Wat de gemeente (niet) doet aan plakkerige bomen

De gemeente krijgt regelmatig meldingen over plakkerig vocht uit bomen. Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door de luizen die in de bomen leven.

Vooral in het voorjaar, als de bomen pas in het blad zitten, komen klachten over druipende bomen. Uit de bomen valt een kleverige regen, die plakt aan alles wat onder de boom staat. Veel mensen noemen het hars, maar het is geen hars. Het is suikerwater dat honingdauw wordt genoemd. Het wordt veroorzaakt door insecten, meestal bladluizen.

Gevoelige bomen

Een aantal boomsoorten zijn gevoelig voor bladluis. Vooral lindes en esdoorns hebben er veel last van. In het voorjaar ontstaan er soms plagen van bladluis in deze bomen. Als het weer warmer wordt, kunnen bladluizen zich massaal vermeerderen. Juist in Hoorn zijn veel lindes geplant langs de wegen, dus hinder van honingdauw komt hier vrij veel voor.

Hoe ontstaat honingdauw

Bladluizen voeden zich met de suikers uit plantensappen. Zij steken hun snuit in het blad en zuigen zo de sappen op. In het voorjaar is het blad nog jong en zacht. De luizen kunnen dan dus gemakkelijk het blad steken om de sappen op te zuigen. Het nadeel bij bladluizen is, is dat zij veel meer sap opzuigen dan dat ze nodig hebben. Het teveel aan opgenomen sap scheiden ze weer uit en dat veroorzaakt de plakkerige regen, de honingdauw. Wanneer de honingdauw niet wordt schoongemaakt, gaat er een zwarte schimmel op groeien die roetdauw wordt genoemd.

Wat is er aan te doen - geen bestrijding door de gemeente

De gemeente beseft dat het vervelend is als de auto of andere spullen vies worden door druipende bomen. Toch doet de gemeente niet actief aan luisbestrijding. De bestrijdingsmogelijkheden zijn namelijk gevaarlijk voor de volksgezondheid of ze zijn veel te duur.

Chemische bestrijding van luis in de openbare ruimte is uit den boze, omdat de bestrijdingsmiddelen erg giftig zijn. Ze zijn ook schadelijk voor mensen en dieren en bovendien komt er bij zo'n bestrijding veel van het giftige middel in het milieu.

De gemeente heeft ooit geprobeerd om de luizen biologisch te bestrijden door lieveheersbeestjes uit te zetten. Lieveheersbeestjes eten luizen. Het nadeel was dat deze lieveheersbeestjes niet uit Europa afkomstig waren. Dat veroorzaakte faunavervalsing en is daarom nu verboden. De kweek van inheemse Europese lieveheersbeestjes is veel moeilijker. Daardoor is het erg duur geworden om bladluis te bestrijden met lieveheersbeestjes.

De natuur doet zijn werk

De gemeente heeft geen andere manieren om bladluis te bestrijden. Het is de bedoeling dat de natuur het werk doet. Na een flinke regenbui vermindert het aantal luizen in de bomen drastisch. Ook zijn er veel vogels die zich voeden met bladluizen, zoals mezen. Meestal is na een paar maanden de grootste overlast verdwenen.

De honingdauw is op zich niet schadelijk voor de laklaag van auto's, maar het moet niet te lang blijven liggen. Met warm water is het redelijk makkelijk eraf te wassen.