Weblog: Drenthe aan het water
Eric van Oosterhout
De natuur van Drenthe is een inspiratiebron voor heel veel cultuur. Wij baseerden ons themajaar op deze verbinding: "Cultuurlijk Aa en Hunze". Vrijdag werd in Veenhuizen weer een nieuwe loot aan de natuur-cultuurstam gepresenteerd.
Uitgeverij Stichting Achterland (Zeist) presenteerde het boekje "Drenthe: literaire reis langs het water". Het toch niet al te overvloedige Drentse water inspireerde vele schrijvers en dichters. In het boekje duiken na een mooi voorwoord van gedeputeerde Van der Tuuk tal van bekende schrijvers
op: Reijntjes, Lohues, Kool, Kopland, Meester en ook Gerrit Achterberg.
Ik neem met een klein verhaal een bescheiden plaats in tussen deze grote schrijvers. Het werd een verhaal over het Grolloerveen.
Grolloerveen
Het is nog kouder dan we hadden gedacht. De snijdende wind doet de vele sneeuw opjagen. Het is alsof je de kou ruikt. God wat heb ik dit gemist. We lopen over het Grolloerveen. Er is geen mens te bekennen. Je komt hier zelden een mens tegen, maar op een doordeweekse ochtend heb je helemaal het
natuurrijk alleen. De zon doet een verwoede poging om door de grijze winterlucht heen te breken. En verder is het stil, heel stil. Hier componeerde Muskee zijn Window of my eyes. Iets verderop ligt de steen om deze mijlpaal in de popgeschiedenis te markeren. We zijn allebei in onze eigen
gedachten. Na meer dan dertig jaar kun je een gesprek in stilte voeren. Wat heb ik naar dit moment verlangd. Het voelt alsof we hand in hand lopen. Als we het echt zouden doen, zou het minder intiem voelen. Een onbekende vogel tsjilpt iets in de verte: angst, honger, liefde? We weten het niet.
Nog geen week geleden lag ik in een veel warmere omgeving. Ik kon het zaaltje wel dromen. Als het hart op nul komt te staan, is een veroordeling tot vier weken ziekenhuis misschien wel nuttig. Nu doet alles het weer: de benen, het hoofd en vooral het hart. Ik voel het bloed door het lijf
pompen, terwijl ik me met moeite staande hou in een sneeuwwal. De zon lijkt te gaan winnen. Meteen knijp ik mijn ogen dicht, nog niet zo gewend aan de schittering van de sneeuw.
drenthe aan het water
Het boek is te bestellen bij uitgeverij Stichting Achterland en diverse boekhandels.
Wilt u reageren op mijn weblog? Mail dan naar evoosterhout@aaenhunze.nl.