---
De Grieken kunnen hun referendum krijgen
4-11-2011 | Economisch
De euforie na de beslissende eurotop eind oktober heeft twee dagen
geduurd. Dat is mooi twee keer zo lang als die na de ook al beslissende
eurotop van juli. Ik bespeur een opwaartse lijn en dat is goed nieuws.
U ziet, ik ben een rasoptimist.
Ditmaal besloot de Griekse premier Papandreou maar eens om het feest,
dat toch al aan het aflopen was, grondig te bederven. Met zijn
opmerking dat hij de uitkomst van de meest recente eurotop in een
referendum aan de Griekse bevolking wil voorleggen wist hij de
financiële markten weer diep in het rood te krijgen. Ook de reacties
vanuit de politiek waren unaniem woedend. Voor zover de man nog
politiek kapitaal had, heeft hij dat in Europa grondig verspeeld.
Toch zit er ook een goede kant aan de uitspraak van Papandreou. Hij
heeft ons er op een domme en hardhandige manier op gewezen dat je met
de Griekse regering geen zaken kunt doen. Het draagvlak voor zijn
beleid onder de Griekse bevolking is uiterst gering. Het referendum dat
hij op zo'n knullige manier als een konijn uit de hoed heeft getoverd
was er vroeger of later toch gekomen. Bij de volgende verkiezingen wel
te verstaan. De kans dat wij nog tijden doormodderen met de Grieken, er
nog meer geld in pompen en de bijkomende schade aan de euro hebben te
slikken, om over een paar jaar alsnog te worden geconfronteerd met een
afwijzing door de Griekse bevolking als die massaal op een lokale
populistische partij gaat stemmen is levensgroot. In een enige tijd
geleden door onder meer de OESO uitgevoerd onderzoek blijkt dat het
land op iedere indicator van economische kracht een vette onvoldoende
scoort. In tegenstelling tot Ierland, dat met wat hulp van Europa
goeddeels op eigen kracht uit de huidige crisis lijkt te komen, is de
kans daarop voor Griekenland zo goed als nul. Het land zal nog vele,
vele jaren Europese steun nodig hebben voordat orde op zaken is
gesteld. Met altijd het zwaard van Damocles, ook al een Griekse
vinding, boven de markt dat ze er in de komende jaren toch een keer de
brui aan zullen geven.
Dus wat mij betreft: kom maar op met dat referendum. Hoe eerder, hoe
beter. Laat de Griekse bevolking maar kleur bekennen. Maar dan wel met
de juiste vragen. Dan moet het niet gaan om de details van de top van
eind oktober, maar om het lidmaatschap van de Europese Unie. Zeggen de
Grieken in meerderheid `ja' tegen lidmaatschap van de EU, dan moeten ze
ophouden met staken maar echt doorpakken. In dat geval moet ook de
oppositie het lef hebben om zich vooraf aan de uitkomsten van de top te
committeren.
Zeggen de Grieken daarentegen `nee', dan is het einde oefening. Dan
nemen ze afscheid van de euro, waarbij dan wel vooraf duidelijk moet
zijn dat dit geen ordelijk afscheid zal zijn. Dat zal met de nodige
bijkomende schade voor Europa gepaard gaan. Europa zal dan ook
genadeloos met deze onbetrouwbare lidstaat moeten afrekenen. Dus geen
euro, dan ook geen structuurfondsen, geen interne markt, geen Schengen,
niets van dat alles. Uiteraard geen preferente handelsvoorwaarden en al
helemaal geen steun. Het land moet worden behandeld als een paria,
waarmee het direct voor iedere andere lidstaat duidelijk is dat
dergelijk gedrag voor Europa onaanvaardbaar is.
Het tweede scenario is natuurlijk een drama voor de Griekse bevolking.
Daarom mogen ze zelf kiezen wat ze willen. Kom maar op met dat
referendum, hoe eerder hoe beter. Want het komt er uiteindelijk toch.
---
Rabobank Nederland