Nieuw-Vlaamse Alliantie
Pak die vele adviesraden nu écht aan!
klok 03 november 2011
De federale ministers en staatssecretarissen worden bijgestaan door
meer dan 700 raden en commissies allerhande. Die worden bemand door
naar (voorzichtige) schatting 14 000 leden. Ze kosten de
belastingbetaler jaarlijks minstens 3 miljoen euro. Alleen weten de
ministers en staatssecretarissen soms zelf niet van het bestaan ervan
af ... N-VA-Kamerlid Ben Weyts roept de formateur op om nu eindelijk
werk te maken van een verregaande opkuis. Die moet leiden tot een fikse
besparing en een administratieve vereenvoudiging.
Voor de tweede maal bevroeg Ben Weyts alle ministers en
staatssecretarissen die deze regering rijk is over het aantal raden en
commissies die elk regeringslid onder de vleugels heeft, over wat ze
jaarlijks kosten, of ze een jaarverslag publiceerden, door wie ze
werden opgericht ...
In 2009 leidde die grootscheepse analyse tot de ontdekking van meer dan
600 raden en commissies met een 12 000 leden en een jaarlijkse kost van
minstens 2,5 miljoen euro. Weyts werd toen door vriend en vijand
geprezen voor het geleverde werk en de analyse. Premier Herman Van
Rompuy beloofde zelf werk te maken van een opkuis.
Min 1 (één)!
Bijna twee jaar later herhaalde Weyts de omvangrijke oefening. Hij wou
nagaan in welke mate de regeringsleden hun beloften waren nagekomen.
Het resultaat is ontnuchterend. De ministers en staatssecretarissen
zorgden voor een inkrimping van het aantal raden en commissies met 1
(één)!
Weyts: "Ik ging nog een stapje verder en analyseerde andere bronnen op
zoek naar verdoken raden en commissies. Uit een grondige vergelijking
van de antwoorden van de regeringsleden met het Staatsblad en politieke
gidsen blijken nog tal van adviesraden te bestaan die de regering
`vergeet' te vermelden. Ik kom uit op 709 adviesraden in totaal.
Voorzichtig gesteld durf ik te beweren dat die adviesraden in totaal
zowat 14 000 leden tellen en dat ze jaarlijks 3 miljoen euro kosten."
De hitparade
Minister van Sociale Zaken Onkelinx en minister van Landsverdediging De
Crem voeren het peloton aan met respectievelijk 206 en 138 adviesraden.
"Het gros van die commissies is echt nuttig. Maar van andere kan je
gerust de bestaansreden in vraag stellen, en sommige leiden nog enkel
een papieren bestaan", zegt Weyts. "Je stelt ook vast dat er jaar na
jaar nog commissies bijkomen terwijl er amper worden stopgezet. Vooral
onder de paarse regering werden tientallen commissies opgericht.
Dikwijls tracht men een actueel probleem `op te lossen' door een
commissie of werkgroep op te richten. Na enkele maanden is iedereen het
bestaan ervan al vergeten."
De 'Raad van advies voor vreemdelingen' bestaat enkel nog op papier
(minister Turtelboom). De 'Adviesraad ontwikkelingssamenwerking' komt
al minstens 10 jaar niet meer samen (minister Michel, nu Chastel). En
wat te denken van de `Overlegcommissie voor de Erfgenamen van Brabant'?
Deze diende de overheveling van het personeel en de goederen van de
vroegere provincie Brabant te regelen. Of volgend relict uit het
verleden: de 'Hogere Vergoedingscommissie Schade in Congo', opgericht
in 1965 om de financiële tussenkomst van de Belgische staat te regelen
voor de schade aan privé-goederen tijdens de overgang naar Congolese
onafhankelijkheid. Tot op de dag van vandaag zou de commissie nog
steeds functioneren en worden er jaarlijks voor bijna 600 euro
zitpenningen uitgekeerd (minister De Padt, nu Turtelboom). Graven we
nog dieper in het verleden, dan stoten we op de 'Bijzondere Commissie
van beroep inzake oorlogsschade van Malmedy' (minister De Padt, nu
Turtelboom).
Veel volk, veel geld
Een overzicht van het exact aantal leden van al die commissies kreeg
Weyts niet. Daarom voerde hij via het Staatsblad een steekproef uit bij
40 ervan. Een extrapolatie levert een - voorzichtige - schatting op van
20 leden per commissie. In totaal vormt dat een federaal adviesleger
van zowat 14 000 mensen. Met die correctie dat het in de praktijk
dikwijls gaat om mensen die meerdere mandaten uitoefenen.
De output van al die commissies is dikwijls nogal onduidelijk. Nog geen
kwart stelt een jaarverslag op en slechts 10 procent wordt onderworpen
aan een formele evaluatie.
En toch worden de kosten gerapporteerd op 3 miljoen euro per jaar.
Weyts vermoedt dat de werkelijke kost nog veel hoger ligt. Weyts: "Van
heel wat commissies beweren de regeringsleden dat er geen zitpenning
wordt uitgekeerd en dat er evenmin werkingskosten zijn. Voor niets gaat
alleen de zon op."
Nu opkuisen!
Weyts roept formateur Di Rupo op om met een kam door het grote aantal
commissies te gaan, een zeer nuttige oefening in functie van de
begrotingsdoelstellingen. "Ik hoor heel wat regeringspartijen toeteren
over efficiëntieoefeningen bij de overheid. Ze kunnen beter voor eigen
deur vegen. Als de ministers zelf al geen zicht hebben op al de
commissies onder hun bevoegdheid, dan kunnen we gerust met wat minder.
Met mijn overzicht is hun huiswerk al gemaakt. Het enige wat ze nog
moeten doen is in een wetsontwerp gieten welke commissies kunnen
verdwijnen. In deze tijden een welgekomen besparing én een
administratieve vereenvoudiging", besluit Weyts.
Auteur(s):
Ben Weyts, Kamerlid
Contactinfo:
Annemie Nijs, Communicatieverantwoordelijke Kamerfractie N-VA
E-post: annemie.nijs@n-va.be