De geschiedenis van 85 jaar Reumafonds
14 november 2011
Het verhaal van het Reumafonds begint, ruim een eeuw geleden, bij de
Amsterdamse huisarts Jan van Breemen. Van Breemen komt zo veel mensen
tegen met ernstige gewrichtsklachten, dat hij reuma een volksziekte
noemt. De bevlogen Van Breemen richt daarom in 1926 de Nederlandse
Vereeniging tot Rheumatiekbestrijding op, het huidige Reumafonds. Het
Reumafonds is het eerste en dus oudste fonds ter wereld op het gebied
van reuma.
Reumafonds 85 jaar
Particuliere zaak
De reumabestrijding is altijd een particuliere zaak geweest: door
fondsenwerving wordt geld bijeen gebracht om de doelen van het
Reumafonds uit te voeren. Omdat er in de naoorlogse jaren geen
collectieve voorzieningen zijn voor mensen met reuma, gaat zo'n 70% van
de inkomsten naar individuele hulp in lokale ziekenhuizen en
reumaklinieken. Op de plekken waar geen reuma-afdeling of kliniek is,
rijden er speciale autootjes van de Mobiele Physische Therapie, om
mensen met reuma thuis te behandelen.
Om door heel Nederland reumabehandelingen te kunnen aanbieden, heeft
het Reumafonds veel geld nodig. Dat komt van oud papieracties,
duivenvluchten en grabbeltonnen tot aan nationale loterijen en door de
inzet van komiek Max Tailleur. De collecte is in de begintijd sterk
afhankelijk van lokale initiatieven. Toch groeit het aantal
vrijwilligers gestaag en tegenwoordig mogen we jaarlijks een beroep
doen op zo'n 65.000 mensen.
Vakantie
Naast individuele hulp, staat het Reumafonds jarenlang voor 'vakantie'.
In 1958 vertrekt voor het eerst een bus naar Hotel Rooding in
Valkenburg. Een reis verzorgd door het Reumafonds, met verplegend
personeel. In 1963 opent niemand minder dan Prinses Beatrix een
speciaal Reumafonds-vakantiehuis in Bussum: het Jan van Breemen
vakantiecentrum. Om aan de toenemende vraag te voldoen, opent in 1978
een nieuw complex haar deuren: Groot Stokkert in Wapenveld.
Van 'rolstoelfonds' naar onderzoeksfinancier
Hoewel de kwaliteit van leven verbetert dankzij verschillende
aanpassingen in en om het huis, kan er medisch gezien nog nauwelijks
iets aan reuma gedaan worden. Dat veranderde pas in de jaren '80.
Tegenwoordig gaat ruim 60% van onze inkomsten naar onafhankelijk
wetenschappelijk reuma-onderzoek. Het Reumafonds ondersteunt inmiddels
18 onderzoeksgroepen in alle academische ziekenhuizen. De nieuwste
ontwikkeling in het reuma-onderzoek richt zich op elektrische
stimulatie van zenuwen, waardoor ontstekingen geremd zouden kunnen
worden.
Reumafonds