SGP
Orde op Europese zaken
De SGP wil dat Europese landen die buiten hun financiële boekje gaan
een boete krijgen en onder curatele worden gezet. Werkt dat niet, dan
moet die landen het stemrecht worden ontnomen en eventueel âuit de euro
worden gezetâ. Als doorpakken niet past in het Europese vocabulaire,
dan moet Brussel er maar aan wennen.
---
Debat Europese top
Elbert Dijkgraaf
22 oktober 2011
Het is heel bijzonder dat we op zaterdag vergaderen. Dit is al heel
lang niet voorgekomen. Er is dan ook veel aan de hand. De Euro-flat
staat in brand. De eerste verdieping, waar de Grieken wonen, brandt
volop. De grote vraag is of sprake is van een uitslaande brand. De
verdiepingen net daarboven met Spanjaarden, Portugezen en Italianen
smeulen. Rook komt er uit de Franse etage. Er is aan het gebeuren waar
de SGP-fractie destijds al bang voor was. Niet voor niets stemden we
destijds tegen de Grieken in de euro en zelfs tegen het tot stand komen
van de euro zelf. De gewoontes en gebruiken van de flatbewoners zijn zo
divers dat we toen al tot de conclusie kwamen dat de kans groot was dat
dit mis moest gaan. En helaas hebben we gelijk gekregen.
We zouden nu natuurlijk ons gelijk kunnen gaan koesteren, maar dat is
te makkelijk. Of we het nu leuk vinden of niet, we zitten nu eenmaal in
die flat en de brand moet geblust worden. Althans, wat de SGP betreft.
Er zijn ook partijen die hard roepen dat er geen druppel water naar de
benedenburen mag gaan. Of partijen die er zomaar even een verdieping
tussen uit willen slopen. Maar de SGP kiest voor oplossingen die
effectief zijn en onze burgers zo weinig mogelijk kosten. Dat is
moeilijk, dat is inschatten op basis van de kennis van nu, maar dat is
wel de uitdaging.
Ondertussen is Europa, zoals vanouds, verdeeld. In goede tijden is dat
niet zo heel erg. Maar als er sprake is van een crisis, dan is les
één dat een goede coördinatie essentieel is. Maar terwijl de brand
verder om zich heen grijpt, discussieert Europa nog welke
brandweerkorpsen ingeschakeld moeten worden en of we moeten opschalen.
En als er dan eindelijk afspraken zijn, blijken de aanrijtijden
gigantisch. Terwijl sprake zou moeten zijn van daadkracht en snelle
actie, volgt de ene Eurotop de andere op, zonder dat er echte
oplossingen komen.
Ook nu weer lijkt Frankrijk vooral voor het eigen belang te gaan. Om
afwaardering te voorkomen wil men de positie van de ECB misbruiken.
Deelt de regering het standpunt dat dit niet kan en mag? De ECB is niet
opgericht om de branden te blussen die politici veroorzaken. Overigens
is het wel een groot probleem als Frankrijk afgewaardeerd zou worden.
Wordt de rekening voor ons dan niet nog veel hoger? Of moeten we dan
tot de conclusie komen dat het een onmogelijke zaak geworden is?
Duitsland komt met een verzekeringsalternatief. Is de regering het met
de SGP-fractie eens dat dit eigenlijk een plan is dat net zo duur is
als een ophoging van het EFSF-fonds? Als 20% van het risico van
private investeringen in overheidsobligaties door het EFSF wordt
gedragen, betekent dat toch dat het totale risico van het EFSF veel
groter wordt? Feitelijk is deze variant daarmee toch net zo duur als
ophoging van het EFSF naar bijvoorbeeld 2000 miljard euro? Bovendien,
hoe wordt voorkomen dat de voorwaarden voor deze verzekering niet te
slap en niet te scherp zijn? Hebben de uitvoerders van het EFSF
voldoende kennis om dit goed in te kunnen schatten? Het lijkt me een
welhaast onmogelijke taak.
Nog verontrustender is het dat de Nederlandse inzet om niet alleen de
huidige brand te blussen, maar ook toekomstige branden te voorkomen,
onvoldoende serieus genomen worden. Althans, zo lijkt het. De
SGP-fractie is alleen bereid landen in problemen te helpen als we
daarmee voorkomen dat we opnieuw in de problemen komen. Als de brand in
de Euro-flat veroorzaakt wordt door een slecht fundament waardoor
gaspijpen zijn gaan lekken, dan moet dat fundament eerst gerepareerd
worden. Anders zitten we zo weer in de problemen. En het fundament is
slecht. Juist daarom waren we destijds tegen de euro.
Wat nodig is, is dat landen eindelijk de urgentie van de problemen gaan
inzien. Ze zullen zelf orde op zaken moeten stellen. Meer bezuinigen,
meer hervormen en harder werken aan hun concurrentiepositie. Dat is het
signaal dat financiële markten afgeven. Ze hebben onvoldoende
vertrouwen in de terugverdiencapaciteit van landen en zijn van mening
dat landen er financieel elke keer een potje van maken. En gelijk
hebben ze. Kan de regering toezeggen voet bij stuk te houden? Dit geldt
wat de SGP-fractie betreft niet alleen voor landen als Griekenland,
maar zeker ook voor Italië en Frankrijk. Juist omdat zij de boel niet
op orde hebben, heeft de brand kans om zich heen te slaan. Spreekt de
regering hen hier ook op aan? Nu is de kans om te zorgen dat landen die
zich niet aan de spelregels houden bestraft worden. Ze zouden een boete
moeten krijgen als ze zich niet aan de afspraken houden. En als dat
door blijft gaan zouden ze, net als gemeenten in Nederland die
financieel hun boekje te buiten gaan, onder curatele gesteld moeten
worden. Met ontneming van stemrecht en uit de euro gezet worden als
uiteindelijke straf als men zich niet aan de afspraken blijft houden.
Als Europese landen niet bereid zijn om dit te accepteren als ultieme
consequentie, helpt het nu blussen van de brand niet. De SGP fractie is
er vooralsnog niet van overtuigd dat verhoging van het EFSF (direct of
indirect) nodig is. Als het lange termijn probleem niet afdoende wordt
aangepakt, dan heeft verhoging sowieso geen enkele zin.
De SGP-fractie wil zo weinig mogelijk euroâs besteden aan de problemen
van andere landen. We hebben zelf problemen genoeg om onze zelf
verdiende euroâs aan te besteden. Tegelijkertijd is het in ons eigen
belang anderen te helpen als dat echt niet anders kan. Maar dan moet
men wel bereid zijn nu en op lange termijn orde op zaken te stellen. De
SGP-fractie vraagt van de regering haar rug recht te houden. Het is nu
geen tijd voor slappe Euro-compromissen, maar voor stevig doorpakken.
Ik besef dat dit niet behoort tot de Europese vocabulaire. Maar daar
zal men dan in Brussel maar aan moeten gaan wennen.