Cultuurverschillen belangrijke communicatiebarriere bij huisarts

29 oktober 2015

Turkse-Nederlanders stellen minder vragen, willen een meer persoonlijke relatie met de huisarts en reageren anders op hun huisarts dan Nederlandse patienten. Niet alleen de taal, maar ook cultuur en de manier van communiceren vormen hierin barrieres. Dit blijkt uit onderzoek van Sanne Schinkel waarop ze dinsdag 10 november aan de Universiteit van Amsterdam promoveert.

In de huidige multiculturele samenleving zitten artsen steeds vaker tegenover patienten met een andere culturele of etnische achtergrond. Eerder onderzoek toont aan dat medische communicatie tussen artsen en patienten met verschillende etnische achtergronden minder goed verloopt dan met patienten met dezelfde achtergrond. Schinkel brengt in haar onderzoek de verschillen tussen Nederlandse en Turks-Nederlandse patienten in kaart in de communicatie met hun huisarts. Ze kijkt daarbij naar de factoren die van invloed zijn op de participatie van de patienten en de uiteindelijke uitkomsten van de communicatie.

Cultuur- en communicatiebarrieres

Hoewel dit onderzoek laat zien dat Turks-Nederlandse patienten minder actief zijn tijdens het gesprek met hun huisarts dan Nederlandse patienten, zien Turks-Nederlandse patienten zichzelf wel als actieve deelnemer aan het gesprek. Schinkel: `Dit zou verklaard kunnen worden doordat de twee patientgroepen een ander referentiekader hanteren over actief, individueel gedrag zoals patientparticipatie. Omdat Turks-Nederlandse patienten meer verantwoordelijkheid bij de arts leggen, een grotere afstand met hun arts ervaren en een meer indirecte communicatiestijl lijken te hanteren, lijkt hun perceptie van hun gedrag gerelateerd aan andere zaken dan hun werkelijke gedrag, zoals de relatie met de arts, miscommunicatie of het al dan niet ervaren van de gewenste behandelaanpak. We moeten daarom naar een systeem in de zorg waarbij van de patient niet wordt verwacht assertief te zijn in de zin van meer vragen stellen en meedenken, maar naar een systeem waarbij rekening gehouden wordt met de verschillende behoeften en verwachtingen'.

Huisartsen zouden volgens Schinkel Turks-Nederlandse patienten moeten stimuleren om hun behoeften beter uit te drukken om ze tegemoet te kunnen komen tijdens het consult. `Artsen zouden voorgelicht moeten worden in de verschillen die spelen en vervolgens getraind moeten worden in het achterhalen en tegemoetkomen van de behoeften van deze patienten', aldus Schinkel. Bewustwording bij beide partijen kan er volgens Schinkel voor zorgen dat de interculturele medische communicatie verbetert, wat uiteindelijk resulteert in betere gezondheidszorg voor patienten met een andere culturele of etnische achtergrond.

Promotiedetails

Mw. S. Schinkel: "What do you think I should do?". Understanding Intercultural Medical Communication in General Practice. Promotoren zijn prof. dr. J.C.M. van Weert en prof. dr. S.J.H.M. van den Putte. Copromotor is dr. B.C. Schouten

Tijd en locatie

De promotieplechtigheid vindt plaats op dinsdag 10 november om 12.00 uur.

Locatie: Agnietenkapel, Oudezijds Voorburgwal 231, Amsterdam.

Gepubliceerd door UvA Persvoorlichting