Column: Deruut
Eric van Oosterhout
Natuurlijk ben je als burgemeester vooral actief in je eigen gemeente. Maar zo nu en dan is het ook leerzaam om `deruut' te gaan, `naar buiten'.
Zo ga ik elk jaar naar het congres van de Vereniging Nederlandse Gemeenten. Dit jaar zijn we in Hoofddorp. Het ochtendprogramma is in een hangar op Schiphol. Dat klinkt aantrekkelijk, maar eigenlijk is het een groot uitgevallen sporthal waar elke vorm van airco of zoiets ontbreekt. Binnen de
kortste keren zijn de tribunes bezaaid met uitgetrokken colbertjes. Ik blijf niet achter.
We krijgen een aardig programma voorgeschoteld onder de titel `Pionieren in de polder'. De lezing over `Urgenda' spreekt nog het meest aan: we krijgen een stevig lesje duurzaamheid. Het is een oproep aan alle gemeenten om nu eens echt werk te maken van duurzaam beleid.
Na het ochtendprogramma rij ik op eigen gelegenheid naar een groot sportcomplex aan de rand van Hoofddorp. Daar leid ik een deelcongres over `design thinking'. Beetje ingewikkelde benaming voor een aanpak waarbij inwoners meer worden betrokken bij het beleid. We krijgen mooie inspirerende
voorbeelden te horen uit het land en proberen samen aanbevelingen te formuleren hoe het beleid beter zou kunnen. Meer vertrouwen geven aan burgers en `loslaten' zijn daarbij wel de kernwoorden.
In de avond vermaak ik me uitstekend met veel collega's. Er is eten, hoewel de porties niet zijn afgemeten op hongerige Drentse burgemeesters van bijna 2 meter. Op het moderne stadsplein van Hoofddorp snap ik weer waarom het zo fijn werken is in het groene Drenthe.
De volgende dag is de grote jaarvergadering. Dat is altijd net Prinsjesdag: tikje saai, hoog voorspelbaar, maar onvermijdelijk. Als een echte vereniging nemen we weer keurig veel democratische besluiten.
Twee dagen later ga ik met de raad `deruut'. Elk jaar gaan we buiten de gemeente kijken in het kader van een bepaald thema. Dit jaar is het thema `zorg'. In Winschoten bezoeken we eerst een school. De leerlingen leren daar op allerlei manieren wat het betekent om ouder te worden. Zo krijgen we
een zwaar vest om dat ons beperkt in onze bewegingen. Een rondje met scootmobiels ontaardt al snel in een wedstrijdje. We bezoeken ook een pand waar de nieuwste snufjes op het terrein van de zorgtechnologie te zien zijn. Onze tweede stop is een leverancier van maaltijden in Hoogeveen. Mijn
ouders reden nog vrijwillig voor `tafeltje dekje'. Dat tijdperk is voorbij: hier gaat het om beroepskrachten die buitengewoon verantwoorde maaltijden rondbrengen. Bij de lunch krijgen we een prima proeverij. De laatste stop gaat naar Assen. Op het hoofdkantoor van de Zorggroep Drenthe krijgen
we een uitleg over de actuele ontwikkelingen in de zorg. Het gaat ook hier om meer kwaliteit, bijvoorbeeld in mooie zorgappartementen. We bezoeken de nieuwste locatie aan de rand van Assen. Vanaf de achtste verdieping hebben we een fraai uitzicht op de mooiste gemeente van Nederland.
Natuurlijk steek je veel op als je `deruut' gaat. Maar misschien is het net zo belangrijk om elkaar eens ongedwongen te spreken op een andere plek. Politiek is mensenwerk.