Nivel
Privacy bij de huisarts voor iedereen
11 juli 2011 | Mensen met een verstandelijke beperking gaan minder vaak naar de huisarts dan verwacht. De communicatie met de huisarts verloopt over het algemeen prima, maar over de privacy moet nog eens worden nagedacht, zo blijkt uit een publicatie van onderzoekers van het NIVEL in Huisarts & Wetenschap.
Veel mensen met een verstandelijke beperking wonen niet op een instellingsterrein maar in een woonwijk. Als ze ziek zijn, gaan ze gewoon naar de huisarts en niet naar een instellingsarts. Ze zijn echter wel afhankelijk van anderen om de huisarts te bezoeken. Begeleiders of familie moeten signaleren dat er iets aan de hand is en contact opnemen met de huisarts, omdat mensen met een verstandelijke beperking zelf vaak niet in de gaten hebben dat dit nodig is. NIVEL-onderzoeker Mieke Cardol: "Mensen met een verstandelijke beperking hebben vaker chronische aandoeningen en toch is 20% het afgelopen jaar niet bij de huisarts geweest. Bovendien doen mensen met een verstandelijke beperking minder mee aan preventieve programma's dan anderen. Zijn we wel alert genoeg? Zijn we niet af en toe te laat met het signaleren van gezondheidsproblemen?"
Specifieke vaardigheid
Consult en behandeling bij mensen met een verstandelijke beperking vereisen specifieke kennis en communicatieve vaardigheden van de huisarts. Dat is bekend en daar is veel wetenschappelijke literatuur over. Uit het onderzoek blijkt dat huisartsen het er in de praktijk goed van afbrengen. Naasten zijn heel tevreden over de communicatieve vaardigheden van de huisartsen. Een derde van de naasten zegt dat de huisarts vooral spreekt met de persoon met de verstandelijke beperking. In de helft van de gevallen sprak de huisarts met beiden. Cardol: "Toch vindt 85% van de naasten dat hun verwant met verstandelijke beperking niet alleen naar de huisarts kan. Als redenen hiervoor noemen ze de communicatie met de huisarts of problemen met het vervoer."
Privacy
"De vraag is ook of de begeleider wel altijd mee moet naar de spreekkamer", stelt Cardol. "Hoe zit het met de privacy als je niet alleen naar de huisarts kunt? Soms wil je iets met de huisarts bespreken wat je liever niet doet in aanwezigheid van een begeleider van de woonvorm of de familie. Bijvoorbeeld anticonceptie of diabetescontrole. Huisartsen doen er daarom goed aan eerst na te gaan of de aanwezigheid van een begeleider of familielid in de spreekkamer wel gewenst is."
Panel Samen Leven
Het onderzoek is uitgevoerd binnen het Panel Samen Leven van het NIVEL en gebaseerd op een telefonische enquête onder 216 naasten van mensen met een verstandelijke beperking. Het panel bestaat uit ruim 600 mensen met een lichte of matige verstandelijke beperking en ongeveer 400 naasten.
Subsidiënt
- Ministerie van VWS
Samenwerkingspartner
- UMC Sint Radboud