Federale regering Belgie
De Arbeidsrechtbank van Namen veroordeelt Stad Namen wegens
discriminatie op grond van zwangerschap
Brussel 27.07.2011. De arbeidsrechtbank van Namen heeft op 13 juli 2011
een vonnis ten voordele van een slachtoffer, verdedigd door het
Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, uitgesproken. De
werkgever, het stadsbestuur van Namen, had geweigerd haar
arbeidsovereenkomst te verlengen omdat de werkneemster zwanger was,
waardoor hier sprake is van discriminatie op basis van geslacht.
De feiten
Het slachtoffer, dat werd bijgestaan door het Instituut, werd in 2007
met een contract van bepaalde duur van 1 jaar aangeworven, krachtens
het welke zou worden overwogen om deze arbeidsovereenkomst voor
onbepaalde duur te verlengen. Wanneer de werkneemster tijdens haar
eerste werkjaar aankondigde dat ze zwanger was bij wijze van afgifte
van haar medisch certificaat, werd dit nieuws door haar directe overste
slecht onthaald. Deze laatste liet herhaaldelijk zijn ongenoegen en
vijandigheid tegenover het nakende moederschap van zijn werkneemster
blijken, in zoverre dat hij adviseerde om haar arbeidsovereenkomst niet
te verlengen.
Discriminatie op basis van geslacht
« Dit vonnis herinnert eraan dat er wetten bestaan om discriminatie op
basis van geslacht te bestrijden en om de vrouwen tijdens en na hun
zwangerschap te beschermen» prijst Michel Pasteel, Directeur van het
Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, zich gelukkig.
Immers, op federaal vlak werd bij Wet van 10 mei 2007 ter bestrijding
van discriminatie tussen vrouwen en mannen, in artikel 4 §1 vastgelegd
« dat een direct onderscheid op grond van zwangerschap, bevalling of
moederschap gelijkgesteld wordt met een direct onderscheid op basis van
geslacht ».
Deze Wet is eveneens van toepassing in geval van het niet verderzetten
van een arbeidsovereenkomst van bepaalde duur: « Het ontslag, de
weigering om de indienstneming van een werkne(e)m(st)er te verlengen of
om zijn of haar arbeidsovereenkomst van bepaalde duur te vernieuwen kan
discriminerend zijn indien deze weigering gebeurt op basis van het
geslacht of de zwangerschap van de werkneemster. Dit is ook het geval
indien de beslissing om het contract niet te verlengen, is genomen als
vergelding tegenover de werkneemster die haar zwangerschap heeft
aangekondigd op een moment dat het de werkgever `niet past',
bijvoorbeeld net nadat zij werd aangeworven», motiveert de
Arbeidsrechtbank van Namen in haar vonnis.
Bovendien, zoals terecht vermeld in het vonnis, voorziet de wet
eveneens in een omkering van de bewijslast: concreet betekent dit dat
nu het slachtoffer voldoende feiten aanvoerde die de discriminatie
kunnen doen vermoeden, het nu in een tweede fase aan de werkgever was
om aan te tonen dat het beginsel van gelijke behandeling niet werd
geschonden. In dit geval heeft de Arbeidsrechtbank van Namen geoordeeld
dat de verdediging niet het bewijs heeft geleverd dat er geen sprake
was van discriminatie. Bijgevolg veroordeelde de rechtbank de Stad
Namen tot het betalen van een forfaitaire schadevergoeding van zes
maanden loon zoals voorzien door de Wet van 10 mei 2007 ter bestrijding
van discriminatie tussen vrouwen en mannen.
Banalisering van discriminatie in verband met zwangerschap.
Het Instituut constateert elk jaar een forse stijging van het aantal
klachten in verband met zwangerschap via de groene lijn (0800/12 800).
« In 2010 vertegenwoordigden zij bijna de helft van de klachten op het
gebied van «arbeid» (42%). Dit wijst op een begin van bewustwording bij
vrouwen over hun rechten »,concludeert Michel Pasteel, directeur van
het Instituut.
In haar studie «Zwanger op het werk. De ervaringen van werkneemsters in
België »
· In totaal werd 76,6% van de vrouwen geconfronteerd met ten
minste één vorm van zwangerschapsgerelateerde discriminatie.
· 5,1% zou ontslagen zijn wegens hun zwangerschap of gaven hun
ontslag ten gevolge van de wijze waarop ze tijdens de zwangerschap
behandeld werden.
· Ongeveer 62% van de werkneemsters verklaart dat geen enkele
risicoanalyse werd uitgevoerd. 18% moest in onaangepaste omstandigheden
werken.
· 17,8% werd gediscrimineerd op het gebied van loon en carrière
(voorbeeld: niet krijgen van een promotie).
· Meer dan één werkneemster op tien kende spanningen met
collega's in het kader van hun zwangerschap.
« Een fenomeen dat jammer genoeg gebanaliseerd wordt, » verklaart
Michel Pasteel, Directeur van het Instituut, «met daar bovenop een
ernstig gebrek aan informatie van zwangere werkneemsters en werkgevers
betreffende de wetgeving en het administratief beleid van de
arbeidsverhouding in het geval van zwangerschap. »
Het Instituut voor gelijkheid van Vrouwen en Mannen constateert
dagelijks een ongelijke behandeling via haar klachtendienst waarop
slachtoffers van gender gerelateerde discriminatie beroep kunnen doen.
Deze laatste behandelt gratis en in alle vertrouwelijkheid
informatievragen of klachten via haar gratis nummer 0800/12 800, via
email of via post.
Contact:
Charaz El Madiouni (Jurist)
E-mail:charaz.elmadiouni@igvm.belgie.be
Tél.: 02.233.40.27
Elodie Debrumetz (Communicatieverantwoordelijke)
E-mail: elodie.debrumetz@iefh.belgique.be
Tel: 02/233 49 47
GSM: 04 97 23 67 67
Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen
Ernest Blerotstraat 1
1070 Brussel
Fax: 02/233 40 32
Website: www.igvm.belgium.be
_______________________
Studie uitgevoerd door de onderzoeksinstelling SEIN van de
Universiteit van Hasselt en gesponsord en gepubliceerd door het
Instituut voor gelijkheid van vrouwen en mannen in 2010, gratis
beschikbaar op de website van het instituut voor gelijkheid van vrouwen
en mannen (http://igvm-iefh.belgium.be)