Column: Drie hoogtepunten


Eric van Oosterhout

Het einde van het jaar nadert. Ik kan me vergissen, maar ik heb het idee dat Kerstmis met het jaar uitbundiger wordt gevierd. Of, om het iets platter te zeggen: hoe minder mensen naar de kerk gaan, hoe meer mensen naar de kerstmarkt.

Een reden zou de reactie op de `toestand in de wereld' kunnen zijn. Zonder al teveel te willen somberen, kan gerust worden gesteld dat het jaar 2015 niet tot de hoogtepunten van het mensdom mag worden gerekend. De economische crisis zette de Europese solidariteit op het spel. Terroristische
groeperingen pleegden gruwelijke aanslagen, waardoor hele bevolkingsgroepen onterecht onder druk kwamen staan. En er ontstond een vluchtelingenstroom die zijn weerga in de geschiedenis amper kende.

In Aa en Hunze hadden we het bij het begin van het jaar nog over andere zaken. Na een sfeervolle, maar ijskoude start in de schaapskooi van Balloo, promoveerde wethouder Wassink tot burgemeester van een ander `mooi plekkie'. De gemoederen raakten weer danig verhit over de windmolens; ook in
2015 dringt het bij het Rijk maar niet door dat beleid alleen met andere overheden kan worden gemaakt. We namen afscheid van gemeentesecretaris Fred Snoep en begroetten Marleen Tent als opvolger. De toekomstvisie van de gemeente werd geactualiseerd en we kregen eindelijk containers voor het
plastic afval. Er werd een campagne gestart onder de noemer `afval scheiden, gewoon doen'. Het toeristisch themajaar werd bekroond met een mooie prijs en het Geopark De Hondsrug kreeg de prestigieuze Unesco-status. En na een lange periode van overlast werd eindelijk het nieuwe centrum van
Rolde geopend.

Zo lijkt het net alsof de `toestand in de wereld' aan Aa en Hunze voorbij ging. Dat was niet zo, want we kondigden de komst aan van een asielzoekerscentrum in Gieten. De reactie van de gemeenschap behoorde voor mij tot een van de drie hoogtepunten van 2015. De wijze waarop de raad zijn
verantwoordelijkheid nam, door unaniem achter dit besluit te gaan staan, verdient respect. Natuurlijk, niet iedereen stond vervolgens te applaudisseren. Maar de diverse voorlichtingssessies verliepen voorbeeldig en de ondernemers dachten als nieuwe buren goed mee over een passende invulling.
Bovendien was er al snel een constructieve klankbordgroep in de benen.

Een soortgelijke solidariteit zag ik bij het tweede hoogtepunt van 2015: de `Samenloop voor Hoop' in Annen. In het `Leukste Dorp van Drenthe' vond gedurende 24 uur een schitterend wandelevenement plaats dat een groot bedrag opleverde voor de kankerbestrijding. Maar wellicht nog mooier was het
gevoel van samenzijn met mensen die het met hun ziekte iets minder hebben getroffen.

Mag ik het laatste hoogtepunt van 2015 in de familie zoeken. We waren 35 jaar bij elkaar, 25 jaar getrouwd. Een feestelijk weekend op Hof van Saksen begon met een partijtje voetgolf. De jongens tegen de meisjes. Mooi weer, iedereen kerngezond, leuke vrienden van de minstens zo leuke dochters
en de slappe lach als de bal onbedoeld in het water ploft. Niet zo bijzonder. Of toch wel. Domweg gelukkig in Nooitgedacht.

Fijne kerstdagen!