Ingezonden persbericht
PERSBERICHT
Politie vangt vissen in plaats van boeven
Zeist, 3 september 2011 - Dierenrechtenorganisatie Bite Back is geschokt vanwege het bericht dat er deze week een viswedstrijd van politieagenten uit heel Europa plaatsvind in Stadskanaal. De politie bekleedt een belangrijke positie binnen de samenleving en maakt deel uit van het maatschappelijk debat. Daarom zou zij een voorbeeldfunctie moeten uitoefenen en neutraal zijn. Ondanks de opkomst van dierenpolities, brengen politieagenten bij dit soort wedstrijden ernstig leed toe aan dieren. Waar men vroeger dacht dat vissen niet lijden, is deze stelling ondertussen weerlegd door de wetenschap. Bite Back roept de politie en de Nederlandse politiesportbond dan ook op om zich te distantiëren van deze bloedsport. Daarnaast start Bite Back een e-mailactie.
De hengelsport, die nog steeds populair is over de hele wereld, is bijzonder pijnlijk en vaak levensbedreigend voor heel wat dieren. En dan hebben we het niet enkel over vissen! Ook watervogels en kikkers worden vaak het slachtoffer van deze wrede bloedsport. Onderzoek toont aan dat vissen lijden bij het hengelen. Vissen spartelen tegen als ze gevangen worden, proberen zich los te maken en spuwen gas. Nochtans worden ze bij het hengelen aan een haak in hun bek uit het water getrokken, ruw vastgepakt en onthaakt. Vooral bij weerhaken gaat dit vaak niet makkelijk en raakt de vis verwond. Soms slikken vissen de haak mee in met het aas, wat hun organen beschadigt.
Ook als een vis in het water wordt teruggezet, is de kans groot dat het dier uiteindelijk dood gaat. Bij de vangst krijgt het dier te maken met een stressvolle en pijnlijke situatie, waardoor het dier verzwakt raakt. Ook lopen vissen vaak beschadiging op aan hun schubben en slijmlaag. Hierdoor raken ze verzwakt of sterven. Ook wanneer hengelaars de gevangen dieren wel doden, resulteert dit vaak in een lange doodstrijd. Maar ook kikkers en zelfs watervogels worden het slachtoffer van de hengelsport: ze krijgen vislood in hun lichaam, waardoor ze een langzame en pijnlijke dood sterven. Watervogels geraken soms ook verstrikt in achtergebleven stukken vislijn, waardoor ze de hongersdood sterven.
Woordvoerder Alex Romijn van Bite Back: "Ik heb zelf vroeger als kind gevist en schaam mij daar nog erg voor. Ik weet dus ook uit ervaring dat veel van de vissen die terug het water in gaan uiteindelijk sterven. Iedereen - waaronder 'sportvissers' - vertelde mij vroeger dat de vissen er geen last van hadden. Later begon het mij echter te dagen dat de vele dode vissen bij de visplekken niet het gevolg waren van ziekte, maar van het intensieve gevis bij de waterkant. Ik weet nu beter en hoop dat ook deze sportvissers van de politie en de rest van de korpsen tot het inzicht komen dat dit geen 'sport' is en dat ze zich in de toekomst zullen distantiëren van deze wedstrijden. "
-----------------------