Universiteit van Amsterdam

Eredoctoraten voor Van den Brink, Buiter, Dennett en Zoller

De Universiteit van Amsterdam (UvA) kent eredoctoraten toe aan technologisch innovator Martin van den Brink, macro-econoom Willem Buiter, filosoof Daniel Dennett en theoretisch fysicus Peter Zoller. Van den Brink krijgt het eredoctoraat omdat hij van grote betekenis is geweest voor het enorme succes van de halfgeleiderindustrie. Buiter ontvangt het eredoctoraat vanwege belangrijk onderzoek op macro-economisch terrein en zijn bijdrage aan het macro-economische beleid. Dennett wordt geëerd voor de verstrekkende verschuivingen die hij teweegbracht in de manier waarop filosofen naar de hersenen kijken. Zoller, tot slot, wordt onderscheiden voor zijn grensverleggende werk op het gebied van laserlicht en atomen. De eredoctoraten worden uitgereikt tijdens de viering van de Dies Natalis van de UvA op vrijdag 6 januari 2012. De Dies is de start van de lustrumviering; de UvA bestaat in 2012 380 jaar. Martin van den Brink
Ir. M.A. van den Brink (1957) is al bijna twintig jaar van grote betekenis voor het enorme succes van de halfgeleiderindustrie. De Wet van Moore uit 1965 stelt dat het aantal transistors in een geïntegreerde schakeling door de technologische vooruitgang elke twee jaar verdubbelt. Mede dankzij Van den Brink is de resolutie van chipsmachines blijven groeien met het tempo dat door de Wet van Moore werd voorspeld. Dat deed hij door een continue stroom van innovaties in de lithografietechnologie van ASML, producent van machines voor de fabricage van integrated ciruits (chips) voor de ICT-industrie, en door zijn visie en ongeëvenaarde durf om die innovaties op te schalen naar industriële schaal, ook als de wetenschap zelf nog terughoudend was over mogelijke toepassing. Daarmee is Van den Brink een van de belangrijkste aanjagers in Nederland van innovatie en valorisatie, en indirect ook aanjager van wetenschappelijk onderzoek, want zonder wetenschappelijke doorbraken krijgt valorisatie geen kans. Met zijn vernieuwingen stelt Van den Brink de halfgeleiderindustrie in staat steeds meer lijnen te etsen op een vierkante centimeter silicium. Daardoor kunnen er telkens nieuwe generaties van computers, mobiele telefoons en andere ICT-apparatuur op de markt worden gebracht. Van den Brinks werk is ook erg belangrijk geweest voor de positieve manier waarop multinationals en investeerders op het gebied van hoogwaardige technologieën tegen Nederland aankijken. Van den Brink is sinds 1984 werkzaam bij ASML, de afgelopen jaren als Executive Vice President en Chief Product & Technology Officer. Hij studeerde Natuurkunde aan de Technische Universiteit Twente. Erepromotor is prof. dr. Bart Noordam, hoogleraar Experimentele natuurkunde.

Willem Buiter
Prof. dr. W.H. Buiter (1949) is al decennialang, sinds zijn promotie aan Yale University in 1975, internationaal gezien een van de leidende onderzoekers op het terrein van de macro-economie. Zijn werk bestrijkt de macro-economie in de volle breedte, waaronder het monetaire beleid, begrotingsbeleid, intergenerationele effecten en de houdbaarheid van de overheidsfinanciën. In de jaren tachtig van de vorige eeuw maakte hij furore met zijn werk op het terrein van de coördinatie van het macro-economische beleid, een onderwerp waarover ook nu weer veel discussie is. Buiter neemt actief deel aan het (internationale) beleidsdebat. Dat deed hij van 2007 tot 2009 vooral via een blog bij de Financial Times. In de afgelopen twee decennia mengde hij zich ook nadrukkelijk in het debat over de monetaire eenwording in Europa, waarbij hij regelmatig kritiek uitte op de institutionele vormgeving ervan. Buiter speelde zelf een belangrijke rol in het macro-economische beleid, eerst als lid van het Monetary Policy Committee van de Bank of England, het hoogste orgaan binnen de bank dat de monetaire beleidsbeslissingen voor het Verenigd Koninkrijk neemt, en daarna als Chief Economist en speciaal adviseur van de president van de European Bank for Reconstruction and Development (EBRD) in Londen. Buiter werkte tevens als hoogleraar aan de London School of Economics and Political Science, de University of Cambridge, Yale University en de University of Bristol. Op dit moment is hij Chief Economist van de Citigroup, een van 's werelds grootste financiële instellingen. Erepromotor is prof. dr. Roel Beetsma, hoogleraar Macro-economie, in het bijzonder het Europese macro-economische beleid.

Daniel Dennett
Prof. dr. D.C. Dennett (1942) is een van de belangrijkste hedendaagse filosofen. Hij heeft een indrukwekkende loopbaan in de filosofie en de cognitiewetenschap. Dennett verwierf internationale bekendheid met zijn provocerende en controversiële stelling dat het menselijk bewustzijn en de vrije wil het resultaat zijn van fysische processen in de hersenen. Met het debat dat hieruit voortkwam en nog steeds voortduurt, zorgde hij voor een vergaande verschuiving in de manier waarop filosofen naar de menselijke geest kijken. Neuro-cognitieve feiten zijn daarmee relevant geworden voor centrale thema's in de filosofie zoals de aard van menselijke kennis. Door het interdisciplinaire karakter van zijn werk heeft Dennett de filosofie samengebracht met neurowetenschap, linguïstiek, kunstmatige intelligentie en psychologie. Dennett is universiteitshoogleraar en Austin B. Fletcher Professor of Philosophy, en mede-directeur van het Center for Cognitive Studies aan Tufts University. Hij studeerde Filosofie aan Harvard en promoveerde vervolgens aan de University of Oxford. Sinds 1971 is hij verbonden aan Tufts University. Daarnaast had hij gastposities aan Harvard University, de University of Pittsburgh, de University of Oxford, de École Normale Supérieure in Parijs, en de London School of Economics. Dennett is een zeer productieve schrijver van bekende titels als The Mind's I, Consciousness Explained en Darwin's Dangerous Idea. Hij publiceerde meer dan 300 wetenschappelijke artikelen over verschillende aspecten van de geest, in tijdschriften als Artificial Intelligence, Behavioral and Brain Sciences, Poetics Today en Journal of Aesthetics and Art Criticism. In 1987 werd hij gekozen tot lid van de American Academy of Arts and Sciences. Erepromotor is prof. dr. Johan van Benthem, universiteitshoogleraar Logica en haar toepassingen.

Peter Zoller
Als theoretisch fysicus verrichtte prof. dr. P. Zoller (1952) grensverleggend werk op het gebied van laserlicht en atomen. Hij droeg bij aan fundamentele ontwikkelingen in de kwantumoptica en sloeg een brug tussen kwantuminformatie en de fysica van de vaste stof. Samen met de Spaanse natuurkundige Ignacio Cirac kwam hij met een ontwerp voor een kwantumcomputer, gebaseerd op ionen in een elektromagnetische val. Groot voordeel van dit ontwerp is de mogelijkheid op te schalen naar grotere systemen. Een ander vernieuwend idee van Zoller en collega's was dat van de kwantumsimulator. Hierbij geeft een systeem van koude atomen, ingevangen in een optisch rooster, inzicht in nog onbegrepen verschijnselen van materialen zoals de hoge-temperatuursupergeleiders. Zoller studeerde Natuurkunde aan de Universität Innsbruck, waar hij in 1977 ook zijn doctorstitel behaalde. Hij werkte als hoogleraar Natuurkunde en fellow aan het Joint Institute for Laboratory Astrophysics (JILA) en de afdeling Natuurkunde van de University of Colorado Boulder. Sinds 1994 is hij hoogleraar aan de Universität Innsbruck. In de tweede helft van de jaren negentig was hij daar hoofd van het Institute of Theoretical Physics. In latere jaren bekleedde hij talrijke gastposities, onder andere aan Harvard University en Tsinghua University. Sinds 2003 is Zoller wetenschappelijk directeur van het Institute for Quantum Optics and Quantum Information (IQOQI) van de Oostenrijkse Academie van Wetenschappen. Hij werkt nauw samen met onderzoekers van het Van der Waals-Zeeman Instituut van de UvA. Erepromotor is prof. dr. Jook Walraven, hoogleraar Experimentele statistische fysica.