Greet Knol: "Inmiddels weet iedereen in het dorp me te vinden"


20 oktober 2015

Parel voor Greet Knol

Sommige brandweermensen zetten zich niet alleen in voor het blussen van brand en het verlenen van hulp, maar ook voor Brandveilig leven. Zo komt er steeds meer aandacht voor het voorkomen van leed. Want minder brand betekent minder leed, minder slachtoffers en minder schade. Brandweermensen
die zich hiervoor op uitzonderlijke wijze inzetten, krijgen een 'parel van de brandweer' cadeau.

Deze keer: Greet Knol, lid van de vrijwillige brandweer in Olst.

naar boven

Greet-KnolWe bellen Greet wel even

Greet: "Het is begonnen met het project Dorpsbrandwacht. In het dorp waar ik woon, wilde de brandweer een laagdrempelig aanspreekpunt op het gebied van brandveiligheid. Maar hoe maak je mensen duidelijk dat jij dat aanspreekpunt bent? Ik moest de publiciteit gaan opzoeken en mezelf onder de
aandacht brengen. Ik houd er niet van op de voorgrond te treden, maar ik ben wel volhardend en perfectionistisch, dus ik wilde dit goed neerzetten. Ik ben naar bijeenkomsten voor ouderen geweest, ik mocht bij de burgemeester komen, meelopen met de dorpsbelangengroep, ik bezocht Stichting
Welzijn en zocht de publiciteit via de krant. Het was echt pionieren en het leverde ook niet meteen iets op. Ik heb twee jaar lang veel tijd gestoken in het uitbreiden en onderhouden van mijn netwerk, maar inmiddels weet iedereen in het dorp me te vinden. Mensen bellen me nu vaak omdat ze me
kennen. Sommige vragen die ik krijg, beperken zich niet alleen tot Brandveilig leven, maar hebben een veel breder maatschappelijk raakvlak. Het is bijna een soort maatschappelijke hulpverlening geworden."

Dat waren tropenjaren

"Ik ben in 2006 bij de brandweer gekomen. Ik deed destijds de cooerdinatie van de Brandwondenstichting en daar moest een spandoek voor worden opgehangen. Dat moest aan allerlei veiligheidseisen voldoen en daar wilde de brandweer me wel bij helpen. Maar toen ik bij de kazerne kwam, werden de
brandweermannen opgepiept voor een uitruk. Ik zag de brandweerwagen eruit gaan en dacht: wat gaaf! Kort daarna heb ik me aangemeld en ging ik de dagopleiding voor manschap doen. Onze kinderen waren toen nog klein, dat waren echt tropenjaren."

Aan de bar komen de verhalen

"Het mooist aan mijn vak als brandweervrouw vind ik dat je samen een klus gaat klaren. Dat miste ik in mijn werk als administratief medewerkster: collega's. Ik vind het belangrijk om ook de verhalen achter de brandweermensen te kennen. De mannen vertellen uit zichzelf niet zo veel, maar als je
vragen stelt, dan praten ze wel. Als je samen iets heftigs hebt meegemaakt, komt de verwerking vaak pas later. Ik had gisteravond bijvoorbeeld bardienst en wilde een beetje op tijd naar huis, maar het werd toch weer kwart voor een. Aan de bar komen de verhalen los, dan leer je de mensen pas
echt goed kennen. Dat vind ik belangrijk, dat hoort er ook bij."

Zo teleurgesteld

"Soms ben ik verbaasd over mijn eigen reactie op heftige situaties. Dan maak ik van tevoren een inschatting hoe ik waarschijnlijk zal reageren en dan loopt het soms heel anders. Ik ben een keer opgepiept bij een ernstig ongeluk waarbij vier jongens tegen een boom waren gereden. Ik ontfermde me
over een van de jongens die achter in de auto had gezeten. De chauffeur was ernstig gewond en mijn collega's hebben hem heel snel uit de auto gehaald en hij is met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan. Meestal hoor je daar dan niets meer van, maar nu hoorde ik dat de jongen na twee dagen
was overleden. Ik voelde me toen zo teleurgesteld. Ik was verbaasd over die reactie; ik had die jongen niet gezien, hij lag in coma en had zo veel letsel dat hij eigenlijk geen levenskansen had. Op zo'n moment kom ik mezelf dan heel hard tegen. Dan merk ik dat ik toch best gevoelig ben."

caravanbrandBrandveilig denken

"Brandveilig leven is inmiddels mijn missie geworden. Ik ben niet alleen brandweervrouw, ik ben ook brandveilig gaan denken. Mijn collega's staan niet altijd te trappelen om deel te nemen aan Brandveilig leven-projecten, maar ik vind het leuk om ze toch zover te krijgen dat ze meedoen. Dan
giet ik de activiteiten in een bepaalde vorm waarbij mijn collega's de dingen kunnen doen die ze leuk vinden, maar die ook bijdragen aan Brandveilig leven. Afgelopen zomer bijvoorbeeld, wilden we nieuwe folders over Brandveilige vakantie bij de mensen onder de aandacht brengen. We konden op
een camping een demonstratie houden van een caravanbrand, om de mensen te laten zien hoe snel zo'n brand zich kan ontwikkelen en uitbreiden. Daarvan is een voorlichtingsfilm gemaakt. De brandweermensen blusten de brand, anderen hebben geflyerd en zo heeft iedereen meegewerkt aan Brandveilig
leven en toch datgene gedaan wat ze leuk vinden. De komende tijd probeer ik meer van dit soort projecten van de grond te krijgen."