Iedereen missionair? - Protestantse Kerk Nederland


04 april 2016

Nynke Dijkstra over de veelgestelde vraag: "Moet iedereen missionair zijn? Ik ben niet zo'n prater!"

Pagina-inhoud

"Ik ben niet zo'n prater, laat mij maar wat doen." Gemeenteleden die liever niet bezig zijn met missionair werk zeggen dat regelmatig. Kennelijk vermoeden ze dat je daarvoor een `prater' moet zijn. "We hoeven toch niet allemaal te evangeliseren?" Weer anderen vermoeden dat `missionair- zijn'
betekent dat je mensen van alles gaat opdringen. "Wees maar gewoon present, je hoeft God niet ter sprake te brengen."

Al deze gedachten en bezwaren hebben te maken met een bepaalde visie op missionair-zijn. Alsof `missionair' betekent dat je altijd praat. Daden zijn volgens die visie meer diaconaal.

Ik hoop dat we dit soort discussies en tegenstellingen te boven komen. De kerk als gemeenschap kan een plek zijn waar mensen met verschillende talenten tot hun recht komen en elk op haar of zijn eigen manier missionair is. Pastoraal betrokken, diaconaal present, met woorden die ertoe doen, met
daden die getuigen van liefde. De praktijk van pionierende, missionair-diaconale kerkgemeenschappen laat zien dat je niet kunt verkokeren in pastoraat, diaconaat en missionair werk.

De missionaire roeping geldt niet voor enkele individuen met de gave van het woord die worden `uitgezonden' door de gemeente en er verder alleen voor staan. De missionaire roeping is een roeping voor de hele gemeente en geldt dus voor ieder gemeentelid, prater of niet.



Eerst luisteren

In Matteues 28 worden alle leerlingen eropuit gestuurd om alle volken tot leerlingen van Jezus te maken. We lezen ook dat er leerlingen bij stonden die `twijfelden'. Het gaat dus niet om zelfverzekerde, gedreven types die altijd hun woordje klaar hebben. Het gaat om ons allemaal, met onze
beperkingen, vragen en twijfels.

De missionaire roeping begint niet met praten maar juist met luisteren. Met oprechte interesse in uw omgeving en in wat mensen bezighoudt. Waar halen zij hun kracht vandaan? Al luisterend ontdek je dat Gods Geest allang bezig is met mensen: God gaat voor ons uit.

Een woord

Zijn woorden dan overbodig? Zeker niet. Missionair zijn betekent wel degelijk dat u ook iets kunt zeggen over wat u raakt, wat en waarom u gelooft. Dat hoeven geen mooie volzinnen te zijn. We worden in de Bijbel `getuigen' genoemd. Getuigen vertellen wat ze hebben gezien en gehoord. Meer niet.
U hoeft natuurlijk niet iets te zeggen wat u zelf niet gelooft! U hoeft niet op alle vragen een antwoord te hebben. De vragen zitten in iedereen. Als het zo uitkomt kunt u wel iets zeggen over de antwoorden die u gevonden hebt. Over de momenten dat u iets van God op het spoor bent gekomen.
Over verhalen uit de Bijbel die u raken.

In de bijeenkomsten van de tweede missionaire ronde door Nederland vroegen we mensen: vertel elkaar eens iets over wat u gelooft. Doe dat aan de hand van een woord dat voor u veel zegt over uw geloof. Praters en niet-praters, iedereen ging aan de praat en er ontstonden mooie gesprekken over
woorden als liefde, hoop, genade, Jezus, inspiratie, moed en vertrouwen.

Intussen blijven mensen verschillend. De een praat makkelijker dan de ander. Maar binnen de gemeente van Jezus Christus kunnen we elkaar aanvullen en verrijken. Zo bemoedigen we elkaar om onze talenten in te zetten en te groeien in een missionaire beweging. Missionair-zijn doen we samen: in
woorden en daden, in heel ons leven, en niet alleen op zondag. Niet opdringerig. Niet als gelijkhebbers maar als liefhebbers.

Nynke Dijkstra-Algra

Staffunctionaris Missionair Werk

De column `Voor de verandering' gaat over de uitdagingen, kansen, hobbels en dilemma's van missionair gemeente-zijn. De tweewekelijkse bijdragen worden afwisselend geschreven door ds. Hans van Ark, ds. Nynke Dijkstra en Martijn Vellekoop van de afdeling Missionair Werk en Kerkgroei van de
Protestantse Kerk. www.protestantsekerk.nl/missionair*.