Weer Kerk van het hart - Protestantse Kerk Nederland
Arjan Plaisier tijdens afscheidssymposium13 juni 2016
Met een symposium en een viering nam scriba Arjan Plaisier afscheid als scriba Protestantse Kerk.
Pagina-inhoud
Vrijdag nam ds. Arjan Plaisier afscheid als preses met een symposium en een afscheidsdienst in de Utrechtse Jacobikerk. De bijeenkomst had als thema 'Het hart heeft redenen die het verstand niet kent', een citaat van Blaise Pascal. Plaisier promoveerde in 1996 op de mensvisie van Pascal en
Nietzsche.
Guus Labooy: Het hart heeft redenen die de rede niet kent
Dr. G. Labooy (predikant De Hoeksteen in IJsselmuiden) had als titel voor zijn lezing gekozen: `Het hart heeft redenen die de rede niet kent'. Dat de rede voor de wetenschap is en het hart voor het geloof, dat is de centrale mythe van onze cultuur, stelde hij. Rede en wetenschap eisen de
openbare ruimte op. De restjes die overblijven zijn voor hart en geloof. Iedereen mag prive uitmaken wat ie daarmee doet. Dat is de boedelscheiding tussen geloof en wetenschap, hart en rede. En als geloof niet klopt met werkelijkheid en wetenschap, dan is dat niet erg: daar is het ook geloof
voor! Pascal ziet dat volgens Labooy anders, hij past niet in het boedelscheidingsmodel van geloof versus denken. Hij past veel meer in het middeleeuwse model: ik geloof opdat ik mag verstaan, opdat het denken bevrijd wordt, tot zichzelf komt, en de verblinding wordt verjaagd.
Paul van Geest: De liefde als kenweg
Ook kerkhistoricus prof. dr. P. van Geest sprak tijdens het symposium. Zijn bijdrage droeg de titel: 'De liefde als kenweg en het hart als kenorgaan. Augustinus grondig herlezen'. Van Geest sprak vooral over de liefde. Of - in de woorden van Augustinus - over 'amari et amare': liefgehad
worden en liefhebben. Hoe concreet God ook kenbaar wordt in de liefde: voor Augustinus blijft God even onbegrijpelijk als de liefde zelf, ook en vooral voor degene die liefheeft en denkt met zijn van hoogmoed en eigenwaan gezuiverde hart. Ook al heeft de liefde als kenvermogen en in haar
hoogste vorm een aanmerkelijke meerwaarde dan het de rede: God blijft, zelfs in liefde, voor de mens op aarde een mysterie. Zoals de liefde te mooi, te kostbaar, te kwetsbaar, te heilig is om zomaar in taal te worden gevat. Daar zullen we het mee moeten doen.
Arjan Plaisier: Weer Kerk van het hart
Scheidend scriba ds. Arjan Plaisier sloot het symposium af. 'Het hart verstaat God', zei hij. 'Dit symposium heeft een titel die ontleend is aan Pascal. Ik wil op die manier ook een held van mijn bestaan eren. Bovendien is de uitspraak: Het hart heeft redenen die het verstand niet kent, wel
zoiets als een lijfspreuk.'
Volgens Plaisier staan we als kerk weer op een tweesprong. Een tweesprong waar een denker als Pascal ons de weg wijst. We willen weer kerk zijn van het hart. Kerk waarin het hart weer wordt opgegraven, waarin harten weer branden omdat we de weg gaan met Jezus, de opgestane Heer. Die kerk
zoeken wij en met ons onze tijdgenoten. We mogen weten en geloven dat we ten diepste die kerk zijn. Zolang de verborgen hartklop van Christus er in hoorbaar is, kan het ook niet anders.
Afscheidsdienst
's Avonds werd formeel afscheid genomen in een dienst. Voorgangers in deze dienst waren: ds. Karin van den Broeke, ds. Lieuwe Giethoorn en ds. Arjan Plaisier. In de liturgie is in het onderdeel 'Christologische fragmenten' zichtbaar wat dr. Arjan Plaisier in zijn werk als scriba steeds heeft
geinspireerd: gelezen wordt uit Johannes 1 vers 1 t/m 18.
De viering werd muzikaal ondersteund met piano, cello, altviool, fluit en orgel, en met zang van sopraan Nicoline Reijmerink - Van der Laan en Gospelkidz Kinderkoor uit Amersfoort onder leiding van Esther Ocheng.