European Union



EUCO 122/11

PRESSE 406

PR PCE 87

Gezamenlijke verklaring
van voorzitter van de Europese Raad Van Rompuy en voorzitter van de Europese Commissie Barroso op de eerste dag van de G20-top in Cannes

Crisismanagement van de eurozone

Europa is zich ten volle bewust van zijn verantwoordelijkheid in deze moeilijke tijden. Als grootste markt ter wereld hebben wij een belangrijke rol te spelen in het wereldwijde herstel.

Vorige week hebben wij belangrijke stappen gezet om de crisis te boven te komen en de financiële stabiliteit te waarborgen, en wij zijn vastbesloten alle onderdelen van onze totaalaanpak in praktijk te brengen teneinde de stabiliteit van de eurozone te waarborgen.

Onze strategie bestaat uit vijf cruciale elementen:

Ten eerste: een toereikende bescherming tegen besmetting. Wij zijn overeengekomen de vuurkracht van het noodfonds (de Europese Faciliteit voor financiële stabiliteit) tot vijfmaal zo groot te maken. Door het hefboomeffect kan het ongeveer 1 biljoen euro bedragen.

Ten tweede, een duurzame oplossing voor Griekenland, met onder meer een substantiële vermindering van zijn schuld dankzij een vrijwillige bijdrage van zijn particuliere schuldeisers.

Ten derde, wat de Europese banksector betreft, hebben wij een gecoördineerd mechanisme voor de herkapitalisering van banken in heel Europa goedgekeurd.

Ten vierde hebben wij gezorgd voor verdere begrotingsconsolidatie door de EU-lidstaten die houdbare overheidsfinanciën en meer structurele hervormingen nodig hebben.

Ten vijfde hebben wij de economische governance in de landen die de eurozone vormen, hervormd en versterkt: met verstrekkende nieuwe maatregelen voor budgettair toezicht en coördinatie van het economisch beleid, en meteen politiek engagement de economische unie sterker te maken om aldus voor meer convergentie van het beleid te zorgen teneinde groei en werkgelegenheid te bevorderen. Wij zullen de economische unie even sterk maken als de monetaire unie.

Wij zijn vastbesloten aan al deze maatregelen spoedig uitvoering te geven.

De eurozone staat klaar om Griekenland te blijven steunen, maar Griekenland moet zich houden aan het afgesproken pakket van 26-27 oktober, en meer bepaald verder werk maken van de uitvoering van het EU/IMF-programma. Daarover mag niet de minste twijfel bestaan. Wij willen dat Griekenland in de eurozone blijft.

Gezien de dramatische binnenlandse politieke en sociale situatie, is nationale en politieke eenheid in Griekenland van essentieel belang om het Griekse volk een perspectief op een betere toekomst te geven. Wij hebben vertrouwen in zijn verantwoordelijkheidszin.

De volledige uitvoering van het pakket van 26 en 27 oktober en de steun van de G20 zullen ons in staat stellen de huidige onrust te boven te komen.

Wereldwijde economische situatie + Actieplan van de G20

De G20 staat opnieuw voor een grote uitdaging. Sedert de laatste bijeenkomst van de G20 in Seoel is het wereldwijde economische herstel vertraagd, terwijl de onevenwichtigheden blijven bestaan. De onrust op de financiële markten is toegenomen, en de mondiale groei is vertraagd, en de werkloosheid blijft toenemen. Alleen door een ambitieus optreden door allen zullen wij nieuwe groei kunnen creëren en de 200 miljoen werklozen wereldwijd opnieuw aan het werk kunnen zetten.

Dit vooruitzicht geldt niet alleen voor Europa, maar ook voor de Verenigde Staten en enkele opkomende markteconomieën. Wij ervaren allen moeilijkheden; wij moeten allen bijdragen tot een oplossing. Onderlinge afhankelijkheid is de werkelijkheid van vandaag. Net als in 2008, toen de eerste G20-top werd gehouden, staan wij met zijn allen voor belangrijke uitdagingen en is internationale samenwerking de enige manier om die succesvol aan te gaan.

Maatregelen ter bevordering van de groei zijn een essentieel onderdeel van onze strategie. Uiteindelijk kan enkel duurzame economische groei het vertrouwen herstellen, banen scheppen en schulden doen verdampen.

De belangrijkste bijdrage van de EU is het bovengenoemde pakket om de stabiliteit van de eurozone te waarborgen. Wij maken ons huiswerk. Orde in het huishouden van de eurozone is evenwel een noodzakelijke, maar geen voldoende voorwaarde voor wereldwijde groei.

Daarbij mag niet worden vergeten dat de EU niet bijdraagt tot de wereldwijde onevenwichtigheden: de EU heeft geen grote tekorten op de lopende rekeningen, de inflatie blijft laag en de schuldniveaus zijn over het algemeen lager dan die van onze belangrijkste handelspartners, en de wisselkoers van de euro wordt bepaald door de markt.

Aangezien de crisis een mondiaal karakter heeft kan evenwel niemand - noch de EU noch een andere partij - alleen de hele last van de oplossing dragen. Vandaag zal de Europese Unie elk afzonderlijk lid van de G20 vragen zijn bijdrage te leveren.

We hebben in het debat vanmiddag drie punten benadrukt:

Op de eerste plaats moeten de verstgevorderde economieën zich houden aan de begrotingsengagementen die zij vorig jaar tijdens de topconferenties in Toronto en Seoel zijn aangegaan. Die engagementen gelden nog steeds.

Op de tweede plaats, zijn wij, wat de VS betreft, bemoedigd door de toezegging van de VS inzake begrotingsconsolidatie en steunen wij de inspanningen van de regering Obama om haar banenplan uit te voeren.

Op de derde plaats, wijzen wij op de toezeggingen die de opkomende markteconomieën en met name China hebben gedaan inzake maatregelen om hun binnenlandse economie op korte termijn weer in evenwicht te brengen. Die maatregelen moeten gepaard gaan met een grotere wisselkoersflexibiliteit.

Naast de huidige economische uitdagingen zullen we kwesties bespreken die belangrijk zijn voor een duurzame en evenwichtige groei wereldwijd. Dit zijn de belangrijkste elementen:

* hervorming van het internationale monetaire stelsel;

We zullen onze gedachten laten gaan over de IMF-instrumenten - onder andere over het opzetten van een nieuwe faciliteit - en over adequate middelen voor het IMF. In dit stadium is het van essentieel belang dat het IMF voldoende is toegerust om de huidige zwakke punten en crisissituaties aan te pakken waar zij zich voordoen.
* financiële regulering blijft centraal staan in het werk van de G20.

Er is al veel werk verzet, maar er moet ook nog veel worden gedaan, en wij moeten ervoor zorgen dat de genomen besluiten in alle landen doeltreffend worden uitgevoerd. Ook in dit verband doet Europa zijn huiswerk, door de Bazel-III-regels snel uit te voeren en de inspanningen te bespoedigen.

* we zullen blijven werken aan het idee van een wereldwijde heffing op financiële transacties.

* gezamenlijke actie ten aanzien van gemeenschappelijke goederen

De G20-agenda houdt zich steeds meer bezig met aangelegenheden die relevant zijn voor al onze economieën: de sociale gevolgen van de globalisering, de transparantie van de energiemarkten, de volatiliteit van de landbouwprijzen, de ontwikkeling van de armste landen, de bestrijding van corruptie, bijvoorbeeld door ondernemingen die actief zijn in de winningsindustrie ertoe te verplichten hun betalingsverkeer openbaar te maken. Wat klimaatverandering betreft, boekt Europa resultaten bij de snelstartfinanciering en heeft het bindende streefcijfers in zijn interne wetgeving opgenoemen.
* mondiaal bestuur

Vanavond staan wij stil bij de G20 zelf, aan de hand van een rapport van premier Cameron: hoe moeten we haar werk als belangrijkste forum voor internationale economische samenwerking structureren en hoe kunnen we haar legitimiteit vergroten en haar beter laten samenwerken met andere internationale organisaties?

* handel

Het stimuleren van de handel is van cruciaal belang voor het steunen van de groei in de wereld. Op korte termijn zullen we geen alomvattend akkoord voor de wereldhandel bereiken. Daardoor wordt de wereldeconomie beroofd van een sterke stimulans en dreigen protectionistische maatregelen te worden aangemoedigd. Daarom verzoeken wij onze partners waarachtig met elkaar in gesprek te treden over de prioriteiten voor de WTO-onderhandelingen in 2012. We moeten blijven onderhandelen, maar met een nieuwe insteek. Dat betekent onder andere een actieve onderhandelingsagenda, met name voor de minst ontwikkelde landen, en een ruimer scala van gespreksthema's om nieuwe uitdagingen het hoofd te bieden.

Kort samengevat zullen al onze besprekingen draaien rond dezelfde fundamentele vraag: Hoe kunnen we voor de volgende generaties een stabiele toekomst garanderen?