De verwarrende schaal der dingen
26-02-2016
Petajoules, megatonnen, megawatts, scheepsladingen, kuubs, vaten olie en het ene percentage na het andere: maatregelen bij energiegebruik, energiebesparing en emissiereductie worden studie na studie uitgedrukt in een chaotische brei van eenheden. Gevoel voor klein en groot, veel en weinig,
substantieel of onbetekenend, kortom de schaal der dingen, ontbreekt grotendeels, bij politici en zeker bij de gemiddelde belastingbetaler en stemgerechtigde.
Zonder eenduidigheid daarover liggen misverstanden, onterechte beelden en teleurstellingen in `t verschiet. Het leidt ertoe dat transitie- en verduurzamings-opties in debat en beleid als appels en appels tegenover of naast elkaar worden gezet terwijl het toch vaak evident appels en peren
betreft.
Jan Hendrik Annema
Ook ten aanzien van de tijdschaal waarop maatregelen realiseerbaar zijn, verschillen de plannen spectaculair zonder dat daarover duidelijkheid wordt gegeven. Het op nog onbekende innovaties inspelende Energierapport lijkt een voorschot te nemen op een onbekend succes op een onbekende termijn.
Om in een land als Nederland alle woonwijken te verduurzamen door het inzetten van zon, wind, biogas, geothermie en warmtepompen hebben we, zeker met het huidige nieuwbouwtempo, vele tientallen jaren nodig. Ook het laten omschakelen van de industrie van olie en gas naar biobrandstoffen is
"voor de kerst" niet klaar, om over het verduurzamen van scheep- en luchtvaart nog maar te zwijgen. Alleen een zonnepaneeltje ligt er in een week, de energie-impact is echter klein.
Ook mag wel wat meer aandacht besteed worden aan de kostenschaal bij het presenteren van verschillende alternatieven. Het elektrificeren van honderden woonwijken, het aanleggen van honderden kilometers warmtenet, het bouwen van waterstof-units bij wind- en zonneparken, het vanuit de hele
wereld aanslepen van scheepsladingen biomassa, het bouwen van vergassings- en vergistingsinstallaties, het isoleren van woningen en fabrieksinstallaties gaat tientallen en misschien wel honderden miljarden euro's kosten.
De laatste schaal der verwarring is de geografische spreiding en impact van de transitiemaatregelen. Niet zelden hebben positief bedoelde lokale verduurzamings-initiatieven elders in de wereld zeer negatieve effecten: ontbossing, werkloosheid, grondstoffen schaarste en droogte. Ook de afweging
waar in de wereld schaarse euro's de meeste impact hebben, lijkt geen rol te spelen: nationaal doel, nationaal budget en dus nationaal besteden lijkt helaas het devies. Om over de hele keten verstandige en op wereldschaal positieve effecten te bereiken blijkt een "hell of a job".De omvang van
de maatregelen, de benodigde tijd, de kosten en de regionale impact mogen langzamerhand wel eens beter op een rijtje worden gezet, zodat onze uiterst urgente transitie-inspanningen eenduidig geschaald en verstandig gekozen worden. Alleen over de schaal van Richter bestaat in Nederland
momenteel minder verwarring...
Jan Hendrik Annema, GasTerra
(Manager Gasinkoop Nederland )
Meer nieuws
* 27-02-2016 GasTerra publiceert jaarcijfers 2015
* 26-02-2016 "EU loopt met energiestrategie nog achter feiten aan&..
* 26-02-2016 Update REMIT: meer duidelijkheid over rapportageverplichti..
* 18-02-2016 GasTerra werkt mee aan `De Amelander'
* 25-01-2016 EnTranCe, the movie