Ingezonden persbericht



---



PERSBERICHT; 20 juli, 2011 The Statement Series

Nathaniel Mellors & Chris Bloor :Hypercolon:
Opening 3 september 2011, 19 uur Tentoonstelling tot 13 november 2011 SMART Project Space (SPS), Arie Biemondstraat 111, 1054 PD Amsterdam www.smartprojectspace.net

Filmstill uit Giantbum (2009) duur 30 min.

Kom naar SMART Project Space voor een compromisloze tentoonstelling van de in Nederland gevestigde kunstenaar Nathaniel Mellors die met zijn onheilspellende razernij en fantasierijke diepten de veranderende relatie tussen artiest en toeschouwer in een onaangename hoek weet te drukken. De tentoonstelling is onderdeel van de lopende Statement Series in SMART Project Space en is een samenwerking met Chris Bloor. Als metastructuur voor de tentoonstelling presenteert Nathaniel Mellors een reis door het inwendige van het lichaam dat een verhalende structuur, of zo je wilt geraamte, biedt waarin elk afzonderlijke ruimte correspondeert met een specifiek lichaamsdeel, te weten; het linkeroog, het rechteroog, de mond, knie, geslachtsorganen, ingewanden en de voet. Hij creëert zo een hybride architectuur in de vorm van een wezen van mythische proporties. In de hersenpan van het wezen wordt de nieuwe film in opdracht van SMART Project Space vervaardigde derde episode van de Ourhouse Filmcyclus 'The Cure of Folly' ofwel 'De Keisnijder', gepresenteerd. De film is geschreven en geproduceerd door Mellors en vormt het centrale punt van waaruit de tentoonstelling is geconcipieerd en waarnaar alle werken convergeren. In de film wordt het huis van een excentrieke familie belaagd door een carnavaleske middeleeuwse optocht waarin een hooiwagen wordt meegesleept. Dit groteske voorval is het directe resultaat van de



omstandigheid dat Het Object een boek over Vlaamse schilderkunst heeft verorberd waarin met name twee schilderijen van Hieronymus Bosch - De hooiwagen (1490) en De Keisnijding (1494) en een aantal etsen geïnspireerd op het werk van Bosch een belangrijke plaats innemen, zoals ondermeer De Keisnijder of de heks van Mallegem door Pieter van der Heyden. Het script roept een 'prelinguïstiek', non-verbaal en overwegend visueel absurdisme op dat schatplichtig is aan Mellors terugkerende thema van macht en controle door een gedoceerde toediening van taal. Een substantieel deel van de tentoonstelling is gewijd aan de dynamische uitwisseling die Mellors heeft met kunstenaars als Vito Ancconci, Mick Peters en Brian Catling, evenals met een jongere generatie kunstenaars zoals Tala Madani, Linda Quinlan en Timmy van Zoelen. Dit zijn kunstenaars die evenals Mellors, bewust hebben gekozen voor de ontwikkeling van een ruwe ongepolijste stijl en die vrijuit gebruik maken van satire en karikaturale elementen die worden ingezet om een breed scala aan sociale onrechtvaardigheden bloot te leggen en meer specifiek het tekort van traditionele machtsverhoudingen te belichten. Zij staan in een traditie die aanving met protagonisten als James Ensor uit het late fin-de-siècle en avant garde kringen uit het begin van de twintigste-eeuw, die de ontwikkeling van een geheel eigen individuele stijl zagen als het ultieme wapen in de strijd voor sociale emancipatie en verandering. Zoals in veel van zijn werken, put Mellors voor de tentoonstelling uit een breed scala aan artistieke, literaire, filmische, en filosofische bronnen, die zijn kritische blik op autoritaire hoogmoed onderbouwen en articuleren. Zo ontmaskert de ets "Alimentation Doctrinaire" (1889/95) van de Belgische kunstenaar James Ensor de opgeblazen zelfingenomen weerzinwekkendheid van de wereldse en kerkelijke machtshebbers door hen te laten defeceren op een hongerige menigte die de defecatie verslind. Dit thema wordt verder onderbouwd door een serie andere werken van het videowerk Face-Off (1972) van Vito Acconci die een ironisch getoonzette confrontatie biedt tussen het private en het publieke, het blootstellen en maskeren; een beladen ritueel waarin Acconci zichzelf onthuld om vervolgens dat wat hij openbaart weer te censureren, tot aan Basil Wolverton's 'Stomach' tekeningen. Wat deze werken met elkaar gemeen hebben, naast hun eigen specifieke bron van inspiratie, is gedeelde politieke context; het is een onderdompeling in een wereld van onbehouwen en absurde afbeeldingen die de incompetentie blootleggen van autoriteiten die ongecontroleerd hun gang gaan en daarmee een diepe crisis in de samenleving aan het licht brengen.

Deze tentoonstelling en het bijbehorend programma van screenings, performances en concerten is mogelijk gemaakt door ondersteuning van de Mondriaan Stichting, de Gemeente Amsterdam, het Nederlands Filmfonds, het Fonds voor de Podiumkunsten, en het Amsterdams Fonds voor de Kunst.

Noot van de redactie | Voor interviews, meer informatie, video and fotomateriaal, gelieve contact op te nemen met Una Henry, Tel +31 (0)20 427 59 51 of e-mail una@smartprojectspace.net | In geval van publicatie graag onze website vermelden: www.smartprojectspace.net



PRESS RELEASE : 20 July, 2011 The Statement Series

Nathaniel Mellors & Chris Bloor :Hypercolon:
Opening 3 September 2011, 19 hrs Exhibition until 13 November 2011 SMART Project Space (SPS), Arie Biemondstraat 111, 1054 PD Amsterdam www.smartprojectspace.net

Still from Giantbum (2009) duration 30 min

Join us at SMART Project Space for an uncompromising exhibition by the Netherlands based artist Nathaniel Mellors, its imaginative density and ominous ire pushing the shifting relationship between artwork and audience into an uneasy space. The exhibition is part of the ongoing Statement Series at SMART Project Space and is in collaboration with Chris Bloor. The exhibition uses the interior journey through the body as a narrative framework ­ each space corresponding to a specific body part - the left eye, right eye, mouth, knee, genitals, intestines, foot, creating a hybrid architecture and mythic creature. Installed in the brain room is the new film commission Ourhouse Episode 3 `The Cure of Folly' / `Het Keisnider', produced by SMART Project Space and NOMAD, written and director by Mellors. The house is under attack from a carnivalesque medieval procession; a group of revelers are dragging a haywain through the grounds. This occurrence is the result of The Object's ingestion of a book on Flemish painting ­ specifically two paintings by Hieronymus Bosch - The Haywain Triptych (1490) and Cutting the Stone or Extraction of the Stone of Madness (1494), as well as various etchings after Bosch on the same theme, such as De Keisnijder or de heks van Mallegem by Pieter van der Heyden. The script invokes `pre-linguistic', nonverbal communication and visual absurdism and returns to Mellors recurrent theme of power and control through the administration of language.



A substantial portion of the exhibition is devoted to the dynamic exchange that Mellors shares with artistic contemporaries such as and Vito Acconci, Mick Peters, Brian Catling, as well as with a younger generation of artists: including Tala Madani, Linda Quinlan and Timmy Van Zoelen --all of whom, like Mellors, developed deliberately coarse styles and make liberal use of satire and caricatural line to speak of broad social inequities and expose more specifically the ineptness of power relations. With specific inclusion of James Ensor, in fin-de-siècle and early twentieth-century avantgarde circles, the subversion of the authority of artistic tradition through the cultivation of one's individual style was understood as a powerful weapon for social change. As with many of his earlier works, Mellors draws upon a broad range of artistic, literary, film, and philosophical sources, from a sharp send-up of authoritarian hubris - the etching "Doctrinal Nourishment" (1889/95) is one of Belgian artist James Ensor's most politically scathing works in which bloated, self-satisfied, bare-bottomed public officials excrete a foul diet literally to be swallowed by the masses - and Acconci video work Face-Off (1972) is an ironic collusion of private and public, of exposure and masking, a tense ritual wherein Acconci divulges and then censors his self-revelations, to Basil Wolverton's series of Stomach drawings. Beyond their own particular sources, what these varied works share is a common political context: an immersion into violent and absurd imagery through which to expose the incompetence of unchecked authority and indicts a society in crisis.

This exhibition has been made possible with the assistance of the Dutch Film Fonds, The Funds for Performing Arts, The Mondriaan Foundation, Amsterdam fund for the Arts.

Editorial note | For interviews, more information, video and photo material, please contact Una Henry, Tel +31 (0)20 427 59 51 or e-mail una@smartprojectspace.net | In case of publication please mention: www.smartprojectspace.net






---- --