Column: Supertrio
Eric van Oosterhout
Mijn vader kon het vroeger mooi zeggen: "Het werk gaat voor het meisje." Hij bedoelde huiswerk, dat voor de meiden zou gaan. Daar wilde ik wel in discussie over gaan, maar hij bleef bij zijn standpunt.
Mijn huidige baantje heeft echter als kenmerk dat alles een beetje door elkaar heen loopt. Zo is een vakantie ook nooit helemaal een vakantie, er is altijd wel wat. In de herfstvakantie heb ik zelfs twee keer het Supertrio.
Het eerste Supertrio is een bezoek aan drie prachtige musea. We beginnen op Ameland. Daar lopen we op zaterdag de grote wandeltocht Tussen Slik en Zand. Maar liefst 2500 deelnemers verkennen al gauw zo'n 20 kilometer van het eiland. De volgende dag merken we dat we zo'n beetje elke duin op en
af zijn gelopen en dat we de vijftig zijn gepasseerd... We besluiten maar om het naastgelegen Natuurmuseum te bezoeken. Alleen al het uitzicht vanaf de toren (gelukkig per lift bereikbaar) is de moeite waard.
Terug aan wal bezoeken we het Drents Museum. We komen door het jaar in heel wat musea, maar `Assen' behoort toch wel tot de top 3. Nu bezoeken we de expositie van `the Glasgow Boys'. Een enorme verzameling prachtige schilderijen van kunstenaars waar ik nooit van had gehoord. Een dag later zien
we in Emden bekender werk van vele impressionisten. Het museum in Emden lijkt een eind weg, maar je bent er haast net zo snel als in Zwolle (ook een mooi museum). Toevallig is er net een expositie van de verzameling van Buchheim; in de zomer hebben we zijn adembenemende gelijknamige museum in
Zuid-Duitsland bezocht.
Laten de drie musea het `meisje' zijn, er was ook `werk' aan de winkel. Maar leuk werk, een Supertrio feestjes. Eerst bezoek ik een echtpaar dat 60 jaar is getrouwd. Dat is in deze periode geen uitzondering. Bijna elke week mag ik wel een echtpaar feliciteren met dit heuglijke feit. Ook nu is
er weer veel dankbaarheid en plezier. Op dezelfde dag wordt mevrouw Zwiers honderd jaar. Hoewel ze de marathon niet meer zal lopen, gaat het verder nog opperbest. Ze redt zich met een beetje hulp nog uitstekend. Rare vraag van de burgemeester of ze zelf nog kookt. Ondertussen vertelt ze mooie
verhalen over Gieten, de oorlog en haar verstandelijk beperkte overleden zoon. Ze toont me met vaste hand zijn foto: "Wat heeft hij mooie ogen, he." Moederliefde houdt een eeuw stand.
De leuke week wordt afgesloten met een Koninklijke Onderscheiding voor mevrouw Wichers-Bos. Het is volle bak in cafe Homan in Eext, waar de bridgeclub Gieten het 65-jarig bestaan viert. In de coulissen maak ik kennis met de familie, waaronder een prachtig stel kleinkinderen. Op de foto met de
ketting vinden ze een leuk spelletje. Bij binnenkomst is oma blij verrast haar kroost te zien, maar het `lintje' is wel een erg mooie surprise. In 1 week een Supertrio musea en een Supertrio feestjes. Pa zou zeggen; "Het werk is belangrijk, maar je hebt ook een leuk meisje."