Amnesty International
AMNESTY INTERNATIONAL
PERSBERICHT
EMBARGO: 10 oktober 2011 00:01 uur
Wereldwijde Dag tegen de Doodstraf: Amnesty International roept Wit-Rusland op executies te stoppen.
Wereldwijd roepen activisten van Amnesty International Wit-Rusland op een einde te maken aan de executies in het land. Wit-Rusland is het laatste land in Europa en de voormalige Sovjetunie dat nog mensen executeert.
'Wit-Rusland is het enige Europese land dat nog steeds beweert mensen te executeren uit naam van gerechtigheid,' zei Roseann Rife, doodstrafexpert bij Amnesty International.
Waarschijnlijk zijn in Wit-Rusland sinds 1991 meer dan 400 mensen geëxecuteerd. Het precieze cijfer is onbekend omdat het land geheimhouding betracht rondom executies.
Gevangenen wordt meestal pas kort voor hun executie verteld dat ze met een kogel door het achterhoofd zullen worden terechtgesteld.
'De wreedheid van de doodstraf gaat nog veel verder dan de executie zelf. Familie krijgt pas weken, of soms maanden later te horen dat de executie heeft plaatsgevonden. De familie krijgt het lichaam niet terug en hoort niet eens waar hun familielid begraven is,' zei Roseann Rife.
Zo kregen de ouders van Andrei Burdyka op 23 september 2011 een telefoontje van de regionale rechtbank in Grodno met de mededeling dat zij op het gemeentehuis een certificaat van overlijden konden gaan ophalen.
De 28-jarige Andrei Burdyka werd, samen met een andere man, op 14 mei 2010 ter dood veroordeeld voor de moord op drie mensen. Het gerucht deed de ronde dat beide mannen al halverwege juli 2011 waren geëxecuteerd. De familie van de andere man wacht nog steeds op officiële informatie over een eventuele executie.
De moeder van Andrei, Nina Semyonovna, eist nu informatie over de begraafplaats van haar zoon. Zij heeft
allerlei begraafplaatsen rond Minsk bezocht op zoek naar het graf van haar zoon.
In een andere zaak probeerde de moeder van Andrei Zhuk, die in de dodencel zat vanwege moord, op 19 maart 2010 een voedselpakket te bezorgen voor haar zoon. Ze kreeg het pakketje terug van de gevangenisautoriteiten met de mededeling dat haar zoon 'verplaatst was.' Ook werd haar te verstaan gegeven dat ze haar zoon niet meer mocht komen opzoeken, maar dat ze op een officieel bericht van de rechtbank moest wachten. In de ochtend van 22 maart 2010 werd ze door personeel van de gevangenis op de hoogte gebracht dat haar zoon samen met een andere gevangene was geëxecuteerd.
De moeder van Andrei Zhuk vertelde Amnesty International over de onmacht en woede die ze ervaart vanwege het feit dat ze niet weet waar haar zoon's lichaam ilgt. Ze beschreef ook hoe Andrei's zoontje vaak stil voor het portret van zijn vader staat. 'Ik weet niet wat hij nu denkt,' zei ze.
Amnesty International heeft in 2010 over duizenden executies in 23 landen gerapporteerd.
Aan het einde van 2010 zaten zeker 17.800 mensen in een gevangenis te wachten tot hun regering hen zou doden.
De doodstraf is de ultieme wrede, onmenselijke en vernederende bestraffing. De onmenselijkheid van de toepassing van de doodstraf wordt duidelijk uit voorbeelden uit de hele wereld. Mensen beschrijven hun schokkende leefomstandigheden in de dodencel, de angst van het wacht op hun executie, en vertellen vaak dat zij ter dood zijn veroordeeld na een 'bekentenis' voor een misdaad die zij volgens henzelf niet begingen omdat ze gemarteld werden.
'Toen Amnesty International in 1961 werd opgericht waren er nog maar negen landen die de doodstraf voor alle misdaden hadden afgeschaft. De straf werd destijds nauwelijks als een mensenrechtenkwestie gezien. Vijftig jaar later is de wereldwijde trend naar afschaffing van de doodstraf niet meer te stoppen, en gaat de strijd om de doodstraf definitief de wereld uit de helpen door,' zei Roseann Rife.
Amnesty International