Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen

24-11-2011

Tien nieuwe excellente leden voor De Jonge Akademie

Opnieuw neemt De Jonge Akademie tien nieuwe, uitmuntende wetenschappers op in haar gelederen. De Jonge Akademie is binnen de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen een zelfstandig en innovatief platform van jonge topwetenschappers. Ze selecteert haar leden op basis van wetenschappelijke excellentie, interdisciplinaire aanpak en een brede belangstelling voor wetenschapsbeoefening en wetenschapscommunicatie.

De officiële installatie van de nieuwe leden vindt plaats op 16 maart 2012 in het Trippenhuis van de KNAW.

De tien nieuwe leden van De Jonge Akademie zijn:

Dr. Hilde Bras (Sociologie/geschiedenis, Radboud Universiteit) Voor haar interdisciplinaire, vergelijkende onderzoek naar familierelaties, verwantschap en demografisch gedrag maakt Hilde Bras (1968) gebruik van theorieën en methoden uit de gezinsgeschiedenis, demografie, sociologie en antropologie. Ze maakt hierbij gebruik van grootschalige databases met historische registergegevens en van kwalitatieve bronnen zoals egodocumenten en volksverhalen. Daarnaast vertaalt Bras haar onderzoeksresultaten regelmatig naar een groter publiek, middels film, tentoonstellingen, presentaties en publicaties.

Dr. Antoine Buyse (Rechten van de mens/internationaal recht, Universiteit Utrecht) Na zijn studie geschiedenis promoveerde Antoine Buyse (1977) vervolgens op een geheel ander vakgebied: rechtsgeleerdheid. De thematiek van zijn dissertatie, mensenrechten in (post-)conflictgebieden, blijft als rode draad door zijn onderzoek lopen. Naast een indrukwekkende lijst van wetenschappelijke publicaties, blogt Buyse regelmatig over Europese mensenrechtenbescherming (echrblog.blogspot.com). Buyse is tevens mede-oprichter en bestuursvoorzitter van de stichting Critical Mass, die met middelbare scholieren op zoek gaat naar de onderliggende sociale processen van conflict-escalatie, groepsvorming en identiteit.

Prof. dr. Joris Dik (Scheikunde/kunstgeschiedenis, TU Delft) Hoe kun je kunstwerken onderzoeken zonder ze te beschadigen? Dat is de kernvraag van het onderzoek van Joris Dik (1974), dat zich afspeelt op het raakvlak van alfa- en bètawetenschappen. Zo ontwikkelt Dik methoden om onderliggende verflagen van een schilderij zichtbaar te maken. Dit kan nieuw licht werpen op bijvoorbeeld de oeuvres van Rembrandt en Van Gogh, schilders die hun doeken stelselmatig hergebruikten. Dik publiceert in zowel natuur- als geesteswetenschappelijke bladen en in museale(vak)tijdschriften. Zijn onderzoek is ook regelmatig onderwerp van tv-programma's als Labyrint.

Dr. Jeroen Geurts (Klinische neurowetenschappen, Vrije Universiteit medisch centrum) Neurobioloog Jeroen Geurts (1978) heeft een succesvolle en productieve onderzoeksgroep aan het VU medisch centrum en schreef daarnaast twee populair-wetenschappelijke bestsellers (Over de kop en Kopstukken). Zijn onderzoek naar neurodegeneratieve aandoeningen en cognitieve stoornissen staat internationaal hoog aangeschreven. Met zijn boeken, columns en lezingen slaat Geurts bovendien een brug tussen wetenschappelijk onderzoek en het grote publiek. Hij is oprichter en directeur van Brein in Beeld, een stichting die wetenschappers wil stimuleren om deel te nemen aan het maatschappelijk debat.

Dr. Femius Koenderink (Experimentele natuurkunde, FOM-Amolf) Femius Koenderink (1976) is een getalenteerde en creatieve wetenschapper met een fascinatie voor licht. Zijn huidige onderzoek betreft het zenden en ontvangen van lichtbundels op nanoschaal. Koenderink heeft een actieve en succesvolle onderzoeksgroep opgebouwd en heeft met zijn werk wereldwijde zichtbaarheid gekregen. Koenderink zet zich bovendien in om kinderen kennis te laten maken met de kunst en wetenschap van licht. Zo is hij mede-initiatiefnemer van een laboratorium voor kinderen (3 - 7 jaarr) waar licht en kleur centraal staan, het 'Atelier van Licht'.

Prof. dr. ir. Maaike Kroon (Scheidingstechnologie, TU Eindhoven) Maaike Kroon (1980) was bij haar benoeming tot hoogleraar Scheidingstechnologie in 2010 de jongste vrouwelijke hoogleraar van Nederland. Haar vakgebied speelt een belangrijke rol in het anders omgaan met energie ter wille van een duurzame samenleving. Kroon's onderzoek richt zich met name op de ontwikkeling van nieuwe energie-efficiënte scheidingsprocessen en materialen voor duurzame energieopslag. Naast haar onderzoek, heeft Kroon het Next Generation Network mede opgericht, de jongerentak van de technologiecommissie van VNO-NCW.

Dr. Erik Kwakkel (Paleografie/Codicologie, Universiteit Leiden) Voor zijn spraakmakende onderzoek verlegt Erik Kwakkel (1970) zijn grenzen. Figuurlijk, maar ook letterlijk. Voor zijn huidige onderzoek naar maatschappelijke ontwikkelingen en boektechnische innovaties in de twaalfde eeuw maakt hij deel uit van een Amerikaanse onderzoeksgroep die de wortels van de moderne geneeskunde blootlegt. Interdisciplinair en internationaal van instelling, omschrijft hij zijn onderzoek dan ook als een hybride constructie waarin zowel de geest van de geschiedenis als de materiële wereld van het fysieke boek aanwezig zijn.

Dr. Mirjam Leunissen (Natuurkunde/Fysische chemie, FOM-Amolf) Mirjam Leunissen (1979), wist al als promovenda belangrijke dogma's van de natuurkunde te ontkrachten. Sindsdien onderzocht ze hoe synthetisch DNA te gebruiken is als 'slimme' lijm om nieuwe nano-materialen te maken. Haar recent gestarte, eigen onderzoeksgroep bij FOM-instituut Amolf bestudeert collecties van zwakke bindingen in zachte materialen, bijvoorbeeld als model voor receptor-herkenning tussen lichaamscellen. Dit onderwerp raakt aan veel natuurwetenschappelijke disciplines; samenwerkingen met mensen in uiteenlopende onderzoeksomgevingen onderstrepen het interdisciplinaire karakter van haar onderzoek. Daarnaast spreekt en schrijft ze regelmatig voor niet-vakgenoten, studenten, leerlingen en docenten.

Prof. dr. Alexander Sack (Psychologie en Neurowetenschappen, Universiteit Maastricht) Wat is de relatie tussen het menselijk brein en gedrag, perceptie en cognitie? Dat onderzoekt bijzonder hoogleraar Alexander Sack (1972) die twee onderzoekslaboratoria aan de Universiteit Maastricht heeft opgezet en zijn eigen onderzoekslijn coördineert. Sack werkt vanuit de psychologie en neurowetenschappen o.a. samen met revalidatie en neurologie onderzoeksgroepen, maar ook met forensische onderzoekers. Bovendien is hij als academisch adviseur nauw betrokken bij de Studienstiftung des Deutschen Volkes waarvan uitsluitend uitmuntende studenten met een brede interesse voor wetenschap en samenleving lid kunnen worden.

Dr. Matthijs van Veelen (Econometrie, Universiteit van Amsterdam) Waarom vinden we sommige dingen (on)eerlijk? En waarom zijn we niet altijd zelfzuchtig, maar houden we ook rekening met de belangen van anderen? Econometrist Matthijs van Veelen (1972) onderzoekt de evolutie van altruïsme en moraliteit. Hij gebruikt daarbij evolutionaire speltheorie, het 'blinde' broertje van de klassieke speltheorie zoals we die kennen uit de economische wetenschap. Daarnaast is hij arrangeur en muzikaal leider van de mede door hem opgerichte Philharmonic Funk Foundation, een 44-koppig funk-orkest.