Hersenletsel bij kinderen: een stille epidemie
Geplaatst op 5 februari 2015
Elke dag lopen ruim vijftig Nederlandse kinderen en jongeren hersenletsel op door een ongeval, hersentumor, beroerte of geweld. Dit letsel leidt vaak tot levenslange gevolgen. Een bijkomend probleem is dat de gevolgen van niet-aangeboren hersenletsel (NAH) lang onzichtbaar kunnen blijven. Ze
komen vooral tot uiting bij grote veranderingen, zoals de overgang naar de middelbare school, het krijgen van een eerste relatie of uit huis gaan. De zorg voor deze grote groep wordt door ouders vaak ervaren als `een doolhof'. De Hersenstichting heeft de ambitie om die situatie te verbeteren.
De Wereldgezondheidsorganisatie heeft NAH als een urgent en groeiend maatschappelijk probleem gemarkeerd. Uit internationaal onderzoek blijkt dat 25-80% van de kinderen en jongeren met NAH belemmeringen ondervindt op school, in hun werk of vrijetijdsbesteding. Een vrij grote groep kinderen en
jongeren krijgt na de diagnose niet-aangeboren hersenletsel niet de aandacht die ze verdienen, vindt Arend de Kloet, psycholoog bij Sophia Revalidatie in Den Haag en lector revalidatie bij De Haagse Hogeschool. Hij pleit ervoor deze groep beter te registreren, te volgen en te begeleiden. De
Kloet: `We dachten lange tijd dat jonge hersenen flexibel zijn en ze daardoor beter herstellen van bijvoorbeeld een trap, klap of val. Nu blijkt het tegendeel waar te zijn. Hersenschade op jonge leeftijd kan de ontwikkeling ernstig verstoren.'
Onzichtbaar
De Kloet: `Een kind van zes jaar dat van de trap valt en hersenletsel oploopt, herstelt meestal goed, het lijkt geen problemen te hebben. Maar als de prefrontale cortex - het gebied direct achter het voorhoofd - is beschadigd en het kind ouder is, kan het wel degelijk klachten krijgen, zoals
moeite met plannen en organiseren. Gevolgen komen vaak pas veel later aan het licht, bijvoorbeeld als het kind twaalf is. Dit is de leeftijd waarop hersengebieden voor complexere taken echt tot ontwikkeling komen en gebruikt worden.'
Om deze problemen nader in kaart te brengen gaat De Kloet met ziekenhuizen en revalidatiecentra in de regio een grootschalig onderzoek doen naar participatie van kinderen met hersenletsel. `We moeten eerst beter snappen waarom de ene jongere wel vastloopt en de andere niet. Wat zijn de
factoren die dat beinvloeden? Hoe groot is de rol van het gezin, de school, vrienden en clubs?'
Naar een zorgstandaard voor kinderen
De Hersenstichting heeft de ambitie dat de zorgverlening aan deze kinderen en jongeren in de volle breedte substantieel verbetert. In navolging van de Zorgstandaard Traumatisch Hersenletsel voor volwassenen, namen we het initiatief om een Zorgstandaard Traumatisch Hersenletsel voor kinderen en
jongeren te ontwikkelen. In het zorgveld is de bereidheid om mee te werken groot. De beroepsverenigingen van onderzoekers en zorgprofessionals leveren menskracht en expertise, evenals landelijke en regionale zorgorganisaties en verschillende patientenverenigingen. De Hersenstichting wil de
samenwerking tussen alle partijen bevorderen en faciliteren. Wij verwachten dat er over een jaar ook voor kinderen en jongeren een goede zorgstandaard Traumatisch Hersenletsel zal zijn. Voor meer informatie klik hier.