Hutspot met couscous
30 juni 2016
Lucy de Haan bereidt zich voor op weer een groep minderjarige vluchtelingen
De Meierij gemeenten (Boxtel, Haaren, Heusden, 's-Hertogenbosch, Sint-Michielsgestel en Vught) hebben een gezamenlijk plan gemaakt voor de opvang van asielzoekers. De provincie heeft hierom gevraagd. Iedere gemeente heeft van de provincie een aantal asielzoekers en vergunninghouders gekoppeld
gekregen. De Meierijgemeenten hebben afgesproken om er samen voor te zorgen dat deze mensen een plek krijgen. Zie voor meer informatie www.s-hertogenbosch.nl/opvangasielzoekersMeierij. De gemeenten maken samen een serie artikelen. In deze serie `Hutspot met couscous', gaat het over
asielzoekers en de mensen die, al dan niet vrijwillig, daarmee te maken hebben.
Pubers op de vlucht
Puberteit en oorlog. Het is een beroerde combinatie, weet Lucy de Haan. Als cooerdinator van de noodopvang van 120 minderjarigen uit Syrie en Eritrea zag ze de worsteling van getraumatiseerde jongeren. Lucy is lid van Focolare, een internationale beweging, `gericht op universele broederschap'.
In het voormalige klooster Marienkroon bij Vlijmen heeft de groep een vestiging en die leende zich prima voor de korte noodopvang van asielzoekers. Lucy en andere vrijwilligers hadden dat al bedacht, nog voor burgemeester Hamming van Heusden zijn oog op die locatie had laten vallen. Toen het
afgelopen najaar de stroom vluchtelingen plots heel groot werd, waren de mensen van Focolare en de gemeente het dan ook snel eens.
Vrijwilligers
"Er moest in korte tijd veel gebeuren", blikt Lucy terug. Gelukkig stonden er meer dan honderd vrijwilligers klaar om te helpen. En zo kwamen er groepen om spelletjes te doen met de jongeren, om af te wassen ("Met name bij vluchtelingen uit Eritrea is er kans op ziekten en dus mochten de
vluchtelingen niet zelf afwassen"), om kleren te wassen en te repareren, om kleding in te zamelen en aan te bieden en om te koken. Het idee was een opvang voor 72 uur, maar in overleg met de gemeente werd er drie weken van gemaakt. "Want om die jongeren nou steeds voor drie dagen te
verplaatsen, dat vonden we niet humaan."
En er was alle reden om het zo plezierig mogelijk te maken voor de jongeren. Lucy: "De verhalen die we hoorden van de jongeren gingen soms door merg en been. Het duurt even voor je het in de gaten hebt, maar ze waren bijna allemaal getraumatiseerd. Dan zit je te praten met een puber die amper
een week eerder zijn moeder en broertje zag verdrinken. Of je bent er bij als iemand telefonisch contact heeft met thuis en hoort dat zijn vader bij een bombardement om het leven is gekomen. En dan was er nog het verhaal van de jongen die twee weken in een container opgesloten had gezeten.
Toen de deuren open gingen, bleek dat niet iedereen de reis had overleefd."
Begrijpelijk
"Vergeet niet dat het tegelijkertijd pubers zijn. Die op zoek zijn naar hun identiteit en zich af willen zetten tegen hun ouders. Die er dus niet zijn. In combinatie met de gruwelijke ervaringen zorgde het zo nu en dan voor spanningen in de groep. Dat is hartstikke begrijpelijk."
Inmiddels is de noodopvang verdwenen, maar Marienkroon maakt zich op voor een nieuwe uitdaging: de vestiging, gedurende drie jaar, van een dependance van een AZC met vijftig minderjarige meisjes. "Dit keer is alles in handen van het COA. Wij ondersteunen die organisatie samen met de gemeente.
De eerste vrijwilligers uit de gemeente hebben zich alweer gemeld!"