Brussel, 21 juli 2011
Opmerkingen van voorzitter Van Rompuy
op de persconferentie
na de top van de eurozone
Tot mijn tevredenheid kan ik u meedelen dat wij samen een antwoord op
de crisissituatie hebben gevonden. Onze bijeenkomst was doelgericht: de
Europese leiders staan op de bres voor de financiële stabiliteit van de
eurozone.
Vandaag hebben wij drie belangrijke beslissingen genomen, die door elk
van ons worden onderschreven:
* wij hebben de Griekse schuldhoudbaarheid verbeterd;
* wij hebben maatregelen getroffen om het besmettingsrisico te
stoppen;
* wij zullen de eurozone van een beter crisisbeheer voorzien.
Ik had deze top van staatshoofden en regeringsleiders van de eurozone
bijeengeroepen omdat de toestand werkelijk ernstig is. Ik had ook -
naast de president van de ECB - de directeur van het IMF, mevrouw
Lagarde, voor de besprekingen uitgenodigd.
De problemen van de eurozone konden enkel op het hoogste niveau worden
opgelost. Er moest snel worden gehandeld. Door de convocatie van deze
bijeenkomst stond de aandacht op scherp en kwam de oplossing in een
stroomversnelling. Ik kon een moeilijke situatie niet laten ontaarden
tot een gevaar.
Een reeks nationale schuldcrises is uitgegroeid tot een systemische
kwestie die de stabiliteit van de hele eurozone bedreigt. Deze
bedreiging moest worden ingedamd, om te beletten dat onze
gemeenschappelijke munt ten prooi zou vallen aan een vertrouwenscrisis,
en dat zelfs het economisch herstel dat wij in Europa en de wereld zien
in het gedrang zou komen.
Daarom hebben wij het probleem nu op twee fronten aangepakt:
* de vrees van de beleggers dat obligatiehouders in Griekenland en
later misschien ook in andere landen op niet-vrijwillige basis
verlies zullen moeten nemen, en
* de onzekerheid van de markten omtrent het vermogen van de eurozone
om de crisis op te lossen.
Ik zal onze beslissingen even toelichten.
Ten eerste bieden wij een oplossing voor het Griekse schuldenprobleem.
Wij hebben een akkoord bereikt over een nieuw steunprogramma dat de
financieringskloof volledig moet dichten en dat door de EU én het IMF
wordt bekostigd. Twee andere zeer belangrijke maatregelen zijn het
akkoord om de rentevoet op toekomstige leningen te verlagen, en de
looptijd te verlengen tot ten minste vijftien, en zelfs dertig jaar.
De banken hebben vandaag ook de toezegging gedaan Griekenland te
steunen op vrijwillige basis, via een reeks opties.
Belangrijk is dat wij de rol van de privésector nu anders benaderen:
deze rol zal beperkt blijven tot Griekenland, en uitsluitend
Griekenland.
Dit is een stevig pakket.
Ten tweede hebben wij een aantal maatregelen afgesproken om besmetting
tegen te gaan. Om te beginnen hebben wij duidelijk verklaard dat de
Griekenland niet in dezelfde positie verkeert als andere landen; het
antwoord moet daarom uitzonderlijk zijn, ook wat de deelname van de
privésector betreft. Daarnaast zal de EFSF (Faciliteit voor financiële
stabiliteit) meer armslag krijgen: pro-actieve bijstand,
herkapitalisatie van banken door de overheid, ook in landen zonder
programma; en interventies op de secundaire markten, in uitzonderlijke
omstandigheden en op basis van een analyse door de ECB.
Kortom: wij hebben een solide firewall opgericht en voor betere
brandweerapparatuur gezorgd.
Ten derde hebben wij besloten de governance van de eurozone te
verbeteren. Onze aandacht voor de korte termijn houdt de lange termijn
niet uit het zicht. Ik vermeld in het bijzonder twee punten:
Wij zijn overeengekomen voor onze eigen regels minder af te gaan op
externe kredietbeoordelingsbureaus.
Voorts is ons de opdracht gegeven concreet voor te stellen hoe het
crisisbeheer in de eurozone beter kan worden georganiseerd en hoe de
werkmethoden kunnen worden verbeterd. Ik zal in nauw overleg met de
voorzitters van de Eurogroep en de Commissie te werk gaan, en in
oktober voorstellen indienen.
Al deze beslissingen laten zien dat wij pal zullen staan in de
verdediging van onze monetaire unie en onze gemeenschappelijke munt.
Een laatste opmerking. Als Europese leiders verklaren "alles te zullen
doen wat nodig is" om de eurozone te redden, dan betekent dat heel
eenvoudig: wij menen het.