Rijksoverheid
Videoboodschap door Van Bijsterveldt bij de ondertekening van de `Verklaring
van kerken tegen homofobie'
Toespraak | 19-05-2011
Op 17 mei jongstleden brachten zeventien Nederlandse kerkgenootschappen
op initiatief van het LKP een verklaring uit tegen geweld tegen
homoseksuelen, lesbiennes, bi's en transgenders. In een videoboodschap
sprak Minister van Bijsterveldt haar steun uit.
Dames en heren,
Vandaag is het `International day against homofobia'. En juist vandaag
komen zeventien christelijke geloofsgemeenschappen van allerlei kleur
in ons land met een geweldig statement. Hoewel u niet in álle opzichten
hetzelfde denkt over homoseksualiteit, neemt u wel gezamenlijk stelling
tegen fysiek, psychisch en verbaal geweld tegen homoseksuelen. Een
overtuigend gebaar met een prachtige timing.
U zegt in uw verklaring: `Wie geweld gebruikt tegen de mens als
beelddrager van God, gaat voorbij aan Christus' oproep om God en de
medemens lief te hebben.' Dat sluit aan bij hoe ik er als minister, als
CDA-politica, maar vooral als gelovig mens over denk. Voor mij is de
liefde de kern van het geloof, de vervulling van de wet.
Voor mij betekent dat, dat ook homoseksuele mannen, lesbische vrouwen,
biseksuelen en transgenders het volste recht hebben om (elkaar) in alle
vrijheid en veiligheid lief te hebben.
Helaas is dit nog niet voor iedereen gemeengoed. Nog steeds zijn er
landen als Iran en Nigeria waar de doodstraf staat op homoseksualiteit.
In Irak zijn ontvoering, mishandeling en verkrachting van homo's aan de
orde van de dag. Maar ook in sommige Oost-Europese landen ben je als
homo, lesbienne, bi of transgender in zekere zin vogelvrij. Tegen die
vormen van mensenrechtenschending trekt Nederland internationaal ten
strijde. We hebben daarin een reputatie hoog te houden. Uw verklaring
past in die traditie.
In ons land stijgt de sociale acceptatie van homoseksualiteit. Maar ook
hier worden homoparen soms nog weggepest uit wijken. De gemeenten
zitten er bovenop. En dat is helaas hard nodig. Datzelfde geldt voor
Nederlandse scholen.
Een groot deel van de leerlingen vindt de school geen veilige plek om
uit de kast te komen. Dat moet echt anders.
Bij emancipatiezaken moet je als overheid steun geven aan mensen die in
de samenleving het gesprek aan durven gaan. Daarom reikte ik afgelopen
zondag de Jos Brink-prijs uit aan voorvechters van homo-emancipatie. En
daarom ondersteunen we gay-straightallianties: homo's en hetero's die
zèlf de handen ineenslaan om zaken in beweging te zetten. Dat gebeurt
ook in levensbeschouwelijke kringen - van vrijzinnig tot orthodox.
Neem het Landelijk Koördinatiepunt groepen kerk en homoseksualiteit,
dat samen met het COC en de kerkgenootschappen om tafel gingen om de
gebeurtenis van vandaag mogelijk te maken. Ik noem ook clubs als het
CHJC, ContrariO en RefoAnders die in het hart van de geloofsgemeenschap
geweldig werk doen.
Integratie van homo's is, ook in Nederland, in sómmige kringen een
ingewikkeld proces. Het vraagt om geduld, om respect en om ruimte
geven.
Deze verklaring laat zien dat steeds meer kerken zich bewust zijn van
de moeilijke, vaak onzichtbare positie van homoseksuelen in eigen
kring. En dat ze bereid zijn om zich uit te spreken tegen uitsluiting
en zo om mensen heen gaan staan. Dat waardeer ik bijzonder.
Als kerk vorm je één lichaam. De `leden' van dat lichaam zijn
onlosmakelijk met elkaar verbonden. Je hoort, in álle verscheidenheid
bij elkaar.
U zet met elkaar een handtekening onder een statement tégen geweld en
vóór de liefde. Daar ben ik in velerlei opzicht heel erg trots op.
Maar vooral hoop ik natuurlijk van harte dat dit statement zijn
vruchten zal afwerpen. Ik wens u een goede bijeenkomst toe.