Nieuwe erfgoedwet: het behouden van digitale opgravingsdocumentatie

19 februari 2015

Archeologische opgravingen leveren vaak vondsten op die worden opgeslagen in een archeologisch depot. Daarnaast wordt de hele opgraving nauwkeurig vastgelegd en beschreven in rapporten die samen met de vondsten moeten worden aangeleverd. Hoe zorg je ervoor dat deze opgravingsdocumentatie van archeologische opgravingen ook in de toekomst digitaal bewaard en toegankelijk blijft? Dit was het onderwerp van een expertmeeting die 17 februari plaatsvond bij de Rijkdsdienst voor Cultureel Erfgoed in Amersfoort.

Aanleiding voor de expertmeeting is de nieuwe Erfgoedwet die per 2016 in moet gaan en eind december naar het parlement is gestuurd. Deze wet bundelt diverse oude wetten over bijvoorbeeld archeologie, monumenten en collecties. De vraag of er in deze wet, of in de nadere regelgeving naar aanleiding van deze wet , iets vastgelegd moet worden over het bewaren van digitale opgravingsdocumentatie was de reden om verschillende experts bijeen te roepen om hierover te praten.

In een constructieve discussie wisselden de experts, bestaande uit onder andere (provinciaal) archeologen, depothouders, opgravingsbedrijven, ministerie en e-depot aanbieder, inzichten uit. Er blijkt nog een wereld te winnen op het gebied van duurzame digitale toegankelijkheid van de opgravingsdocumentatie. Nog al te vaak is informatie bijvoorbeeld versnipperd, is er sprake van analoog en digitaal materiaal en is er te weinig uniformiteit in de wijze van aanleveren en opslaan van digitale informatie. Op de vraag of hiervoor een centraal e-depot en/of wettelijke regels voor moeten komen werd wisselend geantwoord. Gedeelde conclusie was wel dat de archeologische sector er baat bij zou hebben als er meer met uniforme eisen, regels en formats gewerkt zou worden. Het ministerie zal nu in overleg met het IPO bezien hoe de opbrengst van de expertmeeting al dan niet een plek krijgt in nieuwe regelgeving.