Ingezonden persbericht
PERSBERICHT
Demonstratie Utrecht 5 juli 2011
Vluchtelingen protesteren tegen leven op straat
Vluchtelingen uit Utrecht en andere delen van het land organiseren dinsdag 5 juli om 15 uur een demonstratie op het stadhuisplein in Utrecht.
De hoofdredenen voor dit protest zijn dat wij - als vluchtelingen - geen toegang hebben tot onderdak of eten. Wij staan voor de grootste problemen die een mens kan hebben aangezien iedereen eten en een dak boven hun hoofd nodig heeft. Wij zijn mensen en mensenrechten horen voor iedereen te gelden!
De afgelopen zes maanden hebben in Utrecht alleen al meer dan 150 mensen een beroep gedaan op STIL (een organisatie die uitgeprocedeerde asielzoekers hulp biedt) omdat ze uit AZCs, vreemdelingenbewaringcentra en VBLĀs zijn gegooid. Waarom we gaan demonstreren is omdat, in Utrecht, we op straat moeten slapen and dat is geen leven. Dit komt omdat de daklozeninstellingen in Utrecht en in andere Nederlandse steden ons het recht hebben ontnomen daar te slapen.
Veel van ons woonden vroeger in asielzoekerscentra, maar nu heeft de regering ons de straat op geschopt. Veel van ons komen uit Somaliƫ. De regering zet geen mensen uit naar Zuid- en Centraal Somaliƫ en Mogadishu. Ze zegt echter wel dat mensen naar andere Somalische gebieden uitgezet kunnen worden. Terwijl dat via het vliegveld in het onveilige Mogadishu moet. Terugkeer is te gevaarlijk! Desondanks heeft de Nederlandse overheid onze verzoeken om asiel afgekeurd. Wij zijn met goede redenen naar Nederland gekomen en weten dat we niet terug kunnen vanwege de situatie in ons thuisland. Er zijn hier ook veel mensen uit andere landen zoals Eritrea, Guinee, Burundi, Palestina, Iran en Sudan. Wij lopen allen tegen dezelfde problemen aan en daarom zijn wij vandaag hier.
Wij mogen niet langer in asielzoekerscentra wonen, maar hebben ook niet het recht om te werken of te studeren. Wij hebben nooit voor altijd in de asielzoekerscentra willen wonen, maar daar waren we tenminste verzekerd van onze basisbehoeften (onderdak en eten). Nu dat we ons genoodzaakt zien op straat te leven hebben wij niet eens die twee zaken meer. Wat wij willen is dat onze basale mensenrechten erkend worden en wij zouden graag de mogelijkheid hebben om levens op te bouwen voor onszelf en onze families, net als ieder ander die in dit land woont.
WIJ ZIJN MENSEN, WIJ HEBBEN HET RECHT ALS ZODANIG EN IN LIJN MET DE UNIVERSELE RECHTEN VAN DE MENS BEHANDELD TE WORDEN!
ONZE LEVENS ZIJN WAARDEVOL. WIJ WILLEN OOK DE KANS LEVENS OP TE BOUWEN VOOR ONSZELF EN ONZE GEZINNEN!
WE HEBBEN UW STEUN NODIG! HET GEEFT ONS DE KRACHT TE STRIJDEN VOOR ONZE MENSENRECHTEN!
Ingezonden persbericht