof.dr. L.A. Aarden
* Onderdeel: VU medisch centrum
* Wetenschapsgebied: Medisch
* Evenementtype: Promotie
Margret Bartelds laat in haar promotieonderzoek zien dat patiënten die
antistoffen maken tegen geneesmiddelen geproduceerd met behulp van
biotechnologie ondanks behandeling een hoge ziekteactiviteit houden en
slechts zelden in remissie komen.
Biologicals, geneesmiddelen geproduceerd met behulp van biotechnologie,
zijn kostbare medicijnen die in toenemende mate worden voorgeschreven
bij verscheidene ziektebeelden en een grote impact hebben op de
gezondheidszorg, zowel qua behandelingsopties als qua
farmaco-economische consequenties. Biologicals hebben gezorgd voor
enorme therapeutische vooruitgang Hiertoe behoren ook de monoklonale
antistoffen die heel specifieke ziekteprocessen kunnen beïnvloeden.
Biologicals hebben voor een enorme verbetering gezorgd in de
behandeling van ziekten zoals reumatoïde artritis, psoriasis, de ziekte
van Crohn en bepaalde vormen van kanker. Aandoeningen waarvoor vroeger
geen goede behandeling was, kunnen nu succesvol worden behandeld.
Behandeling met biologicals kan een immuunrespons opwekken Deze
therapeutische eiwitten worden echter niet door iedereen goed
verdragen. Bij een deel van de patiënten gaat het afweersysteem
antistoffen maken tegen de biologicals. Dit immuunrespons heet
'immunogeniciteit'. Door de vorming van antistoffen neemt de
concentratie van de biological in het bloed af. Hierdoor neemt de
werkzaamheid van de medicijn af.
Monitoren van immunogeniciteit: betere behandeling?
Naast de slechtere behandelingsresultaten beschrijft Bartelds dat
immunogeniciteit consequenties kan hebben voor een volgende
behandelstap Het meten van de ontwikkeling van antistoffen kan iets
zeggen over of een volgende behandelingsstap effectief zal zijn of
niet. Tevens beschrijft zij dat de omvang van een immuunrespons afhangt
van patiënt- en omgevingsfactoren. Beide factoren kunnen leiden tot een
hogere kans op het ontwikkelen van antistoffen bijvoorbeeld tegen een
volgende biological waarmee wordt behandeld. Bartelds adviseert voor de
behandeling met biologicals dat de vorming van antistoffen nu wordt
gemeten door de behandelend medisch specialist, in de klinische
praktijk gebeurt dit nu namelijk nog niet. Medische specialisten en
patiënten zouden dan mogelijk betere en effectievere
behandelingsresultaten kunnen boeken met deze kostbare middelen.
Het proefschrift is te downloaden via VU-DARE
© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam