Nieuw-Vlaamse Alliantie
N-VA wil identiteitsfraude in de ziekteverzekering aanpakken
klok 22 mei 2011
Momenteel zijn er 10.898.279 SIS-kaarten in de omloop. Sedert 2004
worden er jaarlijks gemiddeld 58.000 kaarten als verloren en 240.000
kaarten als gestolen aangegeven. En toch werden er sinds 2004 slechts 3
gevallen van misbruik gedetecteerd en bestraft door het Rijksinstituut
voor ziekte en invaliditeitsverzekering. Slechts 1 dossier werd
doorgestuurd met het oog op een strafrechtelijke vervolging. Dat blijkt
uit het antwoord van minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx op
een vraag van Senator dr. Elke Sleurs (N-VA). Sleurs roept haar
collega's op om waakzaam te zijn. Alleen door het invoeren van
systematische controles kan identiteitsfraude in onze ziekteverzekering
vermeden worden.
Sinds 1996 kunnen personen die een sociale identiteitskaart misbruiken
strafrechtelijk vervolgd worden. Maar uit de cijfers van senator Sleurs
blijkt dat er allesbehalve systematisch gecontroleerd wordt op misbruik
van SIS-kaarten. En dat valt te betreuren, zegt Sleurs, gynaecoloog bij
het UZ Gent: "Als je deze gegevens bekijkt, kan het niet anders dan dat
er in onze ziekteverzekering heel wat gefraudeerd wordt door het
gebruik van valse identiteiten. En dergelijke identiteitsfraude kan
levensgevaarlijk zijn. Want als verslagen en onderzoeksresultaten op
een verkeerde naam worden geregistreerd, kan dit leiden tot verkeerde
diagnoses. En ook om het medisch geheim te kunnen respecteren, zou een
arts zich ervan moeten kunnen vergewissen dat hij de juiste persoon
voor zich heeft. Mijn ogen zijn open gegaan toen een stagiair me
voorstelde om haar zus op haar naam te laten opnemen en behandelen.
Toen ben ik me in deze materie gaan verdiepen en bleek dat ook het
RIZIV en de staatssecretaris voor de coördinatie van de strijd tegen
sociale en fiscale fraude Devlies (cf. zijn actieplan) dit probleem
onderschrijven, maar in de praktijk beweegt er weinig."
Identiteitscontroles zijn tegenwoordig algemeen aanvaard. Zo zal
iedereen die een DVD gaat huren, zonder probleem zijn e-ID laten
inlezen. Maar om één of andere reden wordt een identificatie bij de
arts nog steeds als eerder ongepast beschouwd. Het is alleszins niet de
gewoonte. In de eerstelijnszorg (huisarts, tandarts) wordt zelden of
nooit aan de patiënt gevraagd zich te identificeren. Bij ziekenhuizen
en ziekenfondsen gebeurt dit in principe wel. Maar het
identificatiemiddel bij uitstek in de sociale zekerheid, m.n. de
SIS-kaart, bevat geen foto van de houder en kan dus zonder veel moeite
aan anderen doorgegeven worden.
Dat de SIS-kaart in 2013 in de elektronische identiteitskaart zal
geïntegreerd worden, is alvast een goede zaak vindt Sleurs. Maar
spijtig genoeg niet voldoende. "Dit sluit immers niet uit dat iemand
zich op een rechtmatige wijze inschrijft met zijn of haar e-ID aan de
balie van een ziekenhuis en nadien de inschrijvingsdocumenten doorgeeft
aan een derde. Een praktijk die vandaag al vaak wordt toegepast", stelt
Sleurs. "Ook de zorgverlener zou daarom op zijn beurt de identiteit van
diegene die hij onderzoekt moeten kunnen verifiëren. Zeker met het oog
op een correcte registratie van medische gegevens in de medische
dossiers (wat gezien e-health steeds maar belangrijker wordt) en met
het oog op het respecteren van de deontologie m.b.t. het medisch
geheim, is dit eigenlijk onontbeerlijk. Het is niet mijn bedoeling om
collega's of ziekenhuizen onnodig bijkomend te belasten. Maar we eisen
zeer zware financiële inspanningen van onze bevolking om de
ziekteverzekering te financieren (30 miljard EURO per jaar). Wel, dan
zijn we ten aanzien van die bevolking ook verplicht om ervoor te zorgen
dat elk misbruik van dit op solidariteit gebaseerde systeem bestreden
wordt".
Bijlage:
application/pdf icon
Antwoord_van_minister_van_Volksgezondheid_Laurette_Onkelinx.pdf
Auteur(s):
Elke Sleurs, Senator
Contactinfo:
Valerie Van Peel, Communicatieverantwoordelijke Senaatsfractie N-VA
E-post: valerie vanpeel n-va be