Parijs
Home > Actueel > Nieuws > Parijs
Vorige week vrijdag werden u en ik opgeschrikt door de verschrikkelijke gebeurtenissen in Parijs. We hebben allemaal de schokkende beelden kunnen zien. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar eigenlijk wil je wegkijken, wil je het niet weten, niet zien. Maar toch word je er op een of andere
manier naar toe getrokken. Kijk je toch naar de tv, lees je toch die krant, volg je nog iets meer dan anders de berichten op de social media. Want Parijs ligt dan wel een eindje weg van Giessenlanden, het komt toch angstig dichtbij.
Angst, misschien voelt u dat wel. Of misschien bent u boos. Of verdrietig. Of verward. Of strijdbaar. Of misschien wel allemaal. En dat is heel begrijpelijk. Maar naast al deze emoties zie ik ook iets anders ontstaan. En dat is een bepaalde saamhorigheid. Een gevoel van verbondenheid met
elkaar. Je ziet het gebeuren in Parijs, waar mensen ondanks een samenscholingsverbod, toch elkaar opzoeken om al die emoties met elkaar te delen. Maar ik zie het ook in kleinere kring, dichter bij huis. Omdat het iedereen op een bepaalde manier bezig houdt komen mensen met elkaar in gesprek.
Het is goed dat het gesprek ontstaat. Een gesprek, dat is iets anders dan je mening poneren. Een gesprek dat is: luisteren naar elkaar, de mening van een ander afwegen, zoeken naar de rede, maar ook de emoties van een ander leren begrijpen. Dan hoef je het nog steeds niet met elkaar eens te
zijn, maar je kunt wel van elkaar leren. Zodat we met elkaar een vuist kunnen maken tegen dit kwaad, - want zo kunnen we het met elkaar benoemen, vind ik-. Als individu, als gezin, als familie, als dorp, als stad, als land, als Europa. Laten we de politieke leiders van deze wereld, waar nu
zoveel van wordt gevraagd, wijsheid wensen. En laten we ook onszelf wijsheid toe wensen. We hebben het allemaal hard nodig.
Elisabeth van Leeuwen
Loco-burgemeester Giessenlanden