Ingezonden persbericht


Geachte Persrelatie,

Hierbij nodigen wij u van harte uit voor de landelijke persvoorstellingen van The Monster of Nix van Rosto A.D. (NE/FR/BE, 2011, 30') en The Turin Horse van Belá Tarr (Hongarije, 2010, 146') op donderdag 29 september 2011 in EYE Film Instituut Nederland (Vondelpark 3).

The Turin Horse: 09.30 - 12.00
The Monster of Nix: 12.30 - 13.00

PERSBERICHT

Amsterdam, 20 september 2011

The Monster of Nix
Animatiemusical Rosto A.D., Nederlandse Oscarinzending, uitgebracht door EYE

Vanaf 27 oktober draait het duistere sprookje The Monster of Nix van de Nederlandse animator Rosto A.D. in de bioscopen. De film werd onlangs geselecteerd als Nederlandse inzending voor de Oscars en wordt uitgebracht door EYE Film Instituut Nederland. In de korte animatiemusical komt de tienjarige Willy terecht in een bizar universum waar griezelverhalen in eieren worden bewaard. Terry Gilliam en Tom Waits spraken een aantal van de stemmen in, op de soundtrack spelen het Metropole Orkest en The Residents. The Monster of Nix, vanaf 27 oktober in EYE (Vondelpark 3, Amsterdam).Voorstelling 30 oktober in aanwezigheid van de regisseur. Ook te zien tijdens het Nederlands Film Festival (21 t/m 29 september, Utrecht), Cinekid (12 t/m 21 oktober, Amsterdam) en in Smart Cinema (Amsterdam), Filmhuis Den Haag, 't Hoogt (Utrecht), Forum Images (Groningen).

The Monster of Nix is een duistere animatiemusical over de tienjarige Willy die terechtkomt in het dorpje Nix, dat bedreigd wordt door een alles verslindend monster. Willy gaat de strijd aan met het wezen en komt in een bizar universum terecht waar griezelverhalen in eieren worden bewaard.

The Monster of Nix is even hallucinerend en oogverblindend vormgegeven als Rosto's eerdere films, maar ditmaal is zijn nachtmerrieachtige universum ook voor jongere mensen toegankelijk. De regisseur wilde een film maken voor zijn zoon Max, die op het moment van de start van de productie zes jaar oud was. De productie nam vele jaren in beslag, waardoor het eindresultaat pas kon worden vertoond toen Max inmiddels twaalf was geworden. Terry Gilliam en Tom Waits namen een deel van de stemmen voor hun rekening; het Metropole Orkest en de Amerikaanse band The Residents werkten mee aan de soundtrack.

Rosto's eerdere films zijn wel omschreven als hyperintense cinematografische ervaringen. Zijn apocalyptisch universum bestaat uit surreële landschappen die bevolkt worden door duistere alter ego's. Een dergelijke omschrijving is zeker ook van toepassing op dit jongste werk van de maker.

Premières / te zien
The Monster of Nix beleefde zijn wereldpremière tijdens het Annecy International Animated Film Festival. De film wordt in Nederland uitgebracht door EYE en is vanaf 27 oktober te zien in EYE Vondelpark (Amsterdam). The Monster of Nix is ook geselecteerd voor het Nederlands Film Festival (21 t/m 29 september, Utrecht), het Cinekid Festival (12 t/m 21 oktober, Amsterdam), Cinema Sandwich (13 oktober, Westergasfabriek, Amsterdam) en een tiental internationale filmfestivals.

Regisseur Rosto zal aanwezig zijn bij de voorstelling van zondag 30 oktober, die een passend Halloween-tintje krijgt.

Oscarselectie
De internationale coproductie The Monster of Nix is uitgekozen om namens Nederland ingezonden te worden naar de Academy Awards-uitreikingen 2011. De film maakt kans op het winnen van een Oscar in de categorie Best Animated Short Film. The Monster of Nix werd voorgedragen door de Oscar Selectiecommissie Animatiefilm, met daarin afgevaardigden van het Holland Animation Film Festival (HAFF), het Nederlands Instituut voor Animatiefilm (NIAf) en de Vereniging van Nederlandse Animatieproducenten (VNAP). De Oscarnominaties worden bekendgemaakt op 24 januari 2012, de prijsuitreiking vindt plaats op 26 februari 2012.

Over de regisseur
Filmmaker/beeldend kunstenaar Rosto geldt als een van de origineelste filmmakers van Nederland. Zijn studio Rosto A.D. produceert zowel korte animatiefilms, videoclips en leaders als muziek, print (o.a. de VPRO-gids) en de internationaal geprezen online graphic novel Mind My Gap. Rosto werkte samen met singer-songwriter Anouk, voor wie hij de videoclips The Dark (2000, TMF Award) en I Live For You (2003) maakte. Tot Rosto's filmoeuvre behoren onder andere (The Rise and Fall of the Legendary) Anglobilly Feverson (2002), Jona/Tomberry (2005, winnaar van de prestigieuze Grand Prix Semaine de la Critique van het Cannes-filmfestival) en No Place Like Home (2009). Rosto A.D. maakt geen onderscheid tussen animatie en live-action, mengt verschillende mediatechnieken en werkt in verschillende disciplines.

Filmografie
Beheaded,1999, Mind My Gap, 2000; (The Rise and Fall of the Legendary) Anglobilly Feverson, 2002; Jona/Tomberry, 2005; Big White/Big Black, 2006; Thee Wreckers: No Place Like Home, 2009; The Monster of Nix, 2011.

Director's statement
'Hoewel ik musicals haat, heb ik er toch een gemaakt. The Monster of Nix wordt voortgedreven door de muziek. Een grote inspiratiebron was Disney's Silly Symphonies uit de jaren dertig.' -Rosto A.D.

The Monster of Nix (Nederland/Frankrijk/België 2011) 35mm - kleur - 30 minuten
Engels gesproken, Nederlands ondertiteld

Regie en scenario Rosto A.D.
Producent Claudius Gebele
Art-direction Tom van Gestel
Animatie Martijn Paasschens, Paulien Bekker, Denis Briant, Patrick Chin Muziek Rosto A.D., Metropole Orkest, The Residents Montage Rosto A.D., Nicolas Schmerkin Stemmen Terry Gilliam, Tom Waits, Joe Eshuis, Olivia Merilahti

Uitbreng EYE Film Instituut Nederland

PERSBERICHT

The Turin Horse van Béla Tarr uitgebracht door EYE Winnaar Zilveren Beer 2011 binnenkort te zien in Nederland

Op het filmfestival van Berlijn verwierf EYE dit jaar voor de distributiecollectie de nieuwste film van de vermaarde Hongaarse regisseur Béla Tarr: The Turin Horse, winnaar van de Zilveren Beer. Tarrs filosofisch geïnspireerde parabel over de beproevingen van het menselijk bestaan werd uitbundig geprezen door de internationale filmkritiek. Van Tarr verwierf EYE eerder de lange speelfilms Damnation en Werckmeister Harmóniák. The Turin Horse is vanaf 20 oktober 2011 te zien in EYE (Vondelpark 3, Amsterdam ), Filmhuis Den Haag en Forum Images (Groningen). Voorpremière 1 oktober 2011, 13.00 in EYE. Speciale voorstelling 23 oktober (19.00) in EYE, met inleiding en Q&A met cameraman Fred Kelemen. The Man from London, 29 september t/m 5 oktober in EYE.

Zes dagen uit het leven van een boer in een houten huis op een winderige vlakte, dat is wat de kijker te zien krijgt in het in dertig shots opgenomen The Turin Horse. In die zes dagen leggen de palinka-stoker Ohlsdorfer, diens zwijgzame dochter en het paard op stal de weg af naar de ondergang. Vader en dochter verrichten hun dagelijkse taken, eten een aardappel, zwijgen en luisteren naar de storm. Een man die palinka wil kopen steekt een monoloog af over God die schuldig is aan zijn eigen dood. De waterput valt droog. Het paard eet noch drinkt, de spaarzaam verlichte dagen worden donkerder en donkerder. De dochter leest een tekst voor waarin de Bijbel de maat wordt genomen. Het licht dooft. De laatste aardappel blijft ongekookt.

Betoverende kracht
Voor zijn dwarse vertelling over wat we misschien moeten duiden als het einde der tijden, nam de regisseur de beroemde anekdote over Nietzsche en het paard in Turijn tot uitgangspunt. Toen de filosoof op de ochtend van 3 januari 1889 zijn hotel verliet en zag hoe een koetsier zijn paard sloeg, omhelsde hij het uitgeputte beest en barstte in snikken uit; het bleek het begin van een ongeneeslijke krankzinnigheid. The Turin Horse opent met een korte tekst over Nietschzes instorting. Wat volgt is een in beeld en geluid vertaalde verhandeling over de ondraaglijke zwaarte van het bestaan. De mens blijkt veroordeeld tot de eeuwige wederkeer van dezelfde alledaagse routine en er bestaat geen verlossing, in tegenstelling tot wat de Bijbel doet geloven.

Tarrs parabels over het lijden van de mens en het verglijden van de tijd vertonen verwantschap met het beschouwelijk gestemde werk van de Russische cineast Andrej Tarkovski (1932-1986), zonder diens nadrukkelijke mystiek-religieuze inslag. Net als Tarkovski's verkenningen van de ziel worden Tarrs filosofisch getinte films in het internationale arthousecircuit uitbundig geprezen om de betoverende kracht van het camerawerk (lange, schilderachtig gekadreerde instellingen), het innovatief gebruik van (natuurlijk) geluid en de compromisloze artistieke grondhouding.

Het filmfestival van Berlijn beloonde Tarrs eigenzinnige pleidooi voor een cinema die voorbij de gestandaardiseerde negentigminutenervaring gaat met de Zilveren Beer (Grote Juryprijs) en de Fipresci-prijs van de internationale filmkritiek. Na het in ontvangst nemen van de prijs liet de regisseur weten dat The Turin Horse zijn laatste film zal worden. Tarr over zijn besluit: 'Ik geloof dat alles wat in een film getoond moet worden in The Turin Horse bijeen is gebracht - dat wil zeggen dat ik alle mogelijkheden van filmtaal heb gebruikt.'

Cameraman Fred Kelemen in EYE
Op zondag 23 oktober (19.00) organiseert EYE een speciale middag rond The Turin Horse. De voorstelling gaat vergezeld van een uitgebreide toelichting op de film en het werk van Béla Tarr. Cameraman Fred Kelemen, die speciaal voor de gelegenheid naar Amsterdam komt, vertelt over de totstandkoming van de film, zijn ideeën over de rol van de cameraman en de samenwerking met Béla Tarr.

Tarr en EYE
Een retrospectief van Tarrs films was in 2004 te zien in EYE (toen nog Filmmuseum), in aanwezigheid van de regisseur. In de collectie is Tarr vertegenwoordigd met het vroege werk Damnation (1988), Werckmeister Harmóniák (2000) en (korte) bijdragen aan compilatiefilms: The Last Boat (1990) en Prologus (2004). Tarrs voorlaatste film The Man from London (2007, Gouden Palm-nominatie van het Cannes-filmfestival, met Tilda Swinton) is van 29 september t/m 5 oktober in EYE te zien.

Over de regissseur
Béla Tarr (Pécs, Hongarije, 1955) studeerde aan de Film- en Televisieacademie van Boedapest. Tarr begon zijn loopbaan als regisseur van sociaal-realistische speelfilms. In 1982 maakte hij een tv-adaptatie van Macbeth die bestond uit twee shots, een van vijf en een van 67 minuten. Met het raadselachtige Werckmeister Harmóniák voltooide Tarr de trilogie waartoe ook Damnation en zijn magnum opus, het acht uur durende Sátántangó (1994) behoren. Vrijwel alle films van Tarr worden van muziek voorzien door de Hongaarse componist Mihály Víg. Kleur is voor Tarr taboe - hij filmt in Kodak-zwartwit. Voor zijn laatste films is Fred Kelemen de vaste cameraman.

The Turin Horse / A Torinói ló (Hongarije, Frankrijk, Zwitserland 2011) 35 mm - zwart-wit -146 minuten
Hongaars gesproken, Nederlands ondertiteld

Regie Béla Tarr, Ágnes Hranitzky (regieassistentie) Producent T.T. Filmmühely, MPM Film, Vega Film e.a. Scenario Béla Tarr, László Krasznahorkai
Camera Fred Keleman
Geluid Gábor ifj. Erdélvi e.a.
Montage Ágnes Hranitzky
Muziek Mihály Víg
Met Erika Bók, János Derzsi, Mihály Kormos e.a.

Distributie EYE Film Instituut Nederland

Meer informatie (

Ingezonden persbericht