Wageningen Universiteit en Researchcentrum
6 jul 2011
Nummer: R
De eisen die supermarkten stellen aan boeren en tuinders op het gebied
van voedselveiligheid, duurzaamheid en kwaliteit, beperken de toegang
van voedsel uit ontwikkelingslanden naar Europa.
Kwaliteitssystemen vereisen namelijk een organisatiegraad en
welvarendheid die ontwikkelingslanden ontberen. Dat stelt de Wageningse
econoom Thomas Herzfeld met twee Duitse collegaâs in een artikel in
Food Policy. Hij doelt op private kwaliteitssystemen als Global GAP
(Good Agricultural Practice), die wereldwijd door supermarkten aan
voedselproducenten worden gesteld. De boeren en tuinders die aan dit
soort kwaliteitssystemen deelnemen, komen vooral uit Europa en landen
die een goede handelsrelatie hebben met Europa, zegt Herzfeld.
Bedrijven en boeren uit ontwikkelingslanden hebben moeite om te voldoen
aan deze kwaliteitsstandaarden. Ze vereisen tracking & tracing,
voedselcontrole en ketenmanagement â een infrastructuur die menig
ontwikkelingsland mist. Herzfeld constateert een sterk verband tussen
de economische ontwikkeling van een land en het aantal boeren uit dat
land dat deelneemt aan kwaliteitslabels.
Ontwikkelingslanden worden niet uitgesloten, zegt de econoom, maar
certificering bemoeilijkt nieuwe spelers op de voedselmarkt wel. |
Albert Sikkema
Bovenstaand bericht is geproduceerd door de redactie van Resource, het
blad voor Wageningen UR (University & Research centre). Meer informatie
bij Pers- en wetenschapsvoorlichting van Wageningen UR, e-mail:
pers.communicatie@wur of bij de redactie van Resource, e-mail:
resource@wur.nl. Zie ook www.resource.wur.nl