SIGRA - Huishoudelijke zorg
18-11-15
SIGRA - Huishoudelijke zorg
De recente bezuinigingen op huishoudelijke zorg betekenen een gat voor veel kwetsbare Amsterdammers. Hoe kunnen zij nog verantwoord thuis wonen? Een experimentenprogramma van de gemeente toont aan dat dat gat op een creatieve manier te vullen is. Initiatieven als de boodschappenservice, de
ziekenboeg en de was- en strijkservice stonden centraal op een drukbezochte werkconferentie op 4 november. `We moeten meer met minder. En op onze zoektocht vinden we aanpakken die beter aansluiten bij wat Amsterdammers zelf willen en kunnen,' aldus een tevreden Hetty Vlug, directeur Onderwijs,
Jeugd en Zorg.
Experimentenprogramma
De gemeente Amsterdam startte eind 2014 met een experimentenprogramma. De aanzet daartoe kwam van de gemeenteraad, die het amendement `Proeftuinen Zorg in de buurt' van Maarten Poorter (PvdA) aannam. Tientallen partijen tekenden in, zowel formele zorgaanbieders als burgerinitiatieven. Tijdens
de werkconferentie `Zo kan het ook' op 3 november in de Stadstimmertuin gingen ze onder leiding van Ruben Maes in discussie met elkaar en met andere betrokkenen. Kernvraag: hoe kunnen we de experimentele vernieuwingen een duurzame toekomst bieden?
Sociale kaart, VOG?
Veel vertrouwen bleek er tijdens de conferentie in informele, `menselijke' oplossingen. Neem het probleem dat al die nieuwe diensten niet voor iedereen te vinden zijn. Al snel klinkt dan de roep om een `sociale kaart': een goed toegankelijk, digitaal overzicht op wijkniveau. Dat overzicht moet
er vast komen, zo constateerde een van de workshops, maar dan wel in combinatie met `wandelende sociale kaarten', sleutelfiguren die weten wat er in de wijk speelt. Alleen een digitale sociale kaart is veel te statisch.
Inkoopmacht
Een andere kwestie is de verhouding tussen formele, professionele zorgaanbieders en kleine, informele bewonersinitiatieven. De beschikbare budgetten gaan naar de grote partijen, bewonersinitiatieven voelen zich soms afgescheept. Hoe kunnen zij een betere positie krijgen? Door in het kader van
de 5 procent social return on investment samenwerking met kleine partijen verplicht te stellen? Of door bewoners tot inkoper te maken, zoals Hans Nooren van de Lucas Community in Amsterdam-West voorstelde? Of zijn er ook minder radicale alternatieven, zoals `maatschappelijk aanbesteden'
waarbij professionele instellingen als gunningsvoorwaarde krijgen dat ze een deel van hun budget samen met informele partijen besteden? Kan het in de WMO vastgelegde right to challenge hier een zinnige rol spelen? Er bleken meer vragen dan antwoorden. Gemeenteraadslid Maarten Poorter hoorde de
discussie aan en sloot nieuwe initiatieven van de raad op dit gebied niet uit.
Intussen gaan de experimenten gewoon door. Een aantal is verfilmd en hier te vinden.
De experimenten rond Hulp bij het huishouden passen naadloos in de Ontwikkelagenda WMO 2015-1017, Amsterdam Samen Beter!
Amsterdam Samen Beter!
* Email this pagina