Nederlandse Zorgautoriteit


NZa verduidelijkt zorgplicht verzekeraars

16-06-2011

Consumenten en patiënten moeten erop kunnen vertrouwen dat zij de zorg en de vergoeding krijgen waar zij recht op hebben. Dat valt onder de zorgplicht van zorgverzekeraars. De Nederlandse Zorgautoriteit werkt in het Toezichtkader Zorgplicht uit wat die zorgplicht inhoudt. Het formuleren van de zorgplicht versterkt de positie van consumenten en patiënten.

In de Zorgverzekeringswet (Zvw) is vastgelegd dat verzekeraars moeten zorgen dat verzekerden toegang hebben tot voldoende, kwalitatief goede en betaalbare zorg. Met het toezichtkader zorgplicht maakt de NZa duidelijk waar zij verzekeraars op toetst in haar toezicht op de rechtmatige uitvoering van de Zvw. De NZa stelt geen nieuwe verplichtingen voor verzekeraars vast. Zij geeft een overzicht van de normen en verplichtingen die door veldpartijen zelf, en instanties als het ministerie van VWS en de Inspectie voor de Gezondheidszorg zijn opgesteld. Die kunnen na overleg met het veld worden bijgesteld.

Met het kader geeft de NZa ook aan waar consumenten recht op hebben. Het is van belang dat verzekerden inzicht hebben in wat zij van hun zorgverzekeraar mogen verwachten als het gaat om goede, betaalbare en tijdige zorg. Consumenten kunnen hun verzekeraar dan gericht aanspreken op zijn zorgplicht.
Zo moeten verzekeraars zorg van goede kwaliteit inkopen. De zorg moet goed bereikbaar zijn voor de verzekerden, spoedeisende hulp moet snel beschikbaar zijn. Voor specialistische behandelingen mag de verzekeraar consumenten naar een aanbieder verder weg verwijzen. Ook hebben verzekerden recht op tijdige hulp, er zijn normen vastgesteld voor wachttijden. Bij lange wachtlijsten kunnen consumenten verzekeraars daarop aanspreken.

Als een verzekerde behoefte heeft aan bepaalde zorg, moet de verzekeraar bemiddelen om te regelen dat hij deze krijgt. Dat geldt niet alleen voor verzekerden met een naturapolis (waarbij de verzekeraar aanbieders contracteert) maar ook bij een restitutiepolis (waarbij een verzekerde zelf kiest naar welke aanbieder hij wil). Bijvoorbeeld wanneer de verzekerde niet tijdig terecht kan bij een gecontracteerde zorgaanbieder. Als er schaarste aan zorg dreigt, doordat een aanbieder failliet dreigt te gaan, moet een verzekeraar bij een naturapolis proactief alternatieven voor zijn verzekerden achter de hand houden.