Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond

Nieuwegein, 14 oktober 2011

Oranje schrijft historie: finaleplaats op WK!

'Historische' overwinningen, het Nederlands honkbalteam heeft er al een stuk of wat achter de rug. In het verleden (de overwinning op Cuba bij de Olympische Spelen in Sydney 2000, de eerste nederlaag ooit van de toen oppermachtige Cubanen op het Olympisch podium) en in het heden: de overwinningen in dit toernooi op grootmacht Japan, op wereldkampioen Verenigde Staten en Olympisch kampioen Zuid-Korea. Maar alles valt in het niet bij de mijlpaal die het Oranje van bondscoach Brian Farley donderdagavond laat in het Panamese Santiago bereikte. Tweepunts homeruns van Bryan Engelhardt en Kalian Sams deden het Nederlands team in vliegende vaart voorbij het nog ongeslagen Cuba denderen (4-1), linea recta naar de finale van het wereldkampioenschap honkbal.

Over historie gesproken: nooit eerder in 39 edities van het IBAF WK is het een Europese ploeg gelukt tot de eindstrijd van deze - ondanks alles - prestigieuze titelstrijd door te dringen. Twee keer eerder al, in 2005 en 2007, was het Nederlands team er redelijk dichtbij, maar in beide gevallen belandde het vlaggenschip van de in 2012 honderdjarige KNBSB net naast het podium, op de vierde plaats. Nu kan een medaille Oranje niet meer ontgaan. Sterker nog, het goud ligt voor het grijpen. Nederland is slechts één overwinning verwijderd van de wereldtitel!

Twee overwinningen op één en dezelfde dag brachten aanvoerder Sidney de Jong c.s. zover. Eerst werd 's middags de verregende ontmoeting met Australië in winst (2-1) omgezet en drieënhalf uur later moest ook het tot dusver oppermachtige Cuba eraan geloven. Waar Nederland zich nu vrijdag zelfs een nederlaag kan permitteren tegen Venezuela, daar moeten de 'zonen' van Fidel Castro nog vol aan de bak. Eerst tegen Canada, daarna tegen Panama, het gastland. Om een finaleplaats veilig te stellen, moet minstens een van beide duels gewonnen worden.

Coach Farley leek de zeven innings-wedstrijd tegen Cuba aan te grijpen om sommige spelers wat rust te gunnen. Zo ontbraken de buitenvelders Danny Rombley en Shaldimar Daantji in de line-up en hoefde Sidney de Jong niet weer een hele avond op zijn hurken achter de plaat. Shawn Zarraga nam het van hem over, De Jong verving Engelhardt als aangewezen slagman en die voegde zich voor de gelegenheid bij Dwayne Kemp en Kalian Sams in het outfield. Nederland speelde ook nog altijd zonder Vince Rooi die vorige week in de wedstrijd tegen Japan een dijbeenblessure opliep. Afgelopen maandag was op een MRI-scan weliswaar een scheurtje te zien, maar minder ernstig dan werd gevreesd. Donderdag voegde de derde honkman zich weer bij het team, al kon er van het spelen van een wedstrijd nog geen sprake zijn. Jonathan Schoop nam zoals steeds de honneurs waar.
Cuba verscheen wel op oorlogssterkte, al zaten bijvoorbeeld Giorvis Duvergel en Hector Olivera nog wel gewoon op de bank. Orlando Yntema, die van Farley en pitchercoach Steve Janssen het vertrouwen had gekregen, leek niet echt onder de indruk van de grote namen en werkte zich met behulp van zijn als (bijna) steeds foutloos spelende veld geconcentreerd door de eerste drie innings. Pas in de vierde slagbeurt openden de Cubaanse kanonnen het vuur, maar toen keken zij al sinds de tweede inning tegen een 0-2 achterstand aan. Met Curt Smith (vier wijd) voor zich op de honken tilde Bryan Engelhardt de bal toen hoog over het hoofd van rechtsvelder Alexei Bell het Estadio Omar Torrijos uit, 2-0.

'Doubles' van Freddy Cepeda en Alfredo Despaigne brachten in de vierde inning de Nederlandse voorsprong terug tot 2-1 (Cepeda) en toen was er nog niemand uit. Manager Alfonso Urquiola, die er kennelijk veel aan gelegen was de ongeslagen status mee te nemen naar Havana, zocht al vroeg zijn toevlucht tot pinchhitters, zelfs voor gevestigde namen als Rudy Reyes en Ariel Pestano. Maar eerst Giorvis Duvergel en later Yosvani Alarcon konden Despaigne en Gourriel (honkslag) niet het laatste zetje geven richting thuisplaat.

De vreugde over die ontsnapping inspireerde in de daaropvolgende slagbeurt Kalian Sams tot een uithaal die door geen Cubaan viel te ontkrachten. Het was al de tweede homerun op dit WK van de Hagenaar die Shawn Zarraga meenam op zijn triomftocht langs de honken. De 4-1 bracht de finale van het WK 2011 wel erg dichtbij. Drie slagbeurten restten de Cubaanse krachtpatsers nog om het gapende gat te dichten. De eerste nam Yntema zelf nog voor zijn rekening, voor de resterende twee werd Leon Boyd te hulp geroepen. De Canadese Nederlander moest in de zesde inning Despaigne en Gourriel nog op de honken toelaten, maar redde zich uit die netelige situatie met o.m. drie slag voor Alarcon. De laatste nul van de wedstrijd moet hem extra plezier hebben bezorgd. Een strike-out voor Alexei Bell misstaat niet op het cv van welke werper ook.

NEDERLAND 020 020 0=4-6-0
CUBA 000 100 0=1-5-1

Werpcijfers Nederland: Orlando Yntema (5 innings) 3-2-4-0, Leon Boyd (2) 2-1-1-0. Cuba: Miguel Gonzalez (4 1/3 + 2 man) 3-1-4-1, Jonder Martinez (2 2/3) 2-0-2-0. Winnaar: Yntema. Save: Bpyd. Verliezer: Gonzalez.
Homeruns Nederland: Bryan Engelhardt, 2e inning (+1), Kalian Sams, 5e inn. (+1).
Slagprestaties Nederland: Bryan Engelhardt .667 (2 uit 3), Kalian Sams .333 (1 uit 3), Dwayne Kemp .333 (1 uit 3), Shawn Zarraga .333 (1 uit 3), Didi Gregorius .333 (1 uit 3).
Cuba: Alfredo Despaigne 1.000 (2 uit 2), Yulieski Gourriel .667 (2 uit 3), Freddy Cepeda .333 (1 uit 3).



Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond