Ingezonden persbericht
Shaun Gladwell
03.09.2011 - 28.11.2011
Shaun Gladwell (1972, Sydney) verbindt op een kritische en poëtische manier persoonlijke ervaringen met hedendaagse, culturele uitingen en verwijzingen naar de kunstgeschiedenis. In zijn films, performances en fotografie geeft zijn werk uitdrukking aan de belevingswereld en uitdrukkingswijze van jongeren, zoals het rijden en stunten met een skateboard, BMX-fietsen, hip-hop, graffiti en breakdancing. Gladwells aankomende solo-tentoonstelling in SCHUNCK* toont een overzicht van zijn veelzijdige oeuvre.
In zijn film Pataphysical Man toont Gladwell een brutale breakdancer die spins draait met zijn hoofd op de grond, zijn armen en benen wijd gespreid, voor een spiegelende zakelijke architectuur. Gladwells performers zijn geen 'urban rebels', maar vormen brutaalweg een aanwezigheid die misschien enigszins bedreigend, maar vooral bevrijdend lijkt te werken.
Een andere film die op Gladwells solo-tentoonstelling wordt getoond is Apologies 1 - 6. De film verwijst naar een waaier van historisch en eigentijds cultureel materiaal en is het centrale werk in zijn reeks getiteld MADDESTMAXIMVS. In Apologies 1 - 6 zien we een anonieme motorrijder, die halt houdt bij doodgereden kangoeroes aan de rand van de snelweg in de woestijn van centraal Australië. De motorrijder stopt bij de dode dieren en voert steeds hetzelfde ritueel uit: hij verwijdert het puin en de insecten van het karkas, waarna hij het lichaam optilt en het over de weg draagt voor zijn definitieve begrafenis. Met gebogen hoofd lijkt de motorrijder het dier toe te fluisteren-een symbolische verontschuldiging. Apologies 1 - 6 verwijst naar de metafysische en shamanistische strategieën in het vroege werk van Joseph Beuys, zoals 'How to Explain Pictures to a Dead Hare' (1965), maar ook naar de filmtrilogie 'Mad Max' van George Miller.