Joost de Vries op shortlist Gouden Boekenuil
Joost de Vries op shortlist Gouden Boekenuil
Vries - VechtmemoiresVandaag is bekendgemaakt dat Prometheus-auteur Joost de Vries op de shortlist staat van de Gouden Boekenuil 2015. De Vries is genomineerd met zijn essaybundel Vechtmemoires, die oktober jl verscheen bij Prometheus. Recensent Arnold Heumakers van NRC Handelsblad noemde De
Vries `een verademing' en kende Vechtmemoires vier sterren toe. In 2014 won Joost de Vries de Gouden Boekenuil met zijn boek De republiek. De vakjury heeft de lijst van 20 titels teruggebracht naar de shortlist van 5 kandidaten.
De jury van de Gouden Boekenuil 2015 las meer dan 370 boeken, op zoek naar het literaire werk dat met kop en schouders boven de andere boeken uitsteekt en stelde de longlist samen van 20 titels. De Vakjury, voorgezeten door Friedl' Lesage, bepaalt wie de Gouden Boekenuil 2015 in de wacht
sleept. De juryleden zijn vijf literaire recensenten uit Vlaanderen en Nederland. Op 30 april wordt bekendgemaakt welke auteur de winnaar is van de geldprijs van 25.000 euro.
Joost de Vries (1983) is kunstredacteur bij De Groene Amsterdammer. In 2010 verscheen zijn spraakmakende debuutroman Clausewitz, die werd genomineerd voor de Anton Wachterprijs; in 2013 publiceerde hij De republiek, waarmee hij de Gouden Boekenuil won, de belangrijkste literaire prijs van
Vlaanderen, en nominaties binnensleepte voor onder meer de BNG Literatuurprijs en de Libris Literatuurprijs.
Over Vechtmemoires:
Waarom vallen alle vrouwen voor de personages van Tommy Wieringa? Waarom zijn Arnon Grunbergs helden gedoemd om te falen? Waarom is ironie de ziekte van deze tijd - en van de literatuur in het bijzonder? Waarom zijn de jonge schrijvers van nu zo bang voor intimiteit? Waarom is het not done om
een overhemd met een borstzakje te dragen?
Met Clausewitz en De republiek vestigde Joost de Vries zich al als een van de meest originele romanschrijvers van zijn generatie - met Vechtmemoires toont hij zichzelf een essentieel criticus. In negentien met elkaar vervlochten, sprankelende essays onderzoekt De Vries de (literaire) cultuur
van de eenentwintigste eeuw, waarbij hij met speels gemak wisselt tussen reisreportage en literatuurkritiek, tussen close reading en verhalende memoires. Impliciet en niet-zo-impliciet ontstaat er een zelfportret van de schrijver als lezer.
Of hij nu schrijft over Henry Kissinger, Tiger Woods, Girls, of de aandrang van volwassen mannen om de slag bij Waterloo na te spelen, steeds bedrijft De Vries in Vechtmemoires kritiek in zijn meest vrije vorm - overrompelend, gewaagd, eclectisch en zonder zichzelf al te serieus te nemen.